Apelacja od wyroku w sprawie o alimenty

Warszawa, dnia 20.03.2024 r.

Sąd Okręgowy

w Krakowie

I Wydział Cywilny

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

w Krakowie

III Wydział Rodzinny i Nieletnich

Powód: małoletni Jan Kowalski

działający przez matkę Annę Kowalską

Pozwany: Adam Kowalski

III R C 1234/24: III R C 5678/23

Wartość przedmiotu zaskarżenia:............ zł

Apelacja powoda

W imieniu małoletniego powoda Jana Kowalskiego zaskarżam wyrok Sądu Rejonowego w Krakowie z dnia 15.02.2024 r., wydany w sprawie oznaczonej sygnaturą akt III R C 5678/23, w części, w jakiej powództwo zostało oddalone. Wyrokowi temu zarzucam naruszenie przepisów postępowania mających wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

1) art. 2053 § 2 KPC przez pominięcie dowodów z zeznań świadków Piotra Nowaka i Marii Wiśniewskiej oraz pominięcie dowodu z pisma Powiatowego Urzędu Pracy w Krakowie, którymi to dowodami miały być wykazane fakty wskazujące na określone zarobkowe możliwości pozwanego;

2) art. 228 § 1 KPC przez przyjęcie, że zakres zarobkowych możliwości osoby otrzymującej zasiłek dla bezrobotnych jest faktem powszechnie znanym.

Naruszenie tych przepisów spowodowało nieustalenie przez Sąd I instancji faktu, że pozwany ma możliwość zarabiania co najmniej 2500 zł miesięcznie.

Wskazując na powyższe podstawy, wnoszę o:

1) przeprowadzenie dowodów z zeznań świadków Piotra Nowaka i Marii Wiśniewskiej oraz dowodu z pisma Powiatowego Urzędu Pracy w Krakowie – w celu wykazania faktów wskazanych przez powoda w jego piśmie przygotowawczym z dnia 10.01.2024 r., znajdującym się na k. 15 akt;

2) zmianę zaskarżonego wyroku przez uwzględnienie powództwa w całości i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania pierwszoinstancyjnego zgodnie z żądaniem zgłoszonym w pozwie;

3) zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 05.12.2023 r. małoletni powód Jan Kowalski wniósł o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego Adama Kowalskiego wyrokiem Sądu Rejonowego w Krakowie z dnia 20.11.2022 r. w sprawie oznaczonej sygnaturą akt III R C 1234/22 z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 1500 zł miesięcznie. Równocześnie powód wniósł o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany uznał powództwo o tyle, o ile podwyższone alimenty nie przekroczą kwoty po 1000 zł miesięcznie, wnosząc o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Krakowie uwzględnił powództwo jedynie częściowo, a mianowicie podwyższył alimenty do kwoty po 750 zł miesięcznie, oddalając powództwo w pozostałym zakresie i zasądzając od pozwanego na rzecz powoda tylko połowę poniesionych przez niego kosztów postępowania pierwszoinstancyjnego.

Z ustaleń poczynionych przez Sąd Rejonowy trafnie wynika, że w czasie od zasądzenia alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie nastąpiła taka zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 KRO, która uzasadnia podwyższenie alimentów. Z trafnych ustaleń Sądu I instancji wynika również, że obecnie na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda (który ma 10 lat i jest uczniem IV klasy Szkoły Podstawowej nr 5 w Krakowie) jest niezbędne po 1500 zł miesięcznie. Nie jest wadliwe również to ustalenie Sądu Rejonowego, z którego wynika, że jedynym źródłem utrzymania Anny Kowalskiej – matki małoletniego powoda, jest wynagrodzenie za pracę w wysokości 3000 zł miesięcznie (otrzymywane przez nią z Firmy XYZ w Krakowie).

Ustalając zarobkowe możliwości pozwanego, Sąd Rejonowy oparł się na dowodzie z zaświadczenia Powiatowego Urzędu Pracy w Krakowie z dnia 15.01.2024 r., z którego to zaświadczenia wynika, że pozwany jest zarejestrowany jako bezrobotny i że otrzymuje on zasiłek dla bezrobotnych w wysokości 1200 zł miesięcznie. Ustalając zarobkowe możliwości pozwanego, Sąd I instancji oparł się również na dowodzie z przesłuchania pozwanego. Na podstawie tych dowodów Sąd Rejonowy ustalił, że wysokość otrzymywanego przez pozwanego zasiłku dla bezrobotnych odpowiada jego możliwościom zarobkowym. To ustalenie Sądu Rejonowego jest błędne.

W piśmie przygotowawczym z dnia 10.01.2024 r., wykonując zobowiązanie do podania w tym piśmie wszystkich twierdzeń i dowodów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy pod rygorem utraty prawa do ich powoływania w toku dalszego postępowania, małoletni powód wniósł o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków Piotra Nowaka i Marii Wiśniewskiej w celu wykazania, że pozwany – choć otrzymuje zasiłek dla bezrobotnych – wykonuje systematycznie prace stolarskie, za które otrzymuje wynagrodzenie, i to w określonych wysokościach. W tym piśmie powód wniósł także o zwrócenie się przez Sąd do Powiatowego Urzędu Pracy w Krakowie w celu wykazania, że Urząd ten dysponował i dysponuje ofertami pracy dla stolarzy, a także innymi ofertami pracy, które to prace mogłyby być podjęte przez pozwanego. Sąd Rejonowy oddalił te wnioski dowodowe, bowiem jego zdaniem fakty, które tymi dowodami miałyby podlegać wykazaniu, nie wymagają dowodu (według Sądu Rejonowego, wobec powszechnie znanej sytuacji panującej na rynku pracy, wysokość zasiłku otrzymywanego przez bezrobotnego odpowiada jego możliwościom zarobkowym). Poza tym Sąd Rejonowy powołał się na to, że nie są to dowody istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Pominięcie przez Sąd Rejonowy dowodów zawnioskowanych przez powoda nastąpiło z naruszeniem art. 2053 § 2 KPC. Zakres świadczeń alimentacyjnych (także podwyższonych) zależy przecież m.in. od zarobkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 KRO).

Oddalenie wniosków dowodowych powoda nastąpiło przy wadliwym zastosowaniu art. 228 § 1 KPC. Nie kwestionując bowiem tego, że istotnie sytuacja na rynku pracy jest faktem powszechnie znanym, to jednak ta sytuacja nie musi w żadnym razie oznaczać, że zarobkowe możliwości pozwanego są określone wysokością otrzymywanego przez niego zasiłku dla bezrobotnych.

Pominięcie przez Sąd Rejonowy wymienianych tu dowodów stanowi uchybienia mające wpływ na wynik sprawy.

Wobec powyższego powód wnosi jak na wstępie.

Anna Kowalska

Załączniki:

odpis apelacji.