Apelacja od wyroku

ul. Kwiatowa 12, 2023-10-26

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Słoneczna 23, 00-123 Warszawa

ul. Polna 45, 80-234 Gdańsk

obrońca oskarżonego

Anna Nowak

Sąd Okręgowy w Warszawie

Wydział Karny

za pośrednictwem

Sąd Rejonowy w Gdańsku

Wydział Karny

III K 123/23

Apelacja

od wyroku Sądu Rejonowego w Gdańsku Wydział Karny

z 2023-09-15, doręczonego z uzasadnieniem 2023-10-05

I. Na podstawie art. 427 § 1 kpk zaskarżam wskazany wyrok w całości

na korzyść oskarżonego.

II. Na podstawie art. 438 pkt 1 i 3 kpk zaskarżonemu wyrokowi zarzucam:

1) odnośnie do przypisanego czynu I obrazę przepisów prawa materialnego przez przyjęcie

błędnej kwalifikacji prawnej czynu, tj. art. 280 § 2 kk podczas, gdy czyn powinien być

zakwalifikowany jako wyczerpujący jedynie znamiona art. 288 § 1 kk;

2) odnośnie do przypisanego czynu II, błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę

orzeczenia mających wpływ na jego treść przez bezkrytyczne przyjęcie za wiarygodne w

całości zeznania Piotra Wiśniewskiego odnośnie do zdarzenia mającego miejsce 2023-07-20

III. Na podstawie art. 437 § 2 kpk wnoszę o przeprowadzenie

postępowania dowodowego w części dotyczącej ponownego przesłuchania Piotra

Wiśniewskiego i Marii Zielińskiej na okoliczność przebiegu zdarzenia z udziałem

oskarżonego w dniach 2023-07-20 i 2023-07-25 oraz zmianę zaskarżonego wyroku w ten

sposób, aby Sąd zakwalifikował czyn oskarżonego jako wypełniający znamiona przestępstwa

z art. 288 § 1 kk.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 2023-09-15 oskarżony Jan Kowalski został uznany winnym zarzucanych mu

czynów wyczerpujących dyspozycję odnośnie do zarzutu I art. 280 § 2 kk oraz odnośnie do zarzutu II

art. 280 § 1 kk.

Odnośnie do przypisanego czynu I należy zauważyć, że pokrzywdzony Piotr Wiśniewski

samodzielnie, bez presji i bez jakiegokolwiek przymusu wpuścił do mieszkania oskarżonego

Jan Kowalski mimo wcześniejszego zdarzenia, które miało miejsce 2023-07-15.

Następnie dobrowolnie dał Jan Kowalski pieniądze w kwocie 150 zł. Dopiero

wówczas, gdy wręczona kwota okazała się zbyt mała, oskarżony użył siły i uderzył Piotr

Wiśniewski w twarz, w wyniku czego doznał on krwawienia z nosa. Sam pokrzywdzony

Piotr Wiśniewski za każdym razem różnie opisuje sekwencję zdarzeń, która miała miejsce

2023-07-20, twierdzi jakoby oskarżony:

1) groził słownie, uderzył, wziął pieniądze, użył noża;

2) groził nożem, uderzył, wziął pieniądze;

3) wziął pieniądze, uderzył, użył noża, groził.

Dla prawnokarnej oceny zachowania ujętego w art. 280 § 2 kk nie jest obojętne, w którym

momencie swojego czynu sprawca dokonuje zaboru rzeczy. Zabór rzeczy musi być bowiem

albo poprzedzony użyciem przez sprawcę przemocy, albo następować równocześnie z nim.

Użycie przemocy wobec osoby po dokonaniu zaboru rzeczy nie stanowi realizacji znamion

przestępstwa określonego w art. 280 § 2 kk (zob. wyr. Sądu Najwyższego w Warszawie z 2022-05-10, III KK 123/22; Andrzej Marek, Jan Nowak (red.), Kodeks karny, t. II, Warszawa 2022, s. 123). W sytuacji gdy przemoc została

zastosowana dopiero po dobrowolnym wydaniu przez pokrzywdzonego rzeczy, to przypisanie

oskarżonemu kwalifikacji prawnej czynu z art. 280 § 2 kk rażąco narusza prawo materialne

(wyr. Sądu Apelacyjnego z 2021-03-15, II AKa 123/21).

