Postanowienie o zastosowaniu dozoru Policji

Prawo

karne

Kategoria

postanowienie

Klucze

dozór policji, kpk, opuszczenie lokalu, postanowienie, postępowanie karne, prokurator, wniosek, zażalenie, znęcanie się, środek zapobiegawczy

Postanowienie o zastosowaniu dozoru Policji jest dokumentem, który określa warunki oraz zakres działań Policji w celu nadzoru nad osobami podejrzanymi o popełnienie przestępstwa. W dokumencie zawarte są detale dotyczące terminów oraz miejsc dozoru, a także informacje o konsekwencjach niewywiązania się z nakazów Policji.

Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście

Dnia 2023-10-26 r.

Sygn. akt: V Ds. 1234/23

POSTANOWIENIE

o zastosowaniu dozoru Policji

Anna Kowalska – prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście w Warszawie po zapoznaniu się z aktami dochodzenia o sygn. akt V Ds. 1234/23 przeciwko Janowi Nowakowi podejrzanemu o czyn z art. 207 § 1 KK

– na podstawie art. 249 § 1, art. 250 § 4, art. 275 § 1, 2, 3 i 4 oraz art. 258 § 1 pkt 2 i § 3 w zw. z art. 258 § 4 KPK.

postanowił:

zastosować w stosunku do Jana Nowaka, syna Adama i Ewy z domu Wiśniewskiej, urodzonego 1980-05-10 r. w Krakowie, 80051012345, środek zapobiegawczy w postaci dozoru Policji:

      1) z obowiązkiem stawiania się dwa razy w tygodniu w Komendzie Miejskiej Policji w Warszawie w dniach i godzinach ustalonych przez funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w Warszawie;

      2) zakazem kontaktowania się z pokrzywdzoną Marią Nowak;

      3) zakazem zbliżania się do pokrzywdzonej Marii Nowak na odległość mniejszą niż 50 metrów;

      4) nakazem opuszczenia lokalu ul. Kwiatowa 12, 00-001 Warszawa, zajmowanego wspólnie z pokrzywdzoną Marią Nowak w terminie do 2023-11-10 r., godz. 12:00, wraz z określeniem miejsca pobytu na ul. Polna 20, 30-001 Kraków.

Uzasadnienie

Jan Nowak jest podejrzany o to, że w okresie od stycznia 2023 r. do października 2023 r. w Warszawie znęcał się psychicznie i fizycznie nad wspólnie zamieszkującą żoną Marią Nowak przez wyzywanie jej słowami wulgarnymi powszechnie uznawanymi za obelżywe, uderzanie i kopanie po całym ciele, kierowanie gróźb pozbawienia życia, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę ich spełnienia, tj. o czyn z art. 207 § 1 KK.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci m.in. zeznań świadków (k. 15, 16, 17, 18), oględzin (k. 20) oraz częściowo wyjaśnień samego podejrzanego (k. 25) wskazuje na duże prawdopodobieństwo, że ww. dopuścił się zarzucanego mu przestępstwa. Spełniona jest zatem ogólna przesłanka zastosowania środka zapobiegawczego, zebrane dowody wskazują bowiem na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany popełnił przestępstwo (art. 249 § 1 KPK).

Co więcej, mając na uwadze fakt, że podejrzanemu zarzuca się popełnienie przestępstwa z art. 207 § 1 KK, czyli przestępstwa o znacznej społecznej szkodliwości, mając na uwadze zasady wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego, zachodzi uzasadniona obawa, że podejrzany będzie nakłaniać do składania fałszywych zeznań albo w inny bezprawny sposób utrudniać postępowanie karne. Należy zauważyć, że podejrzany może wpływać na treść zeznań osób, które dobrze zna (członków rodziny, sąsiadów). Może próbować też w inny bezprawny sposób utrudniać postępowanie karne, przez np. stosowanie groźby w celu wymuszenia skorzystania przez osoby najbliższe z prawa do odmowy zeznań.

