Uchwała w sprawie zwolnienia z opłaty za zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych

Uchwała Rady Miasta Gdańsk VII/2023/2024

z dnia 24 maja 2023 r.

w sprawie zwolnienia z opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.), art. 31ca ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1243 z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1215 ze zm.) Rada Miasta uchwala, co następuje.

§1

1. Postanawia się dokonać zwolnienia przedsiębiorców z opłaty, o której mowa w art. 11¹ ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1017 ze zm.) należnej w 2023 roku. Opłata dotyczy zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, o których mowa w art. 18 ww. ustawy.

2. Postanawia się o zwrocie 50% pobranej opłaty od przedsiębiorców, którzy wnieśli opłatę jednorazowo w terminie do dnia 31 stycznia 2023 r.

§2

1. Zwolnienie dotyczy wyłącznie opłaty należnej w 2023 roku.

2. Zwolnienia nie stosuje się do opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

§3

Wykonanie niniejszej uchwały powierza się Janowi Kowalskiemu.

§4

Niniejsza uchwała wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Anna Nowak

Uzasadnienie

W dniu 31 marca 2020 r. weszła w życie ustawa z dnia 31 marca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 568).

Ustawa powyższa wprowadziła zmiany m.in. w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1243 z późn. zm.).

Na mocy art. 31ca pkt 1 ww. ustawy z dnia 31 marca 2020 r. wprowadzono do ustawy z dnia 26 października 1982 r. przepis art. 11^1a, z którego m.in. wynika, że rada gminy może, w drodze uchwały, zwolnić z opłaty, o której mowa w art.11¹ ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, należnej w 2023 r. lub przedłużyć termin na jej wniesienie. We wskazane regulacji art. 11¹ postanowiono z kolei, że w celu pozyskania dodatkowych środków na finansowanie zadań określonych w art. 4 ust. 1 gminy pobierają opłatę za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, o których mowa w art. 18.

Nadto, jak wynika z ust. 2 ww. art. 11^1a ‒ w przypadku zwolnienia z opłaty, rada gminy, w uchwale, o której mowa w ust.1, może przyznać zwrot określonej części opłaty pobranej od przedsiębiorców, którzy wnieśli jednorazowo opłatę za rok 2023 w terminie do dnia 31 stycznia 2023 r.

Natomiast zgodnie z ust. 3 ‒ ww. przepisu ust. 1 (możliwość zwolnienia), nie stosuje się do opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Z powyższego wynika więc prawna możliwość wprowadzenia preferencji dla podmiotów gospodarczych, lecz z wyłączeniem do tych, którzy korzystają z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Z racji faktu, że płynność finansowa ww. podmiotów uległa pogorszeniu w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19 (w tym czasowym zamknięciem lokali gastronomicznych), Rada Gminy zadecydowała o wprowadzeniu możliwości udzielenia ww. preferencji dla tej grupy przedsiębiorców.

Wejście zaś uchwały w życie w oznaczonym terminie (czyli z dniem jej ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym) czyli z pominięciem 14 dniowego vacatio legis, uzasadnione jest potrzebą wprowadzenia szybkich działań ukierunkowanych na pomoc dla ww. organizacji pozarządowych.