Postanowienie o zabezpieczeniu
- Prawo
rodzinne
- Kategoria
postanowienie
- Klucze
dobro dziecka, kontakty z rodzicami, pieczę nad dzieckiem, postanowienie zabezpieczenia, prawidłowy rozwój dziecka, rozwiązanie konfliktów rodzicielskich, więź emocjonalna z rodzicami, wsparcie emocjonalne, zmiana zabezpieczenia
Postanowienie o zabezpieczeniu jest dokumentem, który ma na celu określenie działań mających zapobiec potencjalnym zagrożeniom lub stratom. W nim precyzowane są środki ochronne, procedury postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz odpowiedzialność za ich realizację. Dokument ten stanowi istotny element zarządzania ryzykiem i zapewnienia bezpieczeństwa w danej dziedzinie działalności.
Sygn. akt I C 1234/23
Postanowienie
Warszawa, dnia 15 marca 2024 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział V Cywilnyw następującym składzie:przewodniczący: SSO Anna Kowalskaławnicy: Jan Nowak, Maria WiśniewskaProtokolant: apl. adw. Piotr Zielińskipo rozpoznaniu w dniu 14 marca 2024 r. w Warszawiena rozprawieprzy udziale Rzecznika Praw Dzieckasprawy z powództwa Joanny Malinowskiejprzeciwko Tomaszowi Malinowskiemuo rozwódw przedmiocie wniosków o zmianę zabezpieczenia i zabezpieczeniepostanawia:
1) zmienić postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z 15 września 2023 r. w przedmiocie zabezpieczenia w ten sposób, że na czas trwania procesu pieczę nad małoletnim Jakubem Malinowskim powierzyć matce Joannie Malinowskiej i nakazać ojcu dziecka Tomaszowi Malinowskiemu niezwłoczne wydanie matce dziecka, Joannie Malinowskiej, małoletniego syna Jakuba Malinowskiego;
2) uchylić z urzędu obowiązek alimentacyjny powódki Joanny Malinowskiej wobec małoletniego syna Jakuba Malinowskiego, orzeczony postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie niniejszej dnia 15 września 2023 r.;
3) uchylić z urzędu w całości postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z 1 października 2023 r. w przedmiocie kontaktów matki z dzieckiem;
4) uchylić z urzędu w całości postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z 1 października 2023 r. w przedmiocie kontaktów matki z dzieckiem;
5) zabezpieczyć na czas toczącego się postępowania z urzędu kontakty ojca Tomasza Malinowskiego z synem Jakubem Malinowskim, ustalając kontakty ojca Tomasza Malinowskiego z synem Jakubem Malinowskim w każdy wtorek i czwartek po szkole syna do godziny 18:00 w miejscu zamieszkania dziecka, a także w każdą sobotę od godziny 10:00 do godziny 18:00 w miejscu zamieszkania dziecka;
6) zobowiązać Joannę Malinowską do umożliwienia kontaktów syna Jakuba Malinowskiego z ojcem Tomaszem Malinowskim w sposób ustalony w pkt 5 niniejszego postanowienia;
7) zagrozić Joannie Malinowskiej nakazaniem zapłaty 500 zł na rzecz Tomasza Malinowskiego za każde naruszenie obowiązku umożliwienia i nieprzeszkadzania w kontaktach Jakuba Malinowskiego z ojcem Tomaszem Malinowskim;
8) zobowiązać Joannę Malinowską i Tomasza Malinowskiego do odbycia treningu umiejętności wychowawczych w celu uświadomienia im, jakie konsekwencje dla psychiki dziecka może powodować angażowanie Jakuba Malinowskiego w konflikt istniejący pomiędzy rodzicami, w celu zrozumienia popełnianych błędów wobec syna oraz korekty swoich postaw wychowawczych, jednocześnie zobowiązując Joannę Malinowską i Tomasza Malinowskiego do przedłożenia, w terminie 3 miesięcy od wydania postanowienia o zabezpieczeniu, zaświadczenia o podjęciu treningu umiejętności wychowawczych;
9) oddalić w pozostałym zakresie wnioski Rzecznika Praw Dziecka z 10 lutego 2024 r. w przedmiocie zabezpieczenia.
