Odpowiedź na apelację

Warszawa, dnia 24 listopada 2023 r.

Do

Sądu Okręgowego

VII Wydział Karny-Odwoławczy

w Krakowie

Sygn. akt: VII K 123/23

Adwokata Anna Kowalska,

Kancelaria Adwokacka

w Krakowie (30-001 Kraków),

ul. Floriańska 53,

obrońcy Jana Nowaka,

oskarżonego z art. 197 § 1 KK

Odpowiedź na apelację prokuratora

W związku z wniesieniem przez Prokuratora Rejonowego Kraków-Śródmieście, na niekorzyść oskarżonego, apelacji od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa-Krowodrza, VI Wydział Karny, z 15 października 2023 r. (sygn. VI K 456/22) składam – na zasadzie art. 428 § 2 KPK – odpowiedź na tę apelację, wnosząc o uwzględnienie apelacji oskarżonego.

Uzasadnienie

Z mocy wyżej wymienionego wyroku Jan Nowak został skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 197 § 1 KK, popełnione w ten sposób, że w dniu 1 stycznia 2023 r. w Krakowie przemocą, wyrażającą się w zatykaniu ust, zdzieraniu odzieży i bielizny oraz rozsuwaniu nóg, doprowadził 18-letnią Annę Wiśniewską do obcowania płciowego.

Apelacja Prokuratora domaga się na podstawie art. 438 pkt 4 KPK wymierzenia oskarżonemu kary znacznie surowszej, podnosząc, że kara wymierzona przez sąd I instancji jest rażąco niewspółmiernie łagodna.

W apelacji jest powołany w zasadzie tylko jeden argument przemawiający za zaostrzeniem kary, a mianowicie okoliczność, że oskarżony „stosował przemoc wobec młodej i niedoświadczonej dziewczyny i wyrządził jej krzywdę, która wymaga szczególnego napiętnowania”.

Argument ten należy uznać za nietrafny, gdyż powołana przez prokuratora przesłanka nie może mieć w ogóle jakiegokolwiek wpływu na wymiar kary. Stosowanie przez oskarżonego przemocy jest sposobem działania wypełniającym dyspozycję art. 197 § 1 KK, należy zatem do istoty przypisanego mu czynu. Gdyby oskarżony nie stosował przemocy, nie zostałby w ogóle pociągnięty do odpowiedzialności z mocy wyżej powołanego przepisu, gdyż czyn taki byłby z punktu widzenia prawa karnego czynem obojętnym. Tak więc Prokurator domagając się zaostrzenia kary pozbawienia wolności, lansuje w istocie rzeczy tezę, że okoliczność należąca do istoty czynu powinna być jednocześnie uznana za okoliczność obciążającą.

Nie ulega wątpliwości, że Anna Wiśniewska jest pokrzywdzona czynem oskarżonego, lecz również i ta okoliczność nie może mieć wpływu na zaostrzenie wymiaru kary. Każde przestępstwo jest czynem, który kogoś krzywdzi. Krzywda ta więc też należy do istoty przestępstwa i podnoszenie jej do rangi szczególnej okoliczności obciążającej wydaje się nietrafne.

W tym stanie rzeczy – nie powtarzając wywodów zawartych w mojej apelacji wniesionej na korzyść oskarżonego – wnoszę o uznanie, że apelacja Prokuratora Rejonowego Kraków-Śródmieście nie zasługuje na uwzględnienie.

adwokat