Postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji

Dnia 15 marca 2023 r.

Sygn. akt: II SA/Wa 1234/23

Postanowienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Kowalska (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 marca 2023 r.

wniosku Jana Nowaka o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji

w sprawie ze skargi Jana Nowaka

na decyzję Starosty Powiatu Warszawskiego

z 1 lutego 2023 r., Nr AB.1234.56.2023

w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę

postanawia

odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

(podpis)

Uzasadnienie

Pismem z 10 marca 2023 r. Jan Nowak wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w Warszawie skargę na decyzję Starosty Powiatu Warszawskiego z 1 lutego 2023 r., Nr AB.1234.56.2023,

utrzymującą w mocy decyzję Starosty Powiatu Warszawskiego z 15 stycznia 2023 r., Nr AB.1234.55.2023,

zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą Janowi Nowakowi pozwolenia na budowę

budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem, na

parterze wraz z terenem – infrastrukturą naziemną i podziemną, przy ul. Kwiatowej 12, działka Nr 123/4,

obręb Mokotów w Warszawie. Skarżący zawarł w skardze wniosek o wstrzymanie

wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia

znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, ponieważ zaskarżona

decyzja jest niezgodna z prawem, a organ prowadził postępowanie, uchybiając zasadom

określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego.

    WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami

administracyjnymi [t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm. (przyp. autora: od 1 stycznia 2023 r., t.j.

Dz.U. z 2023 r. poz. 255; od 1 lutego 2023 r. ze zm.), zwanej dalej: PostAdmU] sąd może na

wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części

aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub

spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Przepis ten dotyczy takiej szkody (majątkowej lub niemajątkowej), która nie będzie mogła

być zrekompensowana wskutek zwrotu spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, jak

również nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. Natomiast trudne do

odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, jakie raz zaistniałe powodują istotną

lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić

tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (zob. post.

NSA z 15 stycznia 2020 r., II OSK 1234/19, CBOSA; post. NSA z 20 lutego 2020 r., I OSK 4321/19,

CBOSA; post. NSA z 1 marca 2020 r., II GSK 5678/19, CBOSA).

Celem instytucji wstrzymania wykonania nie jest ocena legalności aktu lub czynności, ale

ukształtowanie stosunków do czasu rozpoznania skargi, w zakresie zapobieżenia znacznej

szkodzie lub trudnym do odwrócenia skutkom, a więc negatywnym skutkom, które może

wywołać decyzja administracyjna (por. post. NSA z 5 kwietnia 2021 r., II OSK 6789/20, CBOSA;

post. NSA z 10 maja 2021 r., I OSK 9012/20, CBOSA). Rozstrzygnięcie w przedmiocie

wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie jest zatem uzależnione od zasadności samej

skargi, a rozpoznanie wniosku o wstrzymanie wykonania podejmowane jest na wstępnym

etapie postępowania, gdy brak jest podstaw do wyrokowania o zasadności skargi (por. post.

NSA z 15 czerwca 2022 r., II OSK 13141/21, CBOSA; post. NSA z 20 lipca 2022 r., I OSK 15161/21, CBOSA;

post. NSA z 25 sierpnia 2022 r., II GSK 17181/21, CBOSA).

Obowiązek wykazania, że zachodzą warunki uzasadniające wstrzymanie określonego aktu,

ciąży na stronie składającej wniosek w trybie art. 61 § 3 PostAdmU. Uzasadnienie wniosku

powinno się zaś odnosić do konkretnych okoliczności. Nie jest wystarczające powtórzenie we

wniosku treści przepisu, brak uzasadnienia wniosku zaś uniemożliwia jego merytoryczną

ocenę. Rzeczą sądu natomiast jest zbadanie, czy argumenty przedstawione przez stronę

przemawiają lub nie przemawiają za wydaniem postanowienia o wstrzymaniu wykonania

zaskarżonego aktu. Przy takim badaniu wniosku i argumentów strony sąd powinien

dodatkowo rozważyć z urzędu, czy nie zachodzą inne okoliczności uzasadniające wniosek

(zob. post. NSA z 1 września 2019 r., II OSK 1920/18, CBOSA; por. m.in. post. NSA z 10 października 2019 r., I OSK 2122/18, CBOSA; post. NSA z 15 listopada 2019 r., II GSK 2324/18, CBOSA; post. NSA z

20 grudnia 2019 r., II OSK 2526/18, CBOSA). Sąd może bowiem sięgać do informacji wynikających z

akt sprawy, nie może jednak zastępować strony w poszukiwaniu racji przemawiających za

wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu (tak post. NSA z 25 stycznia 2018 r., II OSK 2728/17,

CBOSA). Należy, w świetle powyższego, stwierdzić, że to w interesie strony pozostaje

uzasadnienie wniosku przez wykazanie możliwości zajścia przesłanek, o których mowa w art.

61 § 3 PostAdmU, i uprawdopodobnienie okoliczności taką możliwość wskazujących.

Uzasadnienie wniosku powinno zatem odnosić się do konkretnych okoliczności

odzwierciedlających możliwość zajścia zagrożeń, o których mowa w omawianym przepisie, a

brak należytego uzasadnienia w tym zakresie uniemożliwia pozytywną dla strony ocenę

takiego wniosku. Nie jest przy tym wystarczające, by okoliczności przemawiające za

wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji występowały w sprawie – sąd musi mieć o

nich wiedzę i możliwość zweryfikowania tej wiedzy, a dostarczenie odpowiednich informacji

i dokumentów w tym zakresie obciąża stronę (por. post. NSA z 5 lutego 2017 r., II OSK 2930/16,

CBOSA; post. NSA z 10 marca 2017 r., I OSK 3132/16, CBOSA).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że wniosek

skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie. Zarzuty skarżącego zawarte we wniosku o

wstrzymanie wykonania decyzji sprowadzają się do przytoczenia treści przepisu oraz do

kwestionowania prawidłowości decyzji o pozwolenie na budowę i postępowania przed

organami administracji architektoniczno-budowlanej. Samo jednak zarzucanie decyzji, że jest

ona obarczona wadami materialnymi i procesowymi, nie oznacza, że uchybienia te spowodują

dla skarżącego powstanie trudnych lub nieodwracalnych skutków. Ponadto, jak wskazywano

powyżej, na etapie postępowania wpadkowego, którym jest postępowanie w sprawie

wstrzymania wykonania decyzji, nie dokonuje się oceny prawidłowości decyzji.

Analizując natomiast, czy w sprawie występują ustawowe przesłanki uzasadniające

zastosowanie instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, sąd stwierdza, że nie

dopatrzył się ich zaistnienia. Sam fakt wydania pozwolenia na budowę nie może stanowić

przesłanki uzasadniającej wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Ze swej natury

decyzje dotyczące pozwolenia na budowę zmieniają stan rzeczy i mogą spowodować

powstanie trudnych do odwrócenia skutków, jednakże skutki te należy szczegółowo

uzasadnić oraz wykazać ich wystąpienie w stosunku do składającego dany wniosek. Takich

argumentów skarżący w kontekście powołanych okoliczności nie podał.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 PostAdmU, sąd oddalił wniosek o

wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

(podpis)