Anna Kowalska Jan Nowak Maria Wiśniewska
Uzasadnienie
Dnia 10 stycznia 2024 r. powódka Joanna Malinowska, działając przez pełnomocnika, złożyła wniosek o zmianę postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie z 15 września 2023 r. w przedmiocie zabezpieczenia w ten sposób, że wniosła o ustalenie, iż na czas trwania procesu pieczę nad małoletnim Jakubem Malinowskim powierzyć matce Joannie Malinowskiej i o nakazanie Tomaszowi Malinowskiemu niezwłocznego wydania matce Joannie Malinowskiej małoletniego Jakuba Malinowskiego.
Dnia 17 stycznia 2024 r. (data prezentaty) pozwany złożył pismo dotyczące zasadności zawieszenia kontaktów matki z synem, które Sąd Okręgowy uznał za brak zgody pozwanego na zmianę zabezpieczenia żądanego przez powódkę.
Dnia 20 lutego 2024 r. na rozprawie pełnomocnik powódki podtrzymał dotychczasowe stanowiska w przedmiocie zmiany zabezpieczenia, wnosząc o uwzględnienie wniosku.
Dnia 20 lutego 2024 r. na rozprawie pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie wniosku.
Sąd Okręgowy uwzględnił wniosek w całości i z urzędu uchylił obowiązek alimentacyjny powódki wobec małoletniego Jakuba Malinowskiego.
Dnia 5 marca 2024 r. Sąd Apelacyjny uchylił powyższe postanowienie.
Sąd Apelacyjny podniósł w uzasadnieniu m.in., iż rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego być może jest słuszne, ale należy jeszcze rozważyć dopuszczenie kolejnych dowodów oraz oparcie się na ocenie specjalistów w tym zakresie.
Sąd Okręgowy ustalił i uznał, co następuje.
Dnia 1 lipca 2023 r. Sąd Okręgowy przyznał ojcu pieczę nad małoletnim synem stron Jakubem Malinowskim i ustanowił obowiązek alimentacyjny matki Joanny Malinowskiej wobec małoletniego syna stron Jakuba Malinowskiego.
Dnia 1 sierpnia 2023 r. Sąd Okręgowy ustalił kontakty matki Joanny Malinowskiej z synem Jakubem Malinowskim na terenie Centrum Rodzina (obecnie Rodzinne Centrum Pomocy) w Krakowie.
Dnia 1 września 2023 r. Sąd Okręgowy znacznie rozszerzył kontakty matki z dzieckiem.
Syn stron Jakub Malinowski ma 10 lat – urodził się 20 maja 2013 r. Uczęszcza do 5 klasy szkoły podstawowej. Uczy się bardzo dobrze. W jednym roku szkolnym zrobił dwie klasy: 1 i 2. Jest nad wiek rozwinięty intelektualnie. Jest jednak dzieckiem chorowitym, aczkolwiek nie cierpi na przewlekłe schorzenia, zadbanym, aktywnym i energicznym na terenie szkoły, dobrze wychowanym. 2 razy w tygodniu uczęszcza do klubu sportowego na treningi piłki nożnej, chciałby nadal doskonalić swoje umiejętności w tym zakresie. Chętnie rysuje i czyta. Jest zamknięty w sobie, w przeszłości ujawniał zaburzenia neurotyczne: sytuacyjnie ujawniał lęk, płaczliwość i nerwowość. Nie sprawia problemów wychowawczych. Wie o sprawie rozwodowej rodziców. Życzeniowo pragnie zgody rodziców, ale ma świadomość ich silnego skonfliktowania. W tej sytuacji deklaruje chęć pozostania z ojcem, będącym dla niego źródłem bezpieczeństwa i wsparcia. Akceptuje jego obecną partnerkę życiową. Konflikt małżeński rodziców powoduje u niego niepewność, smutek oraz poczucie bezradności i przeciążenia, a także narusza poczucie bezpieczeństwa i hamuje spontaniczne ujawnianie swoich prawdziwych uczuć dotyczących sytuacji rodzinnej z obawy przed zranieniem opiekunów. Eskalacja konfliktu i tłumienie, wypieranie przez dziecko przykrych przeżyć może doprowadzić do nasilenia się zaburzeń w jego rozwoju emocjonalnym, kształtowania się nieprawidłowych postaw społecznych (np. bezpodstawne okazywanie niechęci osobom nieakceptowanym przez środowisko rodzinne) czy do nasilenia się reakcji psychosomatycznych w sytuacjach trudnych (takie reakcje ujawniał już podczas kłótni rodziców).
