Apelacja od wyroku

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 2023-10-27

Jan Kowalski Firma Budowlana "Dom" ul. Słoneczna 23, 02-002 Warszawa

Do Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział Cywilny za pośrednictwem Sąd Rejonowy w Warszawie Wydział I Cywilny Powód: Adam Nowak, ul. Polna 45, 03-003 Warszawa, reprezentowany przez Annę Wiśniewską Pozwany: Firma Budowlana "Dom"

Sygn. akt I C 1234/23 Wartość przedmiotu zaskarżenia 15000 zł

Apelacja Powoda od wyroku Sądu Rejonowego w Warszawie, Wydział I Cywilny z dnia 2023-09-15, Sygn. akt I C 1234/23

W imieniu mojego Mocodawcy na podstawie art. 367 § 1 k.p.c. (zgodnie z treścią pełnomocnictwa znajdującego się w aktach sprawy) zaskarżam wyżej wymieniony wyrok Sądu Rejonowego w Warszawie, Wydział I Cywilny z dnia 2023-09-15, Sygn. akt I C 1234/23, którego odpis wraz z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi powoda w dniu 2023-09-22, w całości.

Na podstawie art. 368 § 1 pkt 2 k.p.c. zaskarżonemu wyrokowi zarzucam naruszenie prawa procesowego, a mianowicie:

1) art. 233 § 1 k.p.c. poprzez:

  a) błędną ocenę wiarygodności i mocy dowodowej protokołów odbioru prac wykonanych przez powoda i uznanie, że powód nie udowodnił, że prace wykonał w terminie, podczas gdy w protokołach tych nie ma żadnej wzmianki o opóźnieniu wykonania prac, a zatem wniosek powinien być taki, że powód prace wykonał w terminie;

  b) błędną ocenę niekwestionowanego faktu zapłaty przez pozwanego 10000 zł plus 23% VAT wynikającej z § 3 poręczenia, podczas gdy prawidłowa ocena tego faktu prowadzić musi do konkluzji, że pozwany uznał swoje zobowiązanie wobec powoda, a w konsekwencji nie ma żadnych przesłanek, które mogłyby stanowić podstawę odmowy zapłaty i w rezultacie pozwany powinien zapłacić brakującą kwotę dochodzoną w niniejszej sprawie;

2) art. 233 § 1 k.p.c. poprzez:

  uznanie za udowodnione twierdzenia pozwanego, że prace nie zostały zakończone w terminie, podczas gdy pozwany – wbrew ustawowemu obowiązkowi – na tę okoliczność nie przeprowadził żadnego dowodu.

W konsekwencji podniesionych zarzutów na podstawie art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c. wnoszę o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie zgodnie z roszczeniem określonym w pozwie wraz z zasądzeniem kosztów postępowania i zastępstwa procesowego za obie instancje według norm ustawowych.

Uzasadnienie

Ad 1)

Powód do pozwu załączył 3 protokoły odbioru prac. 2 – 2023-07-15 i 2023-08-10 – są sporządzone na formularzach, w których w rubryce "Uwagi" są przewidziane uwagi i zastrzeżenia stron. W żadnym z tych protokołów nie ma zastrzeżenia, że prace zostały wykonane z opóźnieniem. Trzeci protokół końcowego odbioru robót został sporządzony 2023-08-31. W protokole tym też nie ma żadnej wzmianki o opóźnieniu robót. W trakcie odbioru robót uczestniczyło 2 przedstawicieli pozwanego: mianowicie Kierownik Budowy i Inspektor Nadzoru. Gdyby było inaczej, to stosowne wzmianki znalazłyby się w tych dokumentach, tym bardziej że były sporządzane przy udziale przedstawicieli pozwanego.

W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd Rejonowy fakt zapłaty kwoty 10000 zł plus 23% VAT wynikającej z § 3 poręczenia powinien zinterpretować jako uznanie długu. Bezsporne fakty niniejszej sprawy są następujące:

1) pozwany udzielił powodowi poręczenia płatności za wykonane prace; 2) poręczenie miało być skuteczne, wówczas gdy pozwany dokonałby odbioru prac; 3) pozwany nigdy nie zarzucał nieterminowego wykonania prac; 4) fakturę na kwotę 10000 zł plus 23% VAT wynikającą z § 3 poręczenia pozwany zapłacił, a następnie odmówił zapłaty pozostałej kwoty wynikającej z § 4.

