Pozew o rozwiązanie przysposobienia

Poznań, dnia 20.03.2024

Sąd Rejonowy Poznań-Stare Miasto

ul. Młyńska 1261-729 Poznań

Powód: Anna Kowalskaul. Kwiatowa 5/760-123 Poznań85031201234505-123-456

Pozwany: Maria Nowakul. Słoneczna 1062-001 Poznań

Pozew o rozwiązanie przysposobienia

Działając w imieniu własnym, żądam rozpoznania niniejszej sprawy i wnoszę o:

1. rozwiązanie przez Sąd stosunku przysposobienia orzeczonego postanowieniem Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald w dniu 15.05.2005, III Ns 1234/05;

2. zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu;

3. dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z:

a) dokumentów załączonych do pozwu w postaci:

– skróconego odpisu aktu urodzenia pozwanej z 12.09.1990 na potwierdzenie faktu umocowania do wystąpienia z niniejszym żądaniem oraz stanu cywilnego pozwanej,

– postanowienia Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald z 15.05.2005 na potwierdzenie faktu przysposobienia niepełnego pozwanej przez powódkę, umocowania do wystąpienia z niniejszym żądaniem oraz wzajemnych relacji stron;

b) zeznań świadka Jan Kowalski (ul. Polna 22, 60-150 Poznań), na potwierdzenie faktu wykazania umocowania do wystąpienia z niniejszym żądaniem, wzajemnych relacji stron,

c) przesłuchania powódki na potwierdzenie faktu umocowania do wystąpienia z niniejszym żądaniem, wzajemnych relacji stron, zaistnienia okoliczności uzasadniających rozwiązanie przysposobienia oraz trwałego i zupełnego rozkładu stosunku przysposobienia;

4. Na podstawie art. 187 § 1 pkt 2 KPC powódka wskazuje następujące fakty, na których opiera swoje żądanie:

a) istnienie stosunku przysposobienia niepełnego pomiędzy powódką (przysposabiającą) a pozwaną (przysposobioną),

b) nagminna postawa i zachowanie pozwanej względem powódki,

c) zupełny i trwały rozkład stosunku przysposobienia,

d) zaistnienie okoliczności uzasadniających rozwiązanie istniejącego stosunku przysposobienia niepełnego,

e) obiektywny brak możliwości polubownego załatwienia sprawy z pozwaną.

5. Na podstawie art. 187 § 1 pkt 3 KPC, powódka wyjaśnia, że strony nie podjęły próby polubownego rozwiązania sporu, z uwagi na fakt, iż między stronami nastąpił trwały i zupełny rozkład stosunku przysposobienia, w związku z czym próba pozasądowego uregulowania sytuacji zaistniałej między stronami nie jest możliwa, a tym samym złożenie przedmiotowego pozwu stało się uzasadnione i konieczne.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 15.05.2005 wydanym w sprawie o sygn. akt III Ns 1234/05 Sąd Rejonowy Poznań-Grunwald orzekł o powstaniu stosunku przysposobienia niepełnego pomiędzy powódką (przysposabiającą) a małoletnią wówczas pozwaną (przysposobioną).

Dowody:

1) skrócony odpis aktu urodzenia pozwanej z 12.09.1990;

2) postanowienie Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald z 15.05.2005.

Pozwana jest siostrzenicą powódki. Aż do 2018 roku stosunki między powódką a pozwaną układały się poprawnie. Pozwana zamieszkiwała wraz z powódką i synem powódki Janem Kowalskim. Powódka utrzymywała i wychowywała pozwaną, dbała o zapewnienie pozwanej jak najlepszych warunków rozwoju. Pozwana pomagała powódce w pracach domowych i uczęszczała do szkoły. Strony odnosiły się do siebie z szacunkiem i istniała między nimi silna więź emocjonalna.

Dowody:

1) przesłuchanie powódki;

2) przesłuchanie świadka Jan Kowalski.

Począwszy od 2018 roku, wzajemne stosunki stron uległy znacznemu pogorszeniu. Pozwana popadła w złe towarzystwo, porzuciła szkołę, mimo próśb i nalegań powódki odmówiła przystąpienia do egzaminu maturalnego. Powódka wielokrotnie usiłowała dyscyplinować pozwaną, wpływać na jej postawę oraz rozmawiać z nią na temat tego, co się w jej życiu dzieje, jakie zmiany zachodzą i czemu jej postawa uległa tak radykalnej zmianie. Wszelkie rozmowy i środki oddziaływania wychowawczego pozostają bez skutku. Wielokrotnie świadkiem tych rozmów był syn powódki Jan Kowalski.

Dowody:

1) przesłuchanie powódki;

2) przesłuchanie świadka Jan Kowalski.

Pozwana zaczęła odnosić się do powódki w sposób agresywny, przestała pomagać powódce w codziennych czynnościach domowych. Pozwana nie wyrażała chęci podjęcia pracy zarobkowej i przyczyniania się do utrzymania wspólnego gospodarstwa domowego, jednocześnie pozwana zgłaszała wobec powódki liczne żądania pieniężne, a kiedy powódka odmawiała, pozwana bez wiedzy i zgody powódki wynosiła z domu powódki cenne przedmioty. Kiedy powódka zauważyła ich brak i zwróciła na to uwagę pozwanej, doszło między stronami do awantury, w trakcie której pozwana dopuściła się przemocy fizycznej wobec powódki.

Dowody:

1) przesłuchanie powódki;

2) przesłuchanie świadka Jan Kowalski.

Powódka wiązała z przysposobioną duże plany, traktowała pozwaną jak własną córkę. Tymczasem postawa pozwanej ogromnie ją rozczarowała. Pozwana dopuściła się wobec powódki przemocy słownej i fizycznej, a istniejąca niegdyś silna więź emocjonalna całkowicie zanikła.

Powódka nie widzi dalszej możliwości utrzymywania pozwanej i traktowania jej jak własnego dziecka. Postawa pozwanej jest dla powódki wielkim ciosem i powódka odbiera ją jako życiową porażkę. Z uwagi na fakt, że wszelkie próby ponownego nawiązania z pozwaną więzi emocjonalnej nie przyniosły żadnych rezultatów, a pozwana dopuściła się wobec powódki aktów agresji, niniejszy pozew jest w pełni zasadny.

Strony nie podjęły próby mediacji z uwagi na fakt, iż mając na uwadze całokształt przywołanych powyżej okoliczności powódka nie widzi możliwości pozasądowego sposobu zakończenia zaistniałej między stronami sytuacji.

Opłatę sądową od pozwu uiszczono w wysokości 40 zł zgodnie z art. 27 pkt 3 KSCU.

Mając powyższe na uwadze, wnoszę i wywodzę jak na wstępie.

Anna Kowalska

Załączniki:

1) skrócony odpis aktu urodzenia pozwanej z 12.09.1990;

2) postanowienie Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald z 15.05.2005;

3) dowód uiszczenia opłaty sądowej od pozwu;

4) 2 odpisy pisma.