Chłopiec potrzebuje bliskiego i regularnego kontaktu z matką. Nie ujawnia lęku ani niechęci wobec matki ani jej obecnego partnera.
Mimo swoich deklaracji obecni opiekunowie Jakuba nie w pełni rozumieją potrzebę jego kontaktu z matką i jej rodziną oraz ich znaczenie dla prawidłowego rozwoju emocjonalnego i społecznego chłopca. Niektóre informacje przekazane przez małoletniego wskazują też na próby manipulacji emocjonalnej nim (np. „Mama mnie nie kocha”). Ponadto powtarzanie zasłyszanych określeń na temat matki i jej rodziny wskazuje, że jest on silnie uwikłany w konflikt rodzinny. Obecnie prawdopodobnie przyjmuje to głównie formę pośrednią i polega na jego biernym udziale w rozmowach i sporach dorosłych (np. wyczuwanie napięcia ojca w związku z kolejnymi rozprawami).
Rodzice pozostają w ostrym konflikcie na tle sprawowania bezpośredniej pieczy nad dzieckiem i jego miejsca zamieszkania oraz kontaktów z chłopcem rodzica niesprawującego bezpośredniej pieczy nad Jakubem Malinowskim.
Mieszka on z ojcem (okoliczność niekwestionowana przez strony).
W pisemnej opinii Instytutu Psychologii Rodziny z Krakowa z 10 października 2023 r. biegli podkreślili, że chłopiec ujawnia potrzebę bliskości z matką, wykazuje wrażliwość i poczucie osamotnienia, lecz jeszcze bez zaburzeń emocjonalnych.
Biegli wskazali również, że więź z matką jest jak dotychczas zachowana, ale konieczne jest poszerzenie kontaktów matki z synem pod nieobecność ojca, w miejscu zamieszkania matki.
Tymczasem pozwany ojciec dziecka w sposób metodyczny eliminuje osobę matki z życia syna, ignorując orzeczenia rodzinnopsychologa w tym zakresie, co w ocenie Sądu Okręgowego stanowi rażące nadużycie władzy rodzicielskiej w stosunku do syna.
Zasadny jest zdaniem Sądu Okręgowego zarzut powódki, iż ojciec dziecka traktuje Jakuba przedmiotowo, nie licząc się z jego uczuciami i potrzebami emocjonalnymi.
Przedłużanie tej sytuacji może w sposób dramatyczny zaważyć na rozwoju dziecka.
Wskazali na to biegli w ustnych wyjaśnieniach do pisemnej opinii, składanych na rozprawie dnia 12 listopada 2023 r., w których również podtrzymali w całości pisemną opinię i wnioski w niej zawarte.
Przypomnieli również, że w niniejszej sprawie znajdują się wcześniejsze opinie z Instytutu Rozwoju Dziecka, ale stwierdzili, że gdy była sporządzana pierwsza opinia, dziecko miało 3 lata, w tej chwili jest to już dziecko zupełnie inne, wychowywane w innych warunkach, i nie można opierać się na opiniach sporządzonych poprzednio.
