Program instruktażu stanowiskowego operatora rozściełacza masy asfaltowej

PROGRAM INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO – OPERATOR ROZŚCIEŁACZA (ROZKŁADARKI) MASY ASFALTOWEJ

1. PODSTAWY OPRACOWANIA PROGRAMU

Przy opracowaniu programu szkolenia uwzględniono przepisy ustaw:

 z 10.05.2018 – Kodeks pracy,

 z 05.01.2011 – Prawo o ruchu drogowym oraz przepisy następujących rozporządzeń:

 Ministra Infrastruktury z 12.04.2002 w sprawie szkolenia w dziedzinie,

 Ministra Gospodarki i Pracy z 27.07.2004 w sprawie ogólnych przepisów bhp,

 Ministra Infrastruktury z 06.02.2003 w sprawie bhp podczas wykonywania robót budowlanych,

 Ministra Gospodarki z 20.12.2005 w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bhp w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy,

 Ministra Gospodarki z 30.10.2002 w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn,

 Ministra Gospodarki z 26.09.1997 w sprawie bhp podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych,

 Ministra Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 26.09.1997 w sprawie bhp przy wykonywaniu robót drogowych i mostowych,

 Ministra Zdrowia z 08.02.2010 w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych,

 Ministra Zdrowia z 02.02.2011 w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,

 Ministra Zdrowia z 06.06.2014 w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,

 Ministra Infrastruktury z 23.09.2003 w sprawie kierowania ruchem drogowym.

W trakcie przygotowywania konspektu szkolenia wykorzystano również:

 opracowane instrukcje wewnątrzzakładowe (zwłaszcza transportu wewnętrznego, przeciwpożarową),

 instrukcje bezpiecznej obsługi użytkowanych maszyn i sprzętu przygotowane przez producentów tych maszyn i sprzętu oraz

 karty charakterystyki wykorzystywanych podczas pracy substancji/preparatów chemicznych, zapisy umieszczone w planie Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia (dalej: BiOZ).

2. CEL SZKOLENIA

Celem szkolenia jest uzyskanie przez pracownika:

1) kompletu informacji o:

 czynnikach środowiska pracy występujących w miejscu pracy, gdzie prowadzona jest obsługa rozściełacza masy asfaltowej oraz w jego bezpośrednim otoczeniu, a także

 ryzyku zawodowym związanym z wykonywaną pracą (czynnościami);

2) wiedzy i umiejętności dotyczących skutecznych sposobów ochrony przed urazami i chorobami w warunkach normalnej pracy i w sytuacjach awaryjnych;

3) wiedzy i praktycznych umiejętności z zakresu bezpiecznego wykonywania powierzonej pracy;

4) informacji o zasadach postępowania w razie:

 dojścia do wypadku,

 wystąpienia awarii maszyny lub sprzętu lub

 zaistnienia innej nietypowej sytuacji.

3. UCZESTNICY SZKOLENIA

Proponowany poniżej program szkolenia jest przeznaczony dla:

1) nowo zatrudnianych pracowników;

2) pracowników zatrudnionych przy innych pracach i przenoszonych na stanowisko obsługi rozściełacza masy asfaltowej;

3) pracowników dotychczas zatrudnionych przy obsłudze rozściełacza masy asfaltowej w każdym przypadku:

 zmiany organizacji stanowiska pracy,

 wprowadzenia do stosowania nowych urządzeń lub osprzętu,

 zastosowania nowych lub zmodyfikowanych materiałów innych niż używanych dotychczas;

4) uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu.

Pracownikowi udostępniono do obsługi rozściełacz masy asfaltowej z napędem kołowym. Wcześniej pracownik obsługiwał rozściełacz z napędem gąsienicowym. W związku z tym pracownika należy zapoznać z instrukcją użytkowania (obsługi) udostępnionego mu do obsługi rozściełacza masy asfaltowej z nowym napędem. Instrukcja powinna być opracowana przez producenta maszyny na podstawie dokumentacji techniczno-ruchowej urządzenia. Podczas szkolenia uzupełniającego trzeba skupić się na zagrożeniach i bezpieczeństwie obsługi nowej maszyny.

