Uchwała w sprawie skargi

Uchwała Nr 05/2024/SK

Sejmiku Województwa Mazowieckiego

z dnia 25 października 2024 r.

w sprawie skargi na działalność Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji "Wodnik"

Na podstawie art. 30a ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2094), art. 229 pkt 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2023 r. poz. 775) uchwala się, co następuje:

§ 1

1. Uznaje się za bezzasadną skargę na Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji "Wodnik" złożoną przez Jana Kowalskiego

2. Uzasadnienie prawne i faktyczne oraz pouczenie o treści art. 239 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2023 r., poz. 775) stanowią załącznik do niniejszej uchwały.

§2

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Przewodniczący Sejmiku Województwa

Anna Nowak

Objaśnienia

Uchwała sejmiku województwa uznająca skargę za bezzasadną stanowi zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi. Zgodnie z art. 238 § 1 KPA, zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi powinno zawierać: oznaczenie organu, od którego pochodzi, wskazanie, w jaki sposób skarga została załatwiona, oraz podpis z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego osoby upoważnionej do załatwienia skargi. Zawiadomienie o odmownym załatwieniu skargi powinno zawierać ponadto uzasadnienie faktyczne i prawne oraz pouczenie o treści art. 239.

Dlatego w uzasadnieniu uchwały o uznaniu skargi za bezzasadną należy najpierw przedstawić stan faktyczny w sprawie (kiedy wpłynęła skarga, czego dotyczyła, jakie czynności w sprawie podjęła komisja do spraw skarg, wniosków i petycji), a następnie uzasadnienie prawne (treść przepisów stanowiących podstawę działania rady). Konieczne jest również pouczenie o treści art. 239 KPA, zgodnie z którym, w przypadku gdy skarga, w wyniku jej rozpatrzenia, została uznana za bezzasadną i jej bezzasadność wykazano w odpowiedzi na skargę, a skarżący ponowił skargę bez wskazania nowych okoliczności - organ właściwy do jej rozpatrzenia może podtrzymać swoje poprzednie stanowisko z odpowiednią adnotacją w aktach sprawy – bez zawiadamiania skarżącego.

Konieczność wyczerpującego uzasadnienia uchwały o uznaniu skargi za bezzasadną potwierdza orzecznictwo. „Zawarcie w uzasadnieniu uchwały wyczerpującego i prawidłowego uzasadnienia faktycznego i prawnego jest zatem obowiązkiem organu. Tego rodzaju akt wydany przez radę Miejską w Warszawie winien zatem w pełni przedstawiać wszystkie przesłanki, które doprowadziły do jego powzięcia. Organ musi zawsze w sposób niebudzący wątpliwości wykazać bezzasadność skargi wyjaśnić stronie składającej skargę prawne podstawy tego rozstrzygnięcia.” (por. wyr. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 marca 2023 r., IV SA/Wa 1234/22, Legalis).

Zgodnie z art. 30a ust. 1 SamWojU, sejmik województwa rozpatruje: skargi na działania zarządu województwa i wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych; wnioski oraz petycje składane przez obywateli; w tym celu powołuje komisję skarg, wniosków i petycji. Natomiast zgodnie z art. 229 pkt 5 KPA, sejmik województwa jest właściwy do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności zarządu i jednostek województwa, z wyjątkiem spraw należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, w których właściwy jest Wojewoda.

W celu rozpoznania skarg, wniosków i petycji sejmik województwa powołuje komisję; jej zasady i tryb działania określa statut województwa (art. 30a ust. 3 SamWojU). Komisja jest właściwa do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i przygotowania stanowiska (lub projektu uchwały), natomiast załatwienie skargi wymaga podjęcia uchwały przez sejmik województwa.

Przepisy nie określają jednoznacznie, jakie czynności w ramach postępowania wyjaśniającego może podjąć komisja skarg, wniosków i petycji. Zgodnie z § 9 RozpatrSkargR, jeżeli rozpatrzenie skargi lub wniosku wymaga uprzedniego zbadania i wyjaśnienia sprawy, organ właściwy do rozpatrzenia skargi lub wniosku zbiera niezbędne materiały. W tym celu może zwrócić się do innych organów o przekazanie niezbędnych materiałów i wyjaśnień. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny, daje to komisji szerokie uprawnienia. „Przez materiały, o których mowa w tym przepisie, należy rozumieć wszystko to, co przyczynia się do zbadania i wyjaśnienia kwestii poruszonych w skardze lub wniosku. Materiałami tymi mogą być zatem spisane zeznania Adama czy Ewy, protokoły, dokumenty, wyniki badań i analiz, statystyki, wyrażone opinie itd. Organ nie jest przy tym związany żądaniem skarżącego bądź wnioskodawcy zebrania określonego materiału.” (por. Adam Kowalski, Ewa Nowak, Rozporządzenie w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków, [w:] Petycje, skargi i wnioski. Dział VIII Kodeksu postępowania administracyjnego. Ustawa o petycjach. Komentarz, wyd. 1, Warszawa 2023). Komisja skarg, wniosków i petycji oprócz zebrania materiałów i wyjaśnień może również zaprosić skarżącego na swoje posiedzenie.

Skarga powinna zostać załatwiona nie później niż w ciągu miesiąca. W razie niezałatwienia skargi w terminie określonym w § 1 stosuje się przepisy art. 36–38 (art. 237 § 1 i § 4 KPA). Oznacza to, że o każdym przypadku niezałatwienia skargi w terminie (również z przyczyn niezależnych od organu, np. z uwagi na wyznaczony termin sesji), skarżący powinien zostać zawiadomiony; w zawiadomieniu należy podać przyczyny zwłoki, wskazać nowy termin załatwienia sprawy oraz pouczyć o prawie do wniesienia ponaglenia (art. 36 § 1 KPA).

O sposobie załatwienia skargi zawiadamia się skarżącego (art. 237 § 3 KPA). Zawiadomienia o sposobie załatwienia skargi nie może zastąpić udział wnoszącego skargę w pracach komisji skarg, wniosków i petycji, bądź zawiadomienie o terminie sesji, na której będzie rozpoznawana skarga (por. wyr. NSA z 12 kwietnia 2022 r., II OSK 123/21, Legalis).

W orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowany jest jednolity pogląd, iż od rozstrzygnięcia skargi, o którym mowa w dziale VIII KPA, nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego (por. post. NSA z 20 stycznia 2020 r., II OSK 456/19, Legalis).