Mimo sytuacji silnie stresującego dziecko konfliktu między rodzicami – chłopiec dobrze się rozwija, bardzo dobrze radzi sobie w szkole, w kontaktach rówieśniczych.
Poprawie sytuacji dziecka służyłyby częstsze kontakty dziecka z matką, ponieważ dziecko ma silną potrzebę kontaktu z matką. Silna jest też więź emocjonalna chłopca z matką.
Biegli stwierdzili również wówczas, że ewentualne przejęcie przez matkę bezpośredniej opieki nad dzieckiem powinno być poprzedzone zdecydowanie częstszymi kontaktami matki z dzieckiem.
Kierując się wcześniejszymi zaleceniami biegłych, w odpowiedzi na umotywowane wnioski strony powodowej, Sąd Okręgowy postanowieniem z 1 września 2023 r. znacznie rozszerzył kontakty syna z matką.
Dnia 2 października 2023 r. na rozprawie pozwany przyznał, że nie wykonuje postanowienia sądu o kontaktach, ponieważ jest ono dla niego niewykonalne.
Jakub rzekomo nie chce widywać się z matką, bo go oszukała, bo nie kupiła mu obiecanego wcześniej roweru.
Pozwany deklaruje całkowitą bezradność wobec niechęci syna do kontaktów z matką.
W ocenie Sądu pozwany ojciec dziecka ignoruje te kontakty rzekomo z powodu niechęci do kontaktów samego Jakuba, o czym pozwany powiadomił dyrektora szkoły.
Jakub rzekomo został oszukany przez matkę, która obiecała mu rower na urodziny, a później – jak twierdzi ojciec dziecka – nie dotrzymała słowa.
Jakub tydzień temu powiedział dyrektorowi szkoły, który jest jednocześnie jego wychowawcą, że nie chce kontaktów z matką.
Również tydzień temu powiedział, że nie chce widywać mamy, bo go oszukała, bo obiecała mu rower i powiedziała, że pojedzie z nim nad morze.
Dyrektor szkoły nie zwerbalizował przyczyn, dla których chłopiec nie chce widywać matki, w szczególności nie wykazał, czy te słowa chłopca, których Sąd Okręgowy nie kwestionuje (tzn. nie kwestionuje, że dyrektor usłyszał je od chłopca) – rzeczywiście były przejawem woli chłopca, czyli rzeczywistej niechęci do matki, czy też przejawem innych okoliczności, np. woli ojca.
Jeżeli jednak Jakub naprawdę nie chciałby się widywać z matką, to obowiązkiem ojca było dołożenie należytej staranności, aby tę postawę dziecka zmienić.
Skoro ojciec sam czuł się bezradny, to powinien poszukać pomocy u specjalistów, w szczególności psychologa i pedagoga.
Ojciec natomiast nie zrobił nic.
Ponadto na podejmowane przez matkę dziecka próby porozumienia, mediacji czy terapii reagował odmową lub milczeniem.
Od 1 października 2023 r. do 10 stycznia 2024 r. matka małoletniego Jakuba Malinowskiego nie miała z nim w zasadzie żadnych kontaktów – z przyczyn leżących po stronie ojca dziecka.
Wcześniej kontakty odbywały się w miarę regularnie z tendencją do ich stopniowego zanikania (sprawozdania kuratora wraz z informacjami z Centrum Rodzina – obecnie Rodzinne Centrum Pomocy w Krakowie).
Pozwany Tomasz Malinowski przestał przywozić dziecko na spotkania z matką do Centrum Rodzina (obecnie Rodzinne Centrum Pomocy) w Krakowie, nie wydał dziecka matce na wyjazd wakacyjny, nie przywozi na spotkania świąteczne.
Zważyć przy tym należy, że wcześniejsze kontakty w Centrum Rodzina (Rodzinne Centrum Pomocy) w Krakowie odbywały się z korzyścią dla dziecka.
