Uchwała w sprawie zaciągnięcia zobowiązania leasingowego

Uchwała Rady Gminy 12/2023

z dnia 24.10.2023

w sprawie zaciągnięcia zobowiązania z tytułu umowy leasingu

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. c oraz art. 58 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1530 ze zm.) Rada Gminy postanawia, co następuje.

§1

W związku z potrzebą zapewnienia bieżącego funkcjonowania urzędu gminy i realizacji zadań gminy postanawia się zaciągnąć zobowiązanie z tytułu umowy leasingu w wysokości 60 000 zł na zakup pojazdu osobowego.

§2

1. Upoważniony do zawarcia umowy, o której mowa w § 1 jest Wójt Gminy.

2. Spłata zobowiązania leasingowego nastąpi w okresie od 2024 r. do 2027 r.

3. Spłata zobowiązania zostanie dokonania z dochodów własnych gminy.

§3

Wydatki związane z realizacją umowy będą ujęte w planie finansowym kolejnych lat (wieloletnia prognoza finansowa), w których to latach ponoszone będą płatności leasingowe, czyli w planach wydatków budżetowych gminy.

§4

1. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

2. Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy.

.....................

Przewodniczący Rady Gminy

Objaśnienia

W zakresie § 1 – podstawa do podjęcia przedmiotowej uchwały wynika zasadniczo z przytoczonych regulacji prawnych art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. c oraz art. 58 SamGminU. Z podanych przepisów wynika, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowane uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących zaciągania długoterminowych zobowiązań zaliczanych do tytułu dłużnego, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 2 FinPubU. Z tej ostatniej regulacji wynika zaś, że państwowy dług publiczny obejmuje zobowiązania sektora finansów publicznych z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek. Z kolei, w rozporządzeniu z 15.07.2015 r. Ministra Finansów w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego (Dz.U. Nr 107, poz. 900) wskazano m.in., że do kategorii kredyty i pożyczki, oprócz umów kredytu i pożyczek, zalicza się również umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz umowy o poprawę efektywności energetycznej, które mają wpływ na poziom długu publicznego, dłużne papiery wartościowe, których zbywalność jest ograniczona, umowy sprzedaży, w których cena jest płatna w ratach, umowy leasingu zawarte z producentem lub finansującym, w których ryzyko i korzyści z tytułu własności są przeniesione na korzystającego z rzeczy, a także umowy nienazwane o terminie zapłaty dłuższym niż rok, związane z finansowaniem usług, dostaw, robót budowlanych, które wywołują skutki ekonomiczne podobne do umowy pożyczki lub kredytu. Nadto, uchwały i zarządzenia organów gminy dotyczące zobowiązań finansowych wskazują źródła, z których zobowiązania te zostaną pokryte. Uchwały rady gminy, o których mowa w ust. 1, zapadają bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, warto więc zauważyć, że ustawodawca wymaga dla przedmiotowych uchwał kwalifikowanej, bezwzględnej większości głosów radnych (przy „normalnych” uchwałach obowiązuje zwykła większość głosów).

W zakresie § 2 – jak wynika ze wspomnianego wyżej art. 58 SamGminU, uchwały i zarządzenia organów gminy dotyczące zobowiązań finansowych wskazują źródła, z których zobowiązania te zostaną pokryte. W praktyce oznacza to konieczność wskazania w uchwale dochodów, z których jednostka samorządu terytorialnego planuje sfinansowanie leasingu, np. dochodem takim mogą być wpływy podatkowe, w tym z tytułu podatku od nieruchomości, podatku rolnego, czy od środków transportowych albo wpływy z opłat lokalnych np. targowej czy miejscowej. W każdym razie wskazanie źródła pokrycia zobowiązania jest obligatoryjne, a brak w tym zakresie przedmiotowym z pewnością wykaże jako nieprawidłowość właściwa miejscowo dla danego samorządu regionalna izba obrachunkowa. Koniecznym elementem uchwały jest także określenie spłaty zobowiązania leasingowego poprzez podanie wielkości spłat zobowiązania leasingowego w okresie obowiązywania umowy.

W zakresie § 3 – umowa leasingowa jest wieloletnią umową zobowiązaniową, skutkującą istnieniem zobowiązań spłacanych w okresie co najmniej kilku lat. W tym zakresie znaczącą rolę odgrywa właściwe ujęcie wydatków związanych z umową w wieloletniej prognozie finansowej. Podkreślenia wymaga, że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego nie może podjąć uchwały o zaciągnięciu zobowiązania w sytuacji braku określenia w wieloletniej prognozie finansowej prognozowanych dochodów na jego spłatę.

W zakresie § 4 – przedmiotowa uchwała nie jest aktem prawa miejscowego, więc nie podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Uwagi dodatkowe – w większości przypadków zaciągnięcie zobowiązania leasingowego będzie wiązało się z koniecznością uzyskania przez jednostkę samorządu terytorialnego stosownej opinii z regionalnej izby obrachunkowej w sprawie możliwości spłaty zobowiązania leasingowego zaciąganego przez JST. Na uwagę w tym zakresie zasługuje m.in. art. 91 ust. 2 FinPubU z którego wynika, że zaciągnięcie lub wyemitowanie przez jednostkę samorządu terytorialnego zobowiązania z tytułu: 1) kredytu lub pożyczki na cel, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2–4 i art. 90, 2) innego niż wymienione w pkt 1, zaliczanego do tytułu dłużnego, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 2, 3) emisji papierów wartościowych na cel, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2-4 i art. 90 – wymaga uzyskania przez zarząd jednostki samorządu terytorialnego opinii regionalnej izby obrachunkowej o możliwości spłaty zobowiązania. Wówczas regionalna izba obrachunkowa wydaje opinie na podstawie art. 13 pkt 1, art. 19 ust. 1 i 2 i art. 20 ust. 1 ustawy z 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 203 ze zm.). Warto także dodać, że zaniechanie uzyskania wspomnianej opinii może być kwalifikowane jako naruszenie dyscypliny finansów publicznych, co wynika z art. 15 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 289 ze zm.).