Postanowienie w przedmiocie zażalenia na grzywnę dla biegłego

Sygn. akt I C 1234/23

POSTANOWIENIE

Dnia 15 marca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie

Sygn. akt I C 1234/23

w składzie następującym:

Przewodniczący – Sędzia SO Anna Kowalska

Sędzia SO Jan Nowak

Sędzia SR (del.) Maria Zielińska (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 marca 2024 r. w Warszawie

sprawy z powództwa Jan Kowalski

przeciwko Elektro S.A. w Krakowie

o zapłatę

na skutek zażalenia biegłego sądowego Piotr Wiśniewski

od postanowienia Sądu Rejonowego w Warszawie

z 1 marca 2024 r., sygn. akt I C 1234/23

postanawia:

oddalić zażalenie.

Anna Kowalska Jan Nowak Maria Zielińska

Sygn. akt I C 1234/23

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy na podstawie art. 157 § 1 k.p.c. skazał biegłego sądowego Piotr Wiśniewski na grzywnę w kwocie 500 zł za nieuzasadnioną odmowę złożenia opinii. Sąd Rejonowy wskazał, że biegłemu, który opracował na zlecenie sądu opinię, dwukrotnie przesyłano akta sprawy wraz ze zleceniem sporządzenia opinii uzupełniającej. Jednakże biegły nie odebrał akt sprawy ani też opinii uzupełniającej nie sporządził, nie poinformował też Sądu o istnieniu okoliczności uniemożliwiających mu wydanie opinii – co w ocenie Sądu Rejonowego jest równoznaczne z nieuzasadnioną odmową złożenia opinii.

Przeciwko powyższemu postanowieniu zażalenie wniósł biegły Piotr Wiśniewski, podnosząc, iż od 1 stycznia 2024 r. do 15 lutego 2024 r. przebywał za granicą, w związku z czym nie mógł odbierać zawiadomień, akt sprawy ani stawić się w Sądzie. Wobec powyższego biegły wniósł o uchylenie nałożonej grzywny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie biegłego nie jest uzasadnione.

Wbrew przekonaniu skarżącego, jego dwumiesięczna nieobecność w kraju (zresztą w żaden sposób niewykazana) nie stanowi w okolicznościach niniejszej sprawy dostatecznego usprawiedliwienia dla niepodjęcia akt sprawy celem złożenia opinii uzupełniającej, co Sąd Rejonowy słusznie potraktował jako równoznaczne z odmową sporządzenia tejże opinii.

Istotnym w sprawie pozostaje bowiem, że biegły Piotr Wiśniewski jest biegłym sądowym ustanowionym przy Sądzie Okręgowym w Warszawie, z którą to funkcją wiążą się dla niego szczególne obowiązki wskazane w przepisach rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 24 stycznia 2005 r. w sprawie biegłych sądowych (Dz.U. 2005 nr 15 poz. 133; dalej powoływanego jako Rozporządzenie) wydanego na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (t.j. Dz.U. 2020 poz. 2072).

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia biegły sądowy jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić prezesa (właściwego sądu okręgowego) o każdej zmianie swego adresu, jak również o zamierzonej przerwie w wykonywaniu czynności przez okres dłuższy niż miesiąc.

Ponadto, jeżeli wskazane okoliczności powstaną w czasie wykonywania przez biegłego czynności zleconej przez Sąd, biegły obowiązany jest do zawiadomienia o nich także Sądu i to nawet wówczas, gdy przerwa w wykonywaniu czynności nie przekracza miesiąca.

Obowiązku powyższego biegły nie dopełnił – nie powiadomił bowiem ani Prezesa Sądu Okręgowego w Warszawie, ani też Sądu orzekającego w niniejszej sprawie o zamierzonej przerwie w wykonywaniu czynności w związku z wyjazdem za granicę. Uznać także należy, że niewątpliwie okoliczność ta powstała w czasie wykonywania przez biegłego czynności zleconych mu przez Sąd orzekający w sprawie niniejszej. Koniecznym jest bowiem podkreślenie, że obowiązki biegłego nie kończą się z momentem złożenia do akt pisemnej opinii, skoro zgodnie z art. 286 k.p.c. – jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy – Sąd może od biegłego zażądać wyjaśnienia opinii złożonej na piśmie lub w razie potrzeby opracowania opinii dodatkowej. O powyższym biegły z pewnością wiedział, a przynajmniej – jako stały biegły sądowy – powinien był wiedzieć; jednakże zaniedbał spełnienia spoczywającego na nim obowiązku, w konsekwencji Sąd przez dwa miesiące usiłował doręczyć mu akta sprawy wraz ze zleceniem sporządzenia opinii uzupełniającej.

Sąd Okręgowy w pełni podziela zatem stanowisko Sądu Rejonowego, że nieopracowanie opinii wobec długotrwałej nieobecności, o której wbrew obowiązkowi biegły nie poinformował Sądu, jest jednoznaczne z nieuzasadnioną odmową złożenia opinii. Stanowi to poważne uchybienie, powodujące opóźnienie w przebiegu procesu, któremu Sąd zgodnie z art. 2 § 2 k.p.c. obowiązany jest przeciwdziałać. Tym samym w pełni zasadnym było skazanie biegłego na grzywnę w oparciu o przepis art. 157 § 1 k.p.c. Czyni to zażalenie biegłego nieuzasadnionym, wobec czego Sąd Okręgowy oddalił je, orzekając na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

Anna Kowalska Jan Nowak Maria Zielińska