Francis de Zulueta – romanista i przyjaciel Polaków

Francis de Zulueta – romanista i przyjaciel Polaków

Polacy studiujący na Polskim Wydziale Prawa Uniwersytetu Oksfordzkiego w latach 1944–1947 mieli okazję spotkać się z wieloma życzliwymi gestami ze strony angielskich profesorów. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje Francis de Zulueta (1878–1958), profesor prawa rzymskiego, którego sympatię i wsparcie Polacy wspominają do dziś. Postać de Zuluety zasługuje na przypomnienie, ponieważ jego zasługi są nieocenione nie tylko dla Polaków, ale także dla Hiszpanów, Anglików i Żydów.

Pochodzenie i wykształcenie

Francis de Zulueta, urodzony jako Francisco Maria José de Zulueta w Londynie w 1