Matka i dziecko byli dla siebie życzliwi.
Jakub swobodnie rozmawiał z mamą o tym, co się dzieje, np. w szkole.
Powódka na każde spotkanie przynosiła gry planszowe.
Więź między matką a synem była silna.
Zdaniem kuratora z Centrum Rodzina (Rodzinne Centrum Pomocy) w Krakowie powódka umiała znaleźć dla chłopca zabawy odpowiednie do jego wieku. Grali razem gry na playstation, który chłopiec dostał od mamy.
Z całą pewnością można powiedzieć, że relacje dziecka z matką były bardzo dobre.
Sam Jakub tęsknił za tymi spotkaniami, sam proponował różne zabawy.
Nic w zachowaniu Jakuba nie wskazywało na zasadność przerwania kontaktów.
Przerwa w kontaktach nie jest zaś obojętna dla dziecka, może ono tęsknić za mamą.
Nie było takiej sytuacji, ażeby podczas spotkań w Centrum Rodzina (Rodzinne Centrum Pomocy) powódka zachowała się niewłaściwie w stosunku do syna albo w stosunku do swojego męża w obecności syna.
Dnia 30 września 2023 r. pozwany stawił się w Centrum Rodzina w Krakowie bez dziecka i w obecności kuratora Joanny Wiśniewskiej oświadczył, że nie odda matce syna na wakacje, łamiąc tym samym postanowienie Sądu Okręgowego, i nie będzie w ogóle przywoził Jakuba na spotkania z matką, która stawiała się na wszystkie terminy bardzo regularnie.
Podobnej treści oświadczenie złożył również dyrektor szkoły syna dnia 2 października 2023 r.
Taka sytuacja w ocenie Sądu Okręgowego zagraża interesom małoletniego Jakuba Malinowskiego.
Nie jest już aktualne twierdzenie biegłych, że dziecko powinno na razie zostać u ojca, żeby lepiej poznać – przypomnieć sobie mamę i jej środowisko, a ojciec dziecka będzie dbał, aby te kontakty przebiegały bez zakłóceń, ponieważ kontakty te są niezbędne do prawidłowego rozwoju emocjonalnego małoletniego.
Aktualna postawa pozwanego wskazuje, iż przekonanie biegłych o szczerości zapewnień pozwanego i chęci współpracy z matką Joanną w procesie wychowania dziecka było błędne.
Ojciec nie tylko nie współpracuje z powódką w sprawach syna, ale wręcz izoluje dziecko od niej.
Jest kwestią otwartą, czy ta niewątpliwa izolacja dziecka od matki to wynik nieudolności wychowawczej ojca, czy jego złej woli.
W ocenie Sądu Okręgowego materiał dowodowy wskazuje, że pozwanym kierowały oba te motywy.
Widoczna jest jego nieudolność wychowawcza w niemożności wyperswadowania dziesięcioletniemu chłopcu niechęci do spotkań z matką, deklarowanej w imieniu syna przez samego pozwanego.
Natomiast przedłużanie sytuacji braku kontaktu dziecka z matką mogło upewniać pozwanego w przekonaniu, że dziecko tak trwale oderwie się emocjonalnie od matki, że Sąd zaakceptuje tę faktyczną izolację i usankcjonuje ją prawnie.
Jednocześnie pozwany zaprzecza, aby jego postawa miała związek ze zmianą stanowiska powódki w sprawie rozwodowej w grudniu 2023 r., kiedy to powódka zażądała rozwodu z wyłącznej winy pozwanego.
Sąd Okręgowy nie ma podstaw, aby podważać twierdzenia pozwanego w tym zakresie.
Próby porozumienia się w sprawie kontaktów z dzieckiem przez małżonków, inicjowane przez Joannę Malinowską – nie przyniosły żadnych rezultatów.
List napisany przez mamę bezpośrednio do synka pozostał bez odpowiedzi.
