Postanowienie w sprawie zarzutu w postępowaniu egzekucyjnym

……………………………………                                                                     …………………………

Urząd Miasta Wrocław                                                                     Wrocław, dnia 24.08.2023

WA.204.1.2023

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 34 § 2 pkt 3 lit. a, art. 33 § 2 pkt 1 i art. 18 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 479 ze zm.), działając w charakterze wierzyciela w rozumieniu przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w sprawie zarzutu z lipca 2023 r. wniesionego przez Jana Kowalskiego (Kowalski) zam. w Warszawie, ul. Kwiatowa 15 m. 12 w sprawie postępowania egzekucyjnego prowadzonego w oparciu o tytuł wykonawczy o numerze WA.123.45.2023 wystawiony przez Urząd Miasta Wrocław w dniu 15.05.2023 r.

postanawia

stwierdzić niedopuszczalność wniesionego zarzutu.

UZASADNIENIE

    Tytułem wykonawczym o numerze WA.123.45.2023 wierzyciel objął obowiązek zapłaty przez Jana Kowalskiego kary za niezgłoszenie organowi rejestracyjnemu zbycia pojazdu marki Opel Astra. Należność poddana egzekucji wynika z decyzji Starostwa Powiatowego w Krakowie z dnia 01.04.2023 r. WA.678.90.2023. Decyzja Starostwa Powiatowego utrzymała w mocy decyzję Urzędu Gminy w Niepołomicach z dnia 15.03.2023 r., WA.135.79.2023, którą Urząd Gminy w Niepołomicach – wykonujący w Niepołomicach obowiązki Starosty – na podstawie art. 140mb i art. 140n ustawy Prawo o ruchu drogowym nałożył na Jana Kowalskiego karę w wysokości 500 zł za niezgłoszenie zbycia pojazdu Opel Astra o numerze rejestracyjnym KR12345. Tytuł wykonawczy został przekazany do Urzędu Skarbowego w Warszawie, który na jego podstawie wszczął w dniu 20.05.2023 r. postępowanie egzekucyjne.

    Podaniem z dnia 10.07.2023 r. zobowiązany wniósł zarzut w sprawie postępowania egzekucyjnego w administracji prowadzonego w oparciu o ww. tytuł wykonawczy, oparty na art. 33 § 2 pkt 1 EgzAdmU, tj. nieistnieniu obowiązku. W podaniu zobowiązany wskazał, że całkowicie nie zgadza się z prowadzonym postępowaniem. W ocenie Zobowiązanego należność objęta tytułem wykonawczym została błędnie ustalona, ponieważ niedokonanie zgłoszenia zbycia pojazdu nie było przez niego zawinione ze względu na brak dokumentu sprzedaży, pojazd nie był przez niego użytkowany, nie miał również świadomości obowiązku zgłoszenia jego zbycia. Ponadto wskazał, że kwota 500 zł kary, jaką został obciążony, jest w jego ocenie wyjątkowo krzywdząca ze względu na stan finansowy gospodarstwa domowego i niskie świadczenie emerytalne, o których informował we wcześniejszej korespondencji.

    Urząd Skarbowy w Warszawie, na mocy art. 35 § 1 EgzAdmU, postanowieniem z dnia 15.07.2023 r. WA.204.1.2023 zawiesił prowadzone postępowanie egzekucyjne. W dniu 20.07.2023 r. organ egzekucyjny przekazał podanie zobowiązanego wierzycielowi.

    Starostwo Powiatowe w Krakowie, po rozpoznaniu wniesionego podania stwierdził, że zawiera ono zarzut w rozumieniu ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oparty na podstawie zarzutu wymienionej w art. 33 § 2 pkt 1 ustawy.

    Wierzyciel dla rozstrzygnięcia zarzutu włączył do akt sprawy następujące dokumenty:

    •  decyzję Urzędu Gminy w Niepołomicach z dnia 15.03.2023 r., WA.135.79.2023,

    •  decyzję Starostwa Powiatowego w Krakowie z dnia 01.04.2023 r. WA.678.90.2023 oraz zawiadomienia tego samego organu z dnia 05.04.2023 r. o dacie doręczenia decyzji Zobowiązanemu.

