Pozew o zapłatę świadczenia urlopowego

Warszawa, dnia 15.03.2024 r.

(15.03.2024)

Sąd Rejonowy/Sąd Okręgowy

w Warszawie Wydział Pracy

Powód: Jan Kowalski

PESEL/NIP: 98031502345

Pozwany: Firma "XYZ" Sp. z o.o.

NIP: 5252647896

Wartość przedmiotu sporu: 1500 zł

Pozew o zapłatę świadczenia urlopowego

Działając w imieniu własnym, niniejszym wnoszę o:

I. Zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty świadczenia urlopowego w wysokości 1500 zł (słownie: tysiąc pięćset złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10.07.2023 r. do dnia zapłaty.

II. Zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania (wraz z kosztami zastępstwa procesowego) według norm przepisanych.

III. Przeprowadzenie rozprawy także pod nieobecność powoda.

IV. Dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów wymienionych w treści niniejszego pozwu na okoliczności tam wskazane.

V. Na podstawie art. 187 § 1 pkt 11 KPC określam datę wymagalności roszczenia na 10.07.2023 r.

VI. Na podstawie art. 187 § 1 pkt 3 KPC oświadczam, że powód podjął próbę mediacji, ale mimo negocjacji nie doszło do polubownego zakończenia sporu, ponieważ pozwany nie uznał roszczenia.

Uzasadnienie

Powód jest zatrudniony u pozwanego na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 01.02.2022 r. na stanowisku Specjalista ds. Marketingu.

Dowód: Umowa o pracę z dnia 01.02.2022 r.

W dniach od 01.07.2023 r. do 15.07.2023 r. bieżącego roku Powód korzystał z urlopu wypoczynkowego, łącznie w wymiarze przekraczającym 14 kolejnych dni kalendarzowych. Pozwany, pomimo ciążącego na nim obowiązku w tym zakresie, odmówił wypłaty świadczenia urlopowego powodowi.

Dowody: 1) Pismo powoda z wezwaniem pozwanego do uregulowania należności z dnia 20.07.2023 r.,

2) Pismo pozwanego z ustosunkowaniem się do wezwania powoda z dnia 27.07.2023 r.

W tym miejscu należy wskazać, że pozwany będący pracodawcą zatrudniającym na dzień 1 stycznia bieżącego roku poniżej 50 pracowników zdecydował się na wypłacanie świadczeń urlopowych, o których mowa w art. 3 ust. 4–5a ustawy z 4.3.1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1070 ze zm.). Zgodnie z art. 3 ust. 5 ZFundŚwSocU, powyższe spowodowało, że świadczenie urlopowe powinno być wypłacane przez pracodawcę każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Wymóg skorzystania z urlopu wypoczynkowego w wyżej wymienionym wymiarze jest jedynym warunkiem przyznania świadczenia urlopowego.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, należy wskazać, że pozwany nie wypełnił ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów prawa, m.in. z art. 5a ZFundŚwSocU, zgodnie z którym wypłata świadczenia urlopowego następuje nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego. Powyższe doprowadziło do pozbawienia powoda należnego mu świadczenia urlopowego i w konsekwencji uniemożliwienia skorzystania z urlopu wypoczynkowego w zaplanowany sposób.

Dowody: 1) przesłuchanie powoda,

2) zeznania świadka Anna Nowak

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, należy wskazać, że przesłanki uprawniające do otrzymania świadczenia urlopowego, o którym mowa w art. 3 ust. 4–5a ZFundŚwSocU, zostały spełnione w przedmiotowym stanie faktycznym, wobec czego powództwo jest w ocenie strony powodowej uzasadnione i zasługuje na uwzględnienie.

(podpis powoda)

Załączniki:

pełnomocnictwo;

dowody wskazane w treści niniejszego pozwu;

odpis niniejszego pozwu wraz z załącznikami.