Postanowienie w sprawie o demoralizację lub czyn karalny nieletniego
- Prawo
rodzinne
- Kategoria
postanowienie
- Klucze
czyn karalny, demoralizacja, koszty postępowania, nadzór rodziców, nieletni, postanowienie, sąd rejonowy, środek wychowawczy
Postanowienie w sprawie demoralizacji lub czynu karalnego nieletniego jest dokumentem prawnym regulującym postępowanie w sytuacjach, gdy nieletnia osoba popełnia czyn sprzeczny z normami społecznymi lub prawem. Dokument określa kroki oraz środki naprawcze mające na celu zapobieżenie dalszym nieprawidłowym zachowaniom oraz wyrównanie szkód wyrządzonych społeczeństwu.
Sygn. akt III K 123/23
POSTANOWIENIE
Dnia 15 marca 2024 r.
Sąd Rejonowy w Warszawie,
III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:
Przewodniczący: sędzia Anna Kowalska
Protokolant: Jan Nowak
po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2024 w Warszawie
na rozprawie, przy drzwiach zamkniętych
sprawy z urzędu
z udziałem nieletniego Jakub Wiśniewski (12345678901), rodziców nieletniego Maria Wiśniewska oraz
Tomasz Wiśniewski i Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Warszawie, w osobie Piotr Zieliński
prowadzonej celem ustalenia:
– czy nieletni dopuścił się czynu karalnego przez to, że:
– to jest czynu karalnego z art. 288 kk
– czy nieletni wykazuje przejawy demoralizacji polegające na tym, że:
postanowił:
1) stwierdzić, że nieletni Jakub Wiśniewski dopuścił się wyżej opisanego czynu karalnego/wykazuje
opisane wyżej przejawy demoralizacji;
2) zastosować wobec nieletniego nadzór odpowiedzialny jego rodziców;
3) określić częstotliwość składania przez rodziców sprawozdań z przebiegu nadzoru odpowiedzialnego na co 3
(trzy) miesiące;
4) stwierdzić, że postanowienie o zastosowaniu środka wychowawczego, jak w pkt 2, jest wykonalne z dniem
ogłoszenia;
5) nakazać pobrać od rodziców nieletniego Jakub Wiśniewski oraz Maria Wiśniewska i Tomasz Wiśniewski na rzecz
Skarbu Państwa tytułem pokrycia przez nich kosztów postępowania – kosztu pobytu nieletniego w Policyjnej Izbie
Dziecka w Warszawie, w okresie od 1 stycznia 2024, do 5 stycznia 2024 po 25% (dwadzieścia pięć procent), łącznie od obojga
rodziców po 50% (pięćdziesiąt procent) kwoty bazowej w skali miesiąca.
W podsumowaniu należy uwzględnić skutki postanowienia oraz skutki działań podjętych wobec nieletniego. Ważne jest także odnotowanie ewentualnych dalszych działań, jakie mogą być podjęte w celu zapobieżenia powtórzeniu się sytuacji demoralizacji lub popełniania czynów karalnych przez nieletniego.