Pozwany bojkotuje orzeczenia sądowe, zapadłe również przed Sądem Rejonowym w Krakowie w sprawie z wniosku Joanny Malinowskiej z udziałem Tomasza Malinowskiego o egzekucję udostępnienia kontaktów z dzieckiem małoletnim Jakubem Malinowskim.
W ocenie Sądu Okręgowego postępowanie dowodowe nie potwierdziło zarzutów stawianych powódce przez pozwanego co do rzekomych nieprawidłowych zachowań matki i jej rodziny w trakcie spotkania z Jakubem z okazji urodzin.
Na przyjęciu u ojca chłopiec był zdenerwowany, bał się hałasu, dużej liczby osób.
Na przyjęciu u mamy zachowywał się zupełnie inaczej: był uśmiechnięty, radosny, bardzo chętnie rozmawiał z gośćmi, którzy zachowywali się spokojnie i kulturalnie.
Nie zadawano dziecku żadnych pytań, które mogłyby wywołać u niego wstyd, złość czy zakłopotanie.
Nikt go nie krytykował, nie wyśmiewał.
Jakub powiedział, że chciałby częściej przychodzić do mamy.
Kiedy ostatni raz widział mamę, bardzo się ucieszył do niej.
Pożegnanie dziecka z mamą było bardzo serdeczne.
Chłopiec powiedział, że chciałby przyjeżdżać na spotkania z mamą, ale nie może.
Według powódki po urodzinach synek jeszcze bardziej serdecznie się do niej odnosił.
Chciał więcej czasu spędzić, niż się spodziewała.
Syn nigdy nie dał matce odczuć, że jej nie kocha czy że nie chce jej widzieć.
Fakt, że świadkowie strony pozwanej nie widzieli radości chłopca w stosunku do mamy, nie oznacza, że radości nie było.
Sąd Okręgowy dał wiarę zeznaniom strony powodowej w tym zakresie – w całości.
Strona pozwana usiłowała zakwestionować zeznania świadków powódki poprzez podważenie twierdzeń świadka Anny Nowakowskiej co do faktu szczególnej radości Jakuba z nowego telefonu, ponieważ on jeden takiego telefonu jeszcze nie miał.
Podczas gdy z zeznań dyrektora szkoły chłopca wynika, że dzieci w ogóle w szkole nie mają telefonów.
Sąd Okręgowy nie dopatrzył się sprzeczności w zaprezentowanych zeznaniach.
Zeznania dyrektora szkoły odnosiły się do sytuacji nieużywania przez uczniów telefonów na terenie szkoły, a powołane przez świadka Annę Nowakowską twierdzenia Jakuba dotyczyły faktu posiadania przez uczniów telefonów co do zasady.
Dzieci kontaktują się ze sobą w szkole, wymieniają różne informacje i Jakub mógł wiedzieć, że jego koledzy mają telefony, chociaż nie używają ich w szkole.
Natomiast twierdzenia pozwanego, iż chłopiec po powrocie od mamy powiedział, że był bardzo znudzony, że nie chce więcej takich sytuacji i że nie chce tam więcej jeździć, nie znajdują potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym.
Ponadto jest nielogiczne twierdzenie pozwanego, że chłopiec nie chciał kontaktów z matką, a jednocześnie dzwonił do niej z telefonu, który mu podarowała w prezencie.
Sąd Okręgowy oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z kolejnej opinii Instytutu Rozwoju Dziecka na okoliczność przyczyn, dla których Jakub odmawia spotkań z matką, ponieważ w ocenie Sądu Okręgowego przyczyn tych należy upatrywać w sferze faktów, dlatego Sąd Okręgowy dopuścił dowód z zeznań wszystkich świadków zgłoszonych na tę okoliczność przez strony oraz dowód z zeznań stron.
Natomiast rozwój psychiczny chłopca, który wymagałby wiedzy psychologicznej biegłych, został szczegółowo zanalizowany w opiniach biegłych z Instytutu Psychologii Rodziny (pisemnej z 10 października 2023 r. i ustnej z 12 listopada 2023 r.).