Fakt zapłaty przez pozwanego pierwszej kwoty powodowi należy interpretować wyłącznie jako uznanie długu w całości, tym bardziej że pozwany nigdy nie zastrzegł, że jest to częściowe uznanie długu. Wobec tego w całości okoliczności niniejszej sprawy należy uznać, że pozwany, regulując tę płatność, wyraził w sposób wyraźny, że warunki poręczenia zostały spełnione i powodowi należy się całość płatności. Pozwany nigdy nie kwestionował konieczności zapłaty należnych kwot powodowi. Pozwany dopiero zakwestionował tę powinność w odpowiedzi na pozew.

Należy zauważyć, że Inwestor "Nowoczesne Budynki" uregulował wszystkie płatności wobec pozwanego. Dowodzi tego faktu pismo Firma Budowlana "Dom" z 2023-09-01 załączone do pozwu. Wobec tego pozwany otrzymał należne mu wynagrodzenie.

Wobec powyższego należy uznać, że Sąd Rejonowy przekroczył granice swobodnej oceny dowodów i ocenił dowody dowolnie. Dowolna ocena dowodów doprowadziła sąd I instancji do błędnej oceny, że powód nie udowodnił, że prace nie zostały wykonane w terminie.

Ad 2)

W odpowiedzi na pozew pozwany stwierdził, że pozwany zarzucił powodowi, że warunek poręczenia dotyczący terminowego wykonania prac nie został spełniony. Jednakże pozwany wbrew ustawowemu obowiązkowi wynikającemu z art. 6 k.c. nie przeprowadził na tę okoliczność żadnego dowodu. Dziwi zupełnie bezkrytyczne podejście sądu do tego twierdzenia pozwanego, szczególnie w świetle rozważań odnoszących się do inicjatywy dowodowej powoda. Skoro zatem pozwany nie poparł tego twierdzenia żadnym dowodem, to w świetle powyżej podniesionych okoliczności sprawy jest ono całkowicie gołosłowne i nie ma żadnej wartości dowodowej.

Ponadto sąd uznał, że termin wykonania robót został wprost określony w Umowie wraz z Aneksem nr 1. Jednakże nie bardzo jest wiadome, jaki to ma być termin – jaka miała być data wykonania robót. Wprawdzie terminy wykonania robót zostały określone w Umowie, jednakże należy pamiętać, że Umowa ta została zmieniona Aneksem nr 2, natomiast Aneksu nr 2 tego nie ma w aktach sprawy. Wobec tego uznanie przez sąd, że data wykonania robót miała określony termin, nie wynika z materiału dowodowego i jest dowolną oceną zebranych dowodów w sprawie. Zresztą sąd też nie podaje daty, do kiedy miały być zakończone roboty. W takim razie skąd sąd wie, jaka była data zakończenia robót i że nie została ona dotrzymana?

W świetle powyższego powód twierdzi, że prace zostały wykonane terminowo i przedstawia stosowne dokumenty (wywody na ten temat w pkt. 1 powyżej). Jeśli sąd powziął jakieś wątpliwości w tej kwestii, to mógł skorzystać z uprawnienia określonego w art. 232 k.p.c. i mógł dopuścić dowód niewskazany przez stronę. Jest oczywiste, że strona może korzystać z art. 232 k.p.c. W niniejszej sprawie powód przedstawił dokumenty potwierdzające terminowe wykonanie robót. Przekonanie powoda o tym, że okoliczność ta jest wystarczająco udowodniona, zostało wzmocnione wówczas, gdy pozwany w odpowiedzi na pozew jedynie stwierdził, że prace nie zostały wykonane terminowo, nie przedstawiając żadnego dowodu na tę okoliczność i nie wdając się w żadną polemikę z dokumentami złożonymi przez powoda. Jest oczywiste, że art. 232 k.p.c. zmierza do pełnej kontradyktoryjności, co ma oznaczać inicjatywę stron i zaniechania w tej materii obciążać mają konkretną stronę. W niniejszej sprawie, skoro powód złożył dokumenty uzasadniające jego twierdzenie, a pozwany ograniczył się do niczym niepopartego zarzutu, to niemożliwe było dla powoda przypuszczenie, że ta okoliczność jest w dalszym ciągu wątpliwa i powinien skorzystać z uprawnienia określonego w art. 232 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze, wnoszę jak na wstępie.

______________________ (własnoręczny podpis) Anna Wiśniewska Radca Prawny

Załączniki: – odpis apelacji, – dowód wniesienia opłaty sądowej, w tym dowód uiszczenia opłaty sądowej od wniosku o doręczenie zaskarżonego wyroku wraz z uzasadnieniem, bowiem opłatę tą zalicza się na poczet opłaty od środka zaskarżenia – art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.