W zależności od rodzaju i zakresu, roboty w pasie drogowym prowadzone są przy: zamkniętym ruchu na drodze lub wyłączeniu z ruchu drogowego części jezdni, pasa ruchu jezdni albo jego części, lub ograniczonej prędkości pojazdów poruszających się na remontowanym odcinku jezdni, w przypadku gdy roboty są prowadzone na poboczu drogi. W każdym z tych przypadków należy pracownika zapoznać z projektem organizacji ruchu, w zakresie go dotyczącym.

Rozściełacz masy asfaltowej, który nabyto przed 20.01.2010, dostosowano do minimalnych wymagań dotyczących maszyn określonych w rozdziale 3 rozporządzenia w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bhp w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy. W związku z tym należy pracownika zapoznać ze zmianami, jakie zostały wprowadzone w konstrukcji urządzenia, a dotyczącymi panelu sterującego maszyną, wyłącznika awaryjnego, osłon strefy roboczej.

Każda zmiana miejsca wykonywania pracy (Warszawa, ul. Polna 15) zobowiązuje osobę kierującą pracownikiem do przeprowadzenia szkolenia stanowiskowego tzw. „uzupełniającego”, w zakresie dotyczącym m.in.:

 organizacji ruchu na danym placu budowy,

 lokalizacji zaplecza placu budowy, w tym lokalizacji miejsc postojowych dla maszyn budowlanych, kontenerów socjalnych itp.

3.1. Czas trwania

Czas trwania instruktażu stanowiskowego powinien być uzależniony od przygotowania zawodowego pracownika, dotychczasowego stażu pracy oraz rodzaju pracy i zagrożeń występujących na stanowisku pracy, na którym pracownik ma być zatrudniony.

3.2. Pracownik innego pracodawcy

W razie wykonywania pracy na terenie zakładu pracy pracodawcy przez pracownika innego pracodawcy – pracodawca zapewnia poinformowanie tego pracownika o zagrożeniach dla bezpieczeństwa i zdrowia podczas pracy na swoim terenie. Uzyskanie tych informacji pracownik powinien potwierdzić podpisem.

3.3. Plan BiOZ

W przypadku placu budowy kierownik budowy zapewnia poinformowanie pracownika o zagrożeniach dla bezpieczeństwa i zdrowia podczas pracy na tym terenie, w oparciu o plan Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia. Elementy planu BiOZ powinny znaleźć się także w programie szkolenia stanowiskowego.

3.4. Bezpieczeństwo transportu

Podczas załadunku maszyn roboczych, transportu ich na wyznaczone miejsce robót oraz wyładunku operatorzy i inne osoby wyznaczone do konwojowania maszyn roboczych transportem drogowym lub kolejowym podlegają uprzedniemu przeszkoleniu w zakresie bezpieczeństwa transportu maszyn roboczych tymi środkami lokomocji (w proponowanym tu programie instruktażu nie uwzględniliśmy tematyki takiego szkolenia).

4. SPOSÓB ORGANIZACJI SZKOLENIA

Szkolenie powinno być prowadzone w formie instruktażu – na stanowisku, na którym będzie zatrudniony instruowany pracownik obsługujący rozściełacz masy asfaltowej, na podstawie programu szczegółowego.

Sposób realizacji szkolenia i czas trwania poszczególnych jego części należy dostosować do przygotowania zawodowego i dotychczasowego stażu pracy instruowanego pracownika.

Proponujemy, aby w formie wykładu poprowadzić tematy zapisane w punktach 1–2, 5 i 9 szkolenia, a pozostałe (3, 4, 6–8) powinny mieć postać ćwiczeń.