Opinii tych strona pozwana nie kwestionowała.
Sąd Okręgowy zaś uznał całościową opinię Instytutu Psychologii Rodziny z 10 października 2023 r. za sporządzoną prawidłowo, rzetelną, wyczerpującą, logiczną i jednoznaczną.
Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do dopuszczania nowej opinii biegłych, aby rozpytywali oni dziecko, czy, a jeżeli tak, to dlaczego, nie chce widywać matki, bo byłby to pośredni dowód z zeznań małoletniego dziecka stron w charakterze świadka, co stanowiłoby naruszenie zasady nieprzesłuchiwania w sprawie rozwodowej małoletnich dzieci stron poniżej 13 roku ich życia, wyrażonej w art. 216 KPC.
Sąd Okręgowy dał wiarę zeznaniom powódki, że nie będzie utrudniała pozwanemu kontaktów z synem, gdy dziecko będzie z nią mieszkało.
Co najmniej od wydania postanowienia o przyznaniu pieczy nad dzieckiem ojcu w lipcu 2023 r. powódka respektowała bowiem orzeczenia Sądu.
Stawiała się na wyznaczone spotkania z synem, zachowywała się przy tym w sposób kulturalny i spokojny.
Nie wypowiadała w obecności syna słów krytycznych na temat jego ojca.
Jest skłonna poddać się mediacji.
Ponadto ma warunki, aby syn z nią zamieszkał, ma dla niego pokój w mieszkaniu.
Deklaracja ojca o zamiarze szukania pomocy u specjalistów jest niewiarygodna.
Natomiast jego stwierdzenie, że terapia byłaby łatwiejsza na podstawie decyzji sądu, nie znajduje uzasadnienia w obowiązującym stanie prawnym.
Większość funkcjonujących obecnie terapii opiera się bowiem na zasadzie dobrowolności stron w terapii.
Orzeczenie sądu w tym zakresie jest więc zbędne.
Potrzebna jest zgodna wola obu stron.
Sąd Okręgowy udzielił zabezpieczenia w powyższym zakresie, działając na podstawie art. 7301 § 1 KPC.
Uchylenie obowiązku alimentacyjnego matki w stosunku do małoletniego syna na podstawie art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego było naturalną konsekwencją orzeczenia o miejscu zamieszkania dziecka.
Strony i małoletni byli wielokrotnie badani pod kątem psychologicznym.
Przesłuchano licznych świadków na okoliczność aktualnej sytuacji dziecka. Już od urodzenia Jakub charakteryzował się zachowaniami lękowymi. Rodziny stron wzajemnie się obwiniają o złe postępowanie względem dziecka.
Dziadkowie mają kontakty z wnukiem ustalone sądownie i odbywają się one nieregularnie z przyczyn leżących po stronie przeciwnej. Dziadkowie również mieli ustalone kontakty z wnukiem w okresie, kiedy chłopiec zamieszkiwał z matką.
Jakub marzy o pojednaniu rodziny, do której zalicza siebie, mamę i tatę. Zdaniem biegłych z Instytutu Psychologii Rodziny dziecko powinno zamieszkiwać z ojcem co najmniej do czasu odbudowania więzi z matką. Powinna ona mieć zapewnione regularne kontakty z synkiem.
Kierując się wytycznymi Sądu Apelacyjnego, Sąd Okręgowy dnia 10 marca 2024 r. dopuścił dowód z opinii Centrum Terapii Rodzin Centrum Terapii Rodzin z Krakowa.
Opinia psychologiczna z 12 marca 2024 r. oparta została na dogłębnej analizie całokształtu materiału dowodowego oraz badaniach psychologicznych rodziców i ich dziecka.
Badania wykazały, że powódka jest silnie związana emocjonalnie z Jakubem, potrafi okazać mu ciepłe, serdeczne uczucia, wykazuje troskę o jego rozwój. Chciałaby mieć jak największy udział w jego wychowaniu.
