Postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia

Ds. 1234/2023/ZP Warszawa, 15 marca 2024 r.

Postanowienie

o odmowie wszczęcia dochodzenia

Jan Kowalski – prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście

w sprawie utrwalania w dniu 20 lutego 2024 r. w Warszawie bez zezwolenia pliku zawierającego utwór muzyczny zespołu "The Red Roosters", tj. o czyn z art. 117 ust. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2509)

postanowił:

odmówić wszczęcia dochodzenia w sprawie utrwalenia bez zezwolenia w dniu 20 lutego 2024 r. w Warszawie poprzez sieć Internet na urządzeniu z adresem IP Nr 192.168.1.10 utworu muzycznego pt. "Sunrise Serenade" wartości 2,99 zł na szkodę zespołu "The Red Roosters" reprezentowanego przez "Red Roosters Management",

tj. o czyn z art. 117 ust. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2509),

na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 KPK, wobec stwierdzenia, iż społeczna szkodliwość czynu jest znikoma.

Uzasadnienie

W dniu 21 lutego 2024 r. do tutejszej Prokuratury wpłynęło złożone przez pełnomocnika "Red Roosters Management" reprezentującej "The Red Roosters" zawiadomienie wraz z załącznikami w postaci wydruków tzw. print screenów. Na tej podstawie ustalono, iż w dniu 20 lutego 2024 r. dokonano bez zezwolenia jednorazowego skopiowania poprzez sieć Internet utworu muzycznego zatytułowanego „Sunrise Serenade” wartości 2,99 zł na szkodę zespołu "The Red Roosters". Plik został pobrany na urządzenie z adresem IP Nr 192.168.1.10.

Dokonując karnoprawnej oceny ustalonego stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż konstrukcja przestępstwa obowiązująca w polskim prawie karnym ma tzw. charakter materialnoprawny. W myśl art. 1 § 1–3 KK przestępstwem jest zachowanie się człowieka (czyn w rozumieniu prawa karnego), który musi być czynem bezprawnym, karalnym, karygodnym, czyli o stopniu społecznej szkodliwości wyższej niż znikomy, oraz zawinionym. Relatywizując powyższe ustawowe wymogi do poczynionych ustaleń faktycznych, należy dojść do wniosku, że stopień społecznej szkodliwości czynu oceniany in concreto nie przekracza progu wymaganego ustawą. Według kryteriów wskazanych przez ustawodawcę w art. 115 § 2 KK na pojęcie społecznej szkodliwości czynu składają się następujące elementy: rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, waga naruszonych przez sprawcę obowiązków, postać zamiaru, motywacja sprawcy oraz rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Wyżej przywołany katalog okoliczności podlegających ocenie ma charakter wyczerpujący i zamknięty. Ponadto, zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości bierze się pod uwagę wszystkie składowe. Taki pogląd prezentuje Sąd Najwyższy przykładowo w postanowieniu z 12 grudnia 2019 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III KK 222/19, stwierdzając, że nie jest tak, że to tylko jeden z elementów, określonych w art. 115 § 2 KK i stanowiących wyznacznik społecznej szkodliwości czynu, może mieć decydujące znaczenie przy określaniu stopnia tej szkodliwości. Wysokość szkodliwości społecznej jest wypadkową całokształtu okoliczności tak przedmiotowych, jak i podmiotowych, a nie tylko jednej z nich.

Relatywizując zatem ustalenia faktyczne w zakresie inkryminowanego zdarzenia do zaprezentowanych rozważań prawnych, zwłaszcza okoliczności i sposób popełnienia czynu, w tym w szczególności fakt jednorazowego pobrania bez stosownego zezwolenia poprzez sieć Internet utworu muzycznego, nieznaczny rozmiar wyrządzonej szkody oraz rodzaj i charakter naruszonego dobra, stosownie do treści art. 17 § 1 pkt 3 KPK, należało wydać negatywną decyzję procesową w zakresie wszczęcia postępowania przygotowawczego wobec zaistnienia ujemnej przesłanki procesowej w postaci znikomej społecznej szkodliwości czynu.

Prokurator

Jan Kowalski