5. PLAN INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO PRACOWNIKA OBSŁUGUJĄCEGO ROZŚCIEŁACZ MASY ASFALTOWEJ

Czas Lp. Szczegółowa tematyka instruktażu stanowiskowego trwania szkolenia*)

1. Omówienie warunków środowiska wykonywania pracy, ze szczególnym 30 min uwzględnieniem organizacji ruchu pojazdów, zastosowanych wygrodzeń oraz ograniczeń w ruchu i odpowiedniego oznakowania. Zapoznanie z dokumentacją techniczno-ruchową rozściełacza masy asfaltowej ze zwróceniem uwagi na instrukcję użytkowania (instrukcję bezpiecznej obsługi) opracowaną przez producenta danego typu maszyny. Przedstawienie wszystkich zasad bezpiecznej pracy zamieszczonych w instrukcji.

2. Zapoznanie z kartami charakterystyki substancji chemicznych 15 min występujących w procesie pracy pod kątem zagrożeń, jakie są z nimi związane, oraz zasad ochrony przed tymi zagrożeniami. Omówienie powinno dotyczyć szczególnie: • benzyny silnikowej, • oleju napędowego, • masy bitumicznej, • smaru ŁT-43, • płynu hamulcowego DOT4 itp.

3. Omówienie zasad prawidłowego zachowania się na wypadek awarii 15 min rozściełacza masy asfaltowej. Omówienie postępowania w przypadku dojścia do wypadku lub innej nietypowej sytuacji. Wskazanie najczęstszych przypadków.

4. Przedstawienie środków ochrony indywidualnej stosowanych 30 min • ochrony głowy – kask ochronny,

• ochrony słuchu – wkładki przeciwhałasowe,

• ochrony twarzy i oczu – okulary ochronne,

• ochrony dróg oddechowych – półmaska przeciwpyłowa FFP2,

• ochrony kończyn górnych i dolnych – rękawice ochronne i buty robocze oraz

• odzież ochronna, kamizelka odblaskowa itp. Wskazanie konieczności stosowania w zależności od potencjalnych zagrożeń, zasad stosowania, regulacji oraz konserwacji.

5. Zapoznanie z potencjalnymi zagrożeniami oraz ryzykiem zawo­dowym, 15 min które wiąże się z wykonywaną pracą (zleconymi czynnościami).

6. Pokaz przez osobę kierującą pracownikami bezpiecznych sposobów 30 min wykonywania pracy, ze zwróceniem szczególnej uwagi na środki ochrony indywidualnej stosowane na danym stanowisku.

7. Próbne wykonanie zadania przez pracownika pod kontrolą osoby 60 min kierującej pracownikami.

8. Samodzielna praca pracownika już tylko pod nadzorem osoby kierującej 60 min pracownikami.

9. Omówienie i końcowa ocena przebiegu wykonywania pracy przez 15 min pracownika pod kątem zachowania zasad bezpieczeństwa.

Razem 315 min

*) Jedna godzina instruktażu = 45 min.

Program opracował: Po konsultacji z pracownikami zatwierdził:

Jan Kowalski Adam Nowak

(Jan i Kowalski) (12.10.2023, Adam i Nowak, Kierownik Budowy, [PODPIS])

6. TREŚĆ INSTRUKTAŻU

6.1. Warunki środowiska pracy

6.1.1. Miejsce pracy

Na początku szkolenia należy zapoznać pracownika z:

1) miejscem wykonywania pracy – należy przedstawić:

 organizację ruchu (w tym sposób ograniczenia – oznakowanie dotyczące prędkości i zmian w pasach ruchu, a także jazdy na zakładkę i regulowania ruchem w sąsiedztwie miejsc wykonywania pracy – sygnalizacja lub ręczne kierowanie ruchem),

 oznakowanie wydzielonego miejsca pracy (pasa drogowego – jezdnia, pobocze i chodnik, ścieżka rowerowa, zieleń przydrożna, wykopy),

 zasady zapewnienia bezpieczeństwa innym pracownikom niezatrudnionym przy tych pracach i osobom postronnym;

2) wyznaczonymi miejscami do przechowywania:

 rozściełacza masy asfaltowej (magazyny sprzętu),

 narzędzi pracy,

 środków ochrony indywidualnej oraz

 paliwa i smarów;

3) drogami ewakuacyjnymi i drogami dojścia do stanowiska pracy;

4) zapleczem higieniczno-sanitarnym (w tym, gdzie można się umyć i skorzystać z toalety).