Badania wykazały, że pozwany jest silnie związany emocjonalnie z Jakubem, potrafi okazać mu ciepłe, serdeczne uczucia. Czuje się odpowiedzialny za syna.
W opinii psychologicznej z 12 marca 2024 r. biegli podtrzymali swoje stanowisko, podkreślając, iż chłopiec od lipca 2023 r. pozostaje pod opieką ojca, co umożliwiło chłopcu zbudowanie silnej więzi emocjonalnej z ojcem i członkami jego rodziny, a jednocześnie rozluźniło kontakt z matką. Biegli podkreślili, że tylko pod warunkiem zapewnienia realizacji kontaktów matki z synem przez ojca może on pełnić rolę głównego opiekuna.
Powódka, realizując zalecenia biegłych zawarte w opinii Centrum Terapii Rodzin Centrum Terapii Rodzin z Krakowa, odbyła 10 sesji terapeutycznych ukierunkowanych na korektę swoich postaw wychowawczych, a także na sposoby postępowania z synem w celu odbudowy więzi z nim.
W ocenie psychologa Joanny Wiśniewskiej właściwie rozumie tło obecnej sytuacji rodzinnej i prawidłowo postępuje z synem w celu odbudowy więzi z nim. Nie wykazuje cech osobowościowych utrudniających jej opiekę nad dzieckiem.
Pozwany nie przedstawił żadnych zaświadczeń potwierdzających odbycie terapii psychologicznej ukierunkowanej na eliminację błędów wychowawczych stwierdzonych przez biegłych z Centrum Terapii Rodzin Centrum Terapii Rodzin z Krakowa.
Dziecko mieszka z ojcem. Powódka widuje syna w jego szkole, między lekcjami. Dziecko garnie się do matki, tęskni za nią. Jakub ma świadomość niechęci ojca do swoich kontaktów z matką.
Ewentualna zmiana środowiska chłopca będzie stanowić dla niego kolejne źródło stresu. Nie oznacza to jednak zdaniem Sądu Okręgowego zasadności pozostawania chłopca u ojca.
Postępowanie dowodowe wykazało niezbicie, że kontakt dziecka z obojgiem rodziców jest niezbędny dla jego prawidłowego rozwoju.
Postępowanie to wykazało również, że ojciec dziecka izoluje syna od matki, lekceważąc w tym zakresie także decyzje Sądu.
Zgodzić się należy z powódką, że podstawę wyboru przez biegłych ojca na głównego opiekuna syna stanowi wyłącznie zaufanie biegłych do ojca, iż przemyślał on sprawę i będzie umożliwiał synowi kontakty z matką.
Stwierdzić należy, że postawa ojca w tym zakresie ma wyłącznie charakter deklaratywny i nie budzi zaufania Sądu, ponieważ jest sprzeczna z faktami.
Tomasz Malinowski już w październiku 2023 r. zawiesił wszelkie kontakty syna z matką, ustalone sądownie.
Od 30 września 2023 r., a więc od ponad 5 miesięcy, nie doszło do żadnego spotkania matki Joanny Malinowskiej z synem Jakubem w Centrum Rodzina w Krakowie, a Tomasz Malinowski oświadczył, że nie będzie syna przyprowadzał na spotkania.
Tomasz Malinowski nie wyraził również zgody na kontakty matki z synem w szkole.
Obietnice współpracy składane przez pozwanego biegłym oraz sądowi są niewiarygodne.
Podsumowując, Postanowienie o zabezpieczeniu jest kluczowym dokumentem w procesie zapewniania bezpieczeństwa firmy czy instytucji. Określa ono konkretne środki ochronne i procedury postępowania, które mają minimalizować potencjalne zagrożenia. Dzięki temu zapewnia spokój i pewność działania, a także jasno określa odpowiedzialność za realizację działań zabezpieczających.