Sam pokrzywdzony podał, iż oskarżony Jan Kowalski zastosował wobec niego przemoc

dopiero po tym, jak wręczona prze niego kwota 150 zł była dla niego zbyt mała i domagał się

więcej. Podczas przesłuchania 2023-07-22 pokrzywdzony zeznał: „Dałem mu te pieniądze na

odczepne. Jak wołał to mu dałem na odczepne (…) potem wołał więcej pieniędzy. Groził mi,

że mnie zabije. Ja powiedziałem, że nie mam pieniędzy, a on mówił, że mam. Potem oskarżony

uderzył mnie pięścią. Później jeszcze raz mi poprawił”. Podobnie podczas przesłuchania

2023-07-27 Piotr Wiśniewski zeznał: „To grożenie nożem miało miejsce po tym, jak dałem mu

te 150 zł (…). Mówię i powtarzam i jestem tego pewien, że pieniądze w wysokości 150 zł

wydałem oskarżonemu przed użyciem noża”.

W świetle tych zeznań pokrzywdzonego i konsekwentnych wyjaśnień oskarżonego, mając

jednocześnie na uwadze zasadę in dubio pro reo, gdy pokrzywdzony zeznaje odmiennie,

należy przyjąć, iż zachowanie oskarżonego 2023-07-20 nie wyczerpało znamion objętych

zarzutem I.

Odnośnie do przypisanego czynu II, który miał miejsce 2023-07-25, należy zauważyć, iż

wystąpił klasyczny błąd w ustaleniach faktycznych. Sam Sąd, dokonując analizy zeznań

Piotra Wiśniewskiego, zauważył, iż cechują się one chaotycznością oraz rozbieżnością, a

mimo to dał im wiarę, a dokładniej wersji ustalonej na podstawie wielu odmiennych relacji.

Na podobną ocenę – względnej wiarygodności – zdaniem Sądu – zasługiwały zeznania

świadka Marii Zielińskiej.

W postępowaniu przygotowawczym świadek Maria Zielińska wspomniał o tym, że

oskarżony zabrał słoik z sałatką, ale wówczas nie mówił, iż oskarżony usiłował zamachnąć się

tym słoikiem na pokrzywdzonego. Z kolei w postępowaniu przed Sądem w ogóle nie mówił o

zaborze słoika z sałatką, dopiero po odczytaniu protokołu przypomniał sobie o tej

okoliczności, ponadto dodając, iż oskarżony groził tym słoikiem pokrzywdzonemu.

Również pokrzywdzony podczas przesłuchania 2023-07-26, składając zawiadomienie o

popełnieniu przestępstwa, nie wskazywał, aby oskarżony groził mu słoikiem z sałatką.

Odmienną wersję, ponad pół roku po zdarzeniu, przedstawił w postępowaniu przed Sądem.

Wnuk pokrzywdzonego zeznał, że dziadek (pokrzywdzony) twierdził, że w dniu 2023-07-25

został przez Jan Kowalski uderzony w twarz. Z kolei sam pokrzywdzony tej

okoliczności w postępowaniu przed Sądem nie potwierdził.

Poza tym pokrzywdzony zeznał, iż Jan Kowalski 2023-07-25 wszedł do jego

niezamkniętego mieszkania, zabrał 200 zł i po krótkiej rozmowie wyszedł, zatem nic nie mówił

o jakiejkolwiek przemocy. W kolejnej wersji pokrzywdzony powiedział, że Jan Kowalski,

dokonując zaboru pieniędzy, zwrócił się do niego słowami: „dostaniesz w łeb”. O tych

słowach oskarżonego, jak i uderzeniu w twarz pokrzywdzonego nie mówi Maria Zielińska,

który był naocznym świadkiem zdarzenia. Ponadto, przesłuchany w postępowaniu przed

Sądem policjant Tomasz Malinowski zeznał, że na miejscu zdarzenia, pokrzywdzony Piotr Wiśniewski

nic nie mówił o zastosowaniu wobec niego przez Jan Kowalski jakiejkolwiek

przemocy.

Sąd przyjął, iż 2023-07-25 Jan Kowalski groził Piotr Wiśniewski

natychmiastowym użyciem przemocy, nie wskazując, na czym owa przemoc polegała, czy też

miałaby polegać. Ta prawnokarna ocena czynu jest oderwana od ustaleń faktycznych, które w

tym zakresie nie zostały jednoznacznie ustalone.

Mając na uwadze powyższe, wnoszę jednocześnie o przeprowadzenie postępowania

dowodowego w części odnoszącej się do ponownego przesłuchania pokrzywdzonego Piotr

Wiśniewski oraz świadka Maria Zielińska na okoliczność wskazanych rozbieżności.

Załączniki:

1) dwa odpisy apelacji.

Anna Nowak

adwokat