Teren budowy jest w sposób uniemożliwiający wejście osób niezatrudnionych oraz oznakowany. Przed rozpoczęciem pracy należy zawsze sprawdzać oznakowanie i wygrodzenie terenu budowy planowanych prac. Oznakowanie robót musi być zgodne z zatwierdzonym „Projektem organizacji ruchu”. Oznakowując miejsce robót przeprowadzanych w pasie drogowym, stosuje się:

1) znaki drogowe razem ze znakami uzupełniającymi:

 A-7 „ustąp pierwszeństwa przejazdu”,

 B-2 „zakaz wjazdu”,

 B-20 „zakaz zatrzymywania się”,

 C-9 „nakaz jazdy z prawej strony znaku”,

 D-6 „ograniczenie prędkości”,

 D-42 „przenośny sygnalizator świetlny”,

 D-43 „człowiek z chorągiewką”;

2) tablice informacyjne, np.: „Roboty drogowe”;

3) tablice ostrzegawcze, np.: „Uwaga! Wykopy”;

4>pasy prowadzące;

5) urządzenia bezpieczeństwa ruchu;

6) balustrady;

7) barierki;

8) słupki;

9) płotki;

10) taśmy.

Przy oznakowaniu miejsc prowadzenia robót wykonywanych w pasie drogowym stosuje się znaki drogowe o jedną grupę wielkości wyższą niż stosowane na danym odcinku drogowym. Znaki drogowe należy umieszczać na wysokości 200 cm od poziomu terenu, licząc do dolnej krawędzi tarczy oraz w odległości 50 cm od krawędzi jezdni. Znaki drogowe umieszcza się w odpowiedniej odległości od miejsca niebezpiecznego (wykonywanie robót), tym większej, im wyższa jest dopuszczalna prędkość na drodze (od 150 m do 300 m). W czasie ograniczonej widoczności oraz w porze nocnej na znakach drogowych powinny być umieszczone elementy odblaskowe.

Nie każdy może wykonywać czynności związane z kierowaniem ruchem drogowym na drogach publicznych. Warunkiem wykonywania czynności dotyczących kierowania ruchem drogowym przez pracowników służby drogowej lub osoby wykonujące roboty na drodze na zlecenie lub za zgodą zarządcy drogi jest ukończenie odpowiedniego szkolenia. Potwierdzeniem ukończenia szkolenia jest pozytywne zaliczenie części teoretycznej i praktycznej zgodnie z zakresem programu szkolenia. Dokumentem potwierdzającym posiadanie uprawnień do wykonywania niektórych czynności związanych z kierowaniem ruchem drogowym jest zaświadczenie o ukończeniu szkolenia wydane przez starostę. Zaświadczenie zachowuje ważność przez 3 lata od daty jego wydania. Po upływie tego okresu kolejne zaświadczenie wydaje się po odbyciu ponownego szkolenia. Przypomnijmy, że starostowie prowadzą ewidencję wydanych zaświadczeń o ukończeniu takiego szkolenia. Wzór zaświadczenia określono w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 23.09.2003 w sprawie kierowania ruchem drogowym.

Osoba wykonująca roboty lub inne czynności na drodze jest obowiązana używać w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu elementu ubioru z materiału odblaskowego (niezbędna jest zwłaszcza kamizelka odblaskowa).

6.1.2. Zakazy

Zabrania się:

 usuwania, niszczenia, uszkadzania, zasłaniania i przestawiania znaków i sygnałów drogowych oraz innych urządzeń bezpieczeństwa ruchu na drodze, jak również zmiany ich położenia lub ich zasłaniania,

 umieszczania na drodze jakichkolwiek przeszkód, reklam lub napisów,

 rzucania na drogę przedmiotami,

 zanieczyszczania drogi.