Urząd Gminy w Niepołomicach nałożył na Zobowiązanego karę za niezawiadomienie właściwego Starosty (tutaj: Starostwa Powiatowego w Krakowie) o zbyciu pojazdu. Od decyzji Jan Kowalski wniósł odwołanie do Starostwa Powiatowego w Krakowie, wskazując na szereg okoliczności, które w jego ocenie uzasadniały uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i umorzenie postępowania, w szczególności wskazując, że nie mógł zawiadomić Starosty o zbyciu pojazdu, ponieważ nie dysponował dowodem jego sprzedaży. Starostwo Powiatowe po rozpatrzeniu odwołania utrzymało decyzję organu I instancji w mocy. Zawiadomieniem z dnia 05.04.2023 r. Starostwo Powiatowe poinformowało, że decyzja została doręczona stronie 07.04.2023 r. i nie wniesiono od niej skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

    Zgodnie z art. 34 §2 pkt 3 EgzAdmU, wierzyciel wydaje postanowienie, w którym stwierdza niedopuszczalność zarzutu w sprawie egzekucji administracyjnej, jeżeli zarzut jest albo był przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu podatkowym, administracyjnym lub sądowym, względnie zobowiązany kwestionuje w całości albo w części wymagalność należności pieniężnej z uwagi na jej wysokość ustaloną lub określoną w orzeczeniu, od którego przysługuje środek zaskarżenia. Jak wynika z uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12.06.2023 r., II SA/Kr 815/22, „celem (ratio legis) art. 34 § 2 pkt 3 u.p.e.a. jest usprawnienie postępowania egzekucyjnego. Przepis ten pozbawia organ możliwości merytorycznego badania zarzutu wniesionego w postępowaniu egzekucyjnym, jeśli dana kwestia była już przedmiotem rozpoznania w innym postępowaniu dotyczącym tego samego obowiązku. Stwierdzenie, że taka okoliczność miała miejsce, obliguje organ do wydania postanowienia o stwierdzeniu niedopuszczalności zarzutów (…) Organ (...) nie może wkraczać w kompetencję organu administracji publicznej, który w postępowaniu rozpoznawczym (jurysdykcyjnym) w sposób władczy rozstrzygnął o prawach i obowiązkach strony, wynikających z przepisów prawa materialnego. Innymi słowy, na etapie postępowania egzekucyjnego nie jest możliwe wprowadzanie zmian w tej materii, która jednoznacznie została rozstrzygnięta w decyzji (...), kończącej postępowanie rozpoznawcze. Weryfikacja decyzji ostatecznych w postępowaniu egzekucyjnym jest bezwzględnie niedopuszczalna, gdyż na jej przeszkodzie stoi zasada trwałości takich decyzji i wyraźne ograniczenie możliwości ich weryfikacji”. Starostwo Powiatowe w Krakowie stwierdza, że okoliczności podniesione w zarzucie były już przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu administracyjnym, mianowicie postępowaniu przed Starostwem Powiatowym w Krakowie, zakończonym prawomocną i ostateczną decyzją administracyjną tego organu. Postępowanie egzekucyjne nie jest postępowaniem jurysdykcyjnym zmierzającym do weryfikacji treści obowiązku ustalonego lub określonego decyzjami organów administracji publicznej, nie może sprowadzać się do badania ich poprawności i zasadności. Ewentualne zastrzeżenia w tym zakresie strona może podnosić w toku odwołania, postępowań nadzwyczajnych uregulowanych w KPA lub skardze do sądu administracyjnego.

    Wierzyciel niniejszym stwierdza, że zarzut Jana Kowalskiego był już przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu administracyjnym, co wypełnia przesłankę stwierdzenia niedopuszczalności zarzutu, zawartą w art. 34 § 2 pkt 3 lit. a EgzAdmU i w związku z powyższym postanawia jak na wstępie.

POUCZENIE

Na niniejsze postanowienie Stronie służy zażalenie do Wojewody Małopolskiego w Krakowie, które należy wnieść za pośrednictwem Starostwa Powiatowego w Krakowie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. W trakcie biegu terminu do wniesienia zażalenia strona może zrzec się prawa do wniesienia zażalenia wobec organu administracji publicznej, który wydał postanowienie. Z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia zażalenia przez ostatnią ze stron postępowania, postanowienie staje się ostateczne i prawomocne.