Theodor Mommsen laureatem literackiej Nagrody Nobla
Theodor Mommsen, niemiecki historyk i prawnik, zdobył Literacką Nagrodę Nobla w 1902 roku za swoje monumentalne dzieło "Römische Geschichte". Był jednym z najwybitniejszych badaczy starożytnego Rzymu, a jego prace na temat prawa rzymskiego i inskrypcji łacińskich stanowią fundament współczesnych badań nad starożytnością.
Kategoria: Varia
Tematyka: Theodor Mommsen, Nagroda Nobla, prawo rzymskie, historia Rzymu, "Römische Geschichte", starożytność, inskrypcje łacińskie
Theodor Mommsen - Laureat Literackiej Nagrody Nobla
Curriculum vitae
Christian Matthias Theodor Mommsen urodził się 30 listopada 1817 roku w Garding, księstwie Schleswig, będącym wówczas częścią Danii. Jego ojciec, Jens Mommsen, był duchownym, a matka, Sophie Elisabeth Krumbhaar, zajmowała się domem. Theodor kształcił się w gimnazjum w Altonie, a następnie studiował prawo na Uniwersytecie w Kilonii, gdzie w 1843 roku obronił dysertację "Ad legem de scribis et viatoribus et De auctoritate". Karierę akademicką rozpoczął jako profesor prawa na Uniwersytecie w Lipsku, a następnie pracował w Zurychu, Wrocławiu i ostatecznie w Berlinie, gdzie wykładał historię starożytną.
Mommsen był także zaangażowany politycznie, zasiadał w pruskim Landtagu oraz w Reichstagu, gdzie krytykował politykę Bismarcka. Był także ojcem szesnaściorga dzieci. W 1902 roku został laureatem Literackiej Nagrody Nobla, wyróżnionym za monumentalne dzieło "Römische Geschichte". Mommsen zmarł 1 listopada 1903 roku w Charlottenburgu.
"Książę nauki"
Theodor Mommsen zdobył uznanie jako wybitny historyk i prawnik, specjalizujący się w historii oraz prawie starożytnego Rzymu. Jego najbardziej cenione edycje źródeł to m.in. "Digesta Iustiniani Augusti", "Theodosiani libri XVI", "Fragmenta Vaticana" oraz "Mosaicarum et Romanarum legum collatio". Ponadto, opublikował wiele ważnych prac z zakresu rzymskiego prawa publicznego, takich jak "Römisches Staatsrecht", oraz prawa karnego - "Römisches Strafrecht".
Jego zainteresowania obejmowały także numizmatykę, czego dowodem jest praca "Geschichte des römischen Münzwesens". Jednym z najważniejszych przedsięwzięć Mommsena było publikowanie "Corpus Inscriptionum Latinarum" - monumentalnego zbioru inskrypcji łacińskich.
"Römische Geschichte"
Mommsen zdobył literacką Nagrodę Nobla głównie za swoje dzieło "Römische Geschichte". Obejmuje ono historię Rzymu od jego początków po okres schyłku Republiki. Pierwszy tom wydano w 1854 roku, a ostatni - piąty - w 1885 roku. Dzieło to zyskało uznanie za swoje naukowe podejście, wszechstronność i styl literacki.
Podczas ceremonii wręczenia Nagrody Nobla, sekretarz Akademii Szwedzkiej podkreślił, że "Römische Geschichte" łączy gruntowną wiedzę historyczną z żywym stylem, co wyróżniało Mommsena jako mistrza sztuki piśmiennictwa historycznego.
Podsumowanie
Theodor Mommsen pozostaje jednym z najwybitniejszych badaczy starożytności. Jego prace dotyczące prawa rzymskiego, historii Rzymu oraz inskrypcji łacińskich wciąż są fundamentem dla współczesnych naukowców. Choć jego poglądy na temat Słowian mogą budzić kontrowersje, wkład Mommsena w historiografię i badania nad starożytnością pozostaje niezaprzeczalny.