Polecenia i sygnały uprawniona osoba daje za pomocą:

 głosu i rąk,

 tarczy,

 latarki lub lampy błyskowej albo latarki ze światłem czerwonym lub pomarańczowym w warunkach niedostatecznej widoczności.

Prace przy nieruchomościach powinny być tak prowadzone, aby w ich trakcie właściciel mógł wejść i wyjść z budynku – należy to uzgodnić z właścicielem nieruchomości.

Ustępstwa wykorzystywanym do utwardzania nawierzchni drogowej jest masa asfaltowa stanowiąca mieszaninę kruszywa z lepiszczem asfaltowym. Do produkcji mas asfaltowych na gorąco stosuje się, jako lepiszcza, asfalty drogowe. Mieszanka jest dostarczana samochodami ciężarowymi na miejsce prac drogowych, przeładowywana do rozściełacza, który w sposób mechaniczny rozściela ją na zadaną szerokość i grubość, wstępnie zagęszczając listwami zagęszczającymi. Zapoznajemy pracownika z punktami karty charakterystycznej asfaltu drogowego dotyczącymi:

 identyfikacji substancji/mieszaniny i identyfikacji przedsiębiorstwa,

 identyfikacji zagrożeń,

 składu/informacji o składnikach,

 pierwszej pomocy,

 postępowania w przypadku pożaru.

Asfalty drogowe stanowią zagrożenie dla zdrowia pracowników, głównie ze względu na możliwość występowania wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, które są substancjami rakotwórczymi. Stanowią one liczną grupę związków zawierających od dwóch do siedmiu, a nawet kilkunastu sprzężonych pierścieni benzenowych w cząsteczce. Są to: antracen, benzo(a)antracen, benzo(a)piren, benzo(b)fluoranten, benzo(k)fluoranten, chryzen, dibenzo(a,h)antracen, indeno(1,2,3-cd)piren, naftalen. W skład dymów asfaltów wchodzą też tlenki węgla i tlenki azotu. Gorąca masa bitumiczna przylepia się do ciała i ubrania, a po kontakcie gorącej masy z wodą dochodzi do wytworzenia się pary wodnej, która może poparzyć. Produkt w normalnych warunkach stosowania jest bezpieczny i wydziela nieprzyjemny zapach (unikać kontaktu z gorącym asfaltem). Może powodować podrażnienie skóry. Przestrzegać podstawowych zasad higieny – nie jeść i nie pić na stanowisku pracy, każdorazowo po zakończeniu pracy myć ręce dokładnie z mydłem, nie dopuszczać do skażenia ubrania, a jeśli już do tego dojdzie – natychmiast zdjąć zanieczyszczoną odzież. Szmaty nasączone produktem stanowią zagrożenie pożarowe. Nie należy gromadzić tych odpadów, lecz bezpiecznie je zutylizować.

W trakcie pożaru wydzielają się gazy i opary cięższe od powietrza i mogą gromadzić się w zagłębieniach terenu, rozprzestrzeniać się tuż nad ziemią w pewnej odległości od źródła ognia i co gorsze stwarzać zagrożenie ponownego zapłonu. W środowisku pożaru powstają tlenki węgla oraz, w zależności od składu, niewielkie ilości siarkowodoru, tlenki siarki. Postępowanie w przypadku pożaru asfaltu drogowego:

 zgłosić pożar, wezwać straż pożarną,

 odciąć dopływ asfaltu,

 ewakuować pracowników z zagrożonego terenu,

 ugaszać pożar za pomocą piany gaśniczej lub proszku gaśniczego,

 chłodzić wodą pojemniki z asfaltem,

 nie dopuścić do przedostania się asfaltu do kanalizacji.

Nie stosować strumienia wody na powierzchnię stopionego asfaltu, ponieważ grozi to rozbryzgami. Woda (mgła wodna) może zostać użyta jedynie do chłodzenia pojemników z asfaltem.