Ponadto zachodzi uzasadniona obawa, że podejrzany, któremu zarzucono popełnienie umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu pokrzywdzonej, popełnieniem bowiem takiego przestępstwa wielokrotnie groził. Podejrzany również już wielokrotnie stosował przemoc wobec pokrzywdzonej, co czyni obawę popełnienia kolejnego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu pokrzywdzonej jak najbardziej realną.

Zastosowanie środka zapobiegawczego jest uzasadnione potrzebą zapewnienia prawidłowego toku postępowania przygotowawczego.

Zgodnie z art. 275 § 3 KPK: ,,Jeżeli zachodzą przesłanki zastosowania tymczasowego aresztowania wobec oskarżonego o przestępstwo popełnione z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej na szkodę osoby najbliższej albo innej osoby zamieszkującej wspólnie ze sprawcą, zamiast tymczasowego aresztowania można zastosować dozór, pod warunkiem że oskarżony w wyznaczonym terminie opuści lokal zajmowany wspólnie z pokrzywdzonym oraz określi miejsce swojego pobytu”.

Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Charakter czynu z art. 207 § 1 KK wskazuje, że istnieją przesłanki do zastosowania tymczasowego aresztowania, które mogłoby w sposób pewny zapewnić prawidłowy tok postępowania, w tym izolację podejrzanego od pokrzywdzonego, któremu grożono popełnieniem szeregu przestępstw. Jednocześnie ustawodawca przewidział alternatywę, korzystną dla podejrzanego, w postaci dozoru Policji pod warunkiem opuszczenia przez podejrzanego lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym oraz określenia miejsca pobytu.

Podejrzany w swoich wyjaśnieniach wskazał, że wyprowadzi się z domu, w którym mieszka wspólnie z pokrzywdzoną i zamieszka pod adresem ul. Polna 20 30-001 Kraków (k. 25).

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak na wstępie.

Anna Kowalska

prokurator Prokuratury Rejonowej

.............................................

(podpis prokuratora)

Pouczenie:

Na postanowienie prokuratora w przedmiocie środka zapobiegawczego zażalenie przysługuje do sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie (art. 252 § 2 KPK). Zażalenie wnosi się w terminie zawitym 7 dni od daty doręczenia odpisu postanowienia (art. 460 KPK). Wniesienie zażalenia po tym terminie jest bezskuteczne (art. 122 § 1 i 2 KPK). Zażalenie wnosi się za pośrednictwem prokuratora, który wydał postanowienie (art. 428 § 1 w zw. z art. 465 § 1 KPK).

Podejrzany może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego; w przedmiocie wniosku rozstrzyga, najpóźniej w ciągu 3 dni, prokurator, a po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu – sąd, przed którym sprawa się toczy (art. 254 § 1 KPK).

Zarządzenie:

1. Na podstawie art. 100 § 4 w zw. z art. 106 KPK, art. 140 KPK odpis postanowienia doręczyć:

    – podejrzanemu: k. 30;

    – obrońcy podejrzanego: k. 31.

2. Na podstawie art. 100 § 5 w zw. z art. 106 KPK, art. 140 KPK o treści postanowienia powiadomić:

    – pokrzywdzonego: dane załącznik adresowy k. 32;

    – pełnomocnika pokrzywdzonego: k. 33.

3. Odpis postanowienia przesłać do Komendy Miejskiej Policji w Warszawie.

Anna Kowalska

prokurator Prokuratury Rejonowej

.............................................

(2023-10-26, podpis prokuratora)

Postanowienie o zastosowaniu dozoru Policji ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa społecznego oraz skutecznego monitorowania podejrzanych osób. Zawarte w nim zapisy określają precyzyjnie obowiązki osób objętych dozorem oraz wymagania stawiane organom ścigania w procesie dozoru. Przestrzeganie postanowień tego dokumentu jest niezbędne dla zapewnienia skuteczności działań Policji.