Kolejną substancją, której własności należy omówić, jest benzyna silnikowa. Należy też wskazać pracownikowi zasady bezpiecznego postępowania podczas pracy z paliwem.

Benzyna silnikowa jest cieczą łatwopalną, a w pewnych warunkach wybuchową. Opary benzyny są cięższe od powietrza, z którym tworzą mieszaniny wybuchowe. Zamknięte pojemniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą wybuchać w wyniku wzrostu ciśnienia wewnątrz nich. W środowisku pożaru powstają toksyczne produkty spalania (dymy). Należy unikać wdychania oparów benzyny, mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia. Nie wolno palić tytoniu, używać otwartego ognia podczas tankowania paliwa w rozściełaczu masy asfaltowej lub w miejscach, gdzie jest przechowywany benzyna. Paliwo należy przechowywać w szczelnie zamkniętych pojemnikach i oznakowanych. Paliwo należy uzupełniać wyłącznie w miejscach dobrze wentylowanych, przy zatrzymanym silniku (najlepiej zimnym) unikając niepotrzebnego rozlewania paliwa. Podczas pracy z benzyną silnikową należy przestrzegać podstawowych zasad higieny: nie jeść i nie pić na stanowisku pracy, po zakończeniu pracy myć ręce dokładnie z mydłem, nie dopuszczać do skażenia ubrania, a w przypadku zaistnienia takiej sytuacji – natychmiast zdjąć zanieczyszczoną odzież.

Środki gaśnicze w przypadku pożaru benzyny:

 proszki gaśnicze – BC, ABC, D,

 dwutlenek węgla, piana gaśnicza.

Niewłaściwe są gaśnice wodne, należy unikać też jednoczesnego stosowania piany gaśniczej i wody na tę samą powierzchnię, ponieważ woda niszczy pianę.

Smary plastyczne i stosowane jako dodatek do asfaltów.

Stosuje się je przy wytwarzaniu mieszanek mineralno-asfaltowych w technologiach „na gorąco” lub „na zimno” (np. jako dodatek do emulsji asfaltowych wykorzystywanych do gruntowania i impregnacji), mogą być stosowane także jako zabezpieczenie przed korozją elementów rozściełacza, narzędzi itp. Z reguły nie stanowią one zagrożenia dla pracowników.

6.2. Dokumentacja techniczno-ruchowa rozściełacza, w tym instrukcja użytkowania (obsługi) opracowana przez producenta

6.2.1. Przeznaczenie

Operator rozściełacza do masy asfaltowej pracuje przy obsłudze maszyny skonstruowanej do przyjmowania, rozkładania i wstępnego zagęszczania mieszanek mineralno-asfaltowych, służących do utwardzania nawierzchni drogowych. Dostarczoną mieszankę rozściełacz w sposób mechaniczny rozściela na zadaną szerokość i grubość, wstępnie zagęszczając listwami zagęszczającymi.

6.2.2. Kwalifikacje obsługi

Obsługę rozściełacza masy asfaltowej może wykonywać osoba, która ukończyła szkolenie i uzyskała pozytywny wynik egzaminu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego. Uprawnienia wydawane są w klasie III – operator maszyn do robót drogowych. Zaświadczenia oraz książeczki operatora stwierdzające uzyskanie uprawnień na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki z 26.09.1997 w sprawie bhp podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych wydane na operatorów maszyn klasy II i III są równoważne ze świadectwami oraz książeczkami operatora na operatorów maszyn klasy III.

6.2.3. Instrukcja użytkowania

Zapoznajemy pracownika z instrukcją użytkowania opracowaną przez producenta rozściełacza masy asfaltowej. Do obowiązków operatora należy:

 sprawdzanie stanu technicznego maszyny,

 obsługiwać maszynę zgodnie z instrukcją użytkowania oraz instrukcją konserwacji i napraw,

 konserwować maszynę zgodnie z instrukcjami producenta. Pracownik obowiązany jest utrzymywać w należytym stanie i porządku:

 stanowisko pracy oraz

 narzędzia pracy i środki ochrony indywidualnej, jak również eksploatować je zgodnie z przepisami § 25 (pkt 1 rozporządzenia w sprawie bhp przy wykonywaniu robót drogowych i mostowych).

Przypomnijmy, że zgodnie z:

 § 41 ust. 1 rozporządzenia w sprawie bhp podczas wykonywania robót budowlanych – pracodawca, użytkujący rusztowania, urządzenia dźwigowe i inne urządzenia techniczne, niepodlegające dozorowi technicznemu, zapoznaje pracowników z dokumentacją techniczno-ruchową lub instrukcją obsługi tych urządzeń lub rusztowań przed dopuszczeniem ich do wykonywania robót,

 § 41 ust. 2 rozporządzenia w sprawie bhp podczas wykonywania robót budowlanych – rusztowania i inne urządzenia techniczne eksploatuje się, konserwuje i naprawia zgodnie z instrukcją producenta, zapewniając ich sprawne funkcjonowanie,

 § 50 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bhp – montaż, demontaż i eksploatacja maszyn i innych urządzeń technicznych (urządzeń), w tym ich obsługa, powinny odbywać się przy zachowaniu wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii, uwzględniających instrukcje zawarte w dokumentacji techniczno-ruchowej.

Instrukcja użytkowania (obsługi) zawiera m.in.:

1) dane identyfikacyjne maszyny;

2) instrukcje dotyczące transportu, montażu, demontażu z podaniem jej masy i masy części maszyny, jeżeli mają one być transportowane osobno, ustawiania i jej poziomowania, uruchamiania, użytkowania, obsługi i napraw;

3) w koniecznych przypadkach:

 schematy połączeń,

 schematy obwodów hydraulicznych,

 schematy obwodów pneumatycznych. Operator odpowiada za zgodne z instrukcją użytkowania eksploatowanie maszyny.

6.2.4. Zastosowanie niezgodne z przeznaczeniem

Zastosowanie niezgodne z przeznaczeniem to:

 przewożenie osób na urządzeniu (nie wolno przewozić żadnych osób na rozkładarce oraz na stole),

 przebywanie pod podniesionym stołem podczas eksploatacji maszyny,

 obsługiwanie urządzenia i sterowanie nim spoza stanowiska operatora,

 stosowanie rozściełacza jako dźwigu,

 wykorzystywanie rozściełacza do holowania przyczep bądź innych maszyn i urządzeń,

 poruszanie się z podniesionym pomostem,

 praca z uszkodzonymi lub niesprawnymi urządzeniami sterującymi lub zabezpieczającymi,

 praca z niesprawnym oświetleniem i praca bez odpowiednich osłon/zabezpieczeń,

 samowolna naprawa maszyny,

 ingerowanie w układ sterowania w celu wczesnego wykrywania szkód,

 wprowadzanie zmian konstrukcyjnych bez skontaktowania się z bezpośrednim przełożonym,

 dokonywanie samowolnych przeróbek bądź napraw (prace konserwacyjne bądź naprawy określone w instrukcji użytkowania urządzenia),

 dokonywanie samowolnych przeróbek bądź napraw (prace konserwacyjne bądź naprawy określone w instrukcji użytkowania urządzenia). Wszelkie naprawy niewymienione w instrukcji użytkowania urządzenia powinny być wykonywane wyłącznie przez autoryzowany serwis.

6.2.5. Zakazy

Zabrania się operatorowi:

1) opuszczania rozściełacza będącego w ruchu,

2) dokonywania napraw w rozściełaczu,

3) wchodzenia pod podniesiony stół,

4) zdejmowania osłon,

5) wskakiwania na maszynę (na maszynę wolno wchodzić bądź z niej schodzić tylko gdy jest nieruchoma i korzystać przy tym z przeznaczonych do tego drabin i schodów i zawsze korzystać z trzech punktów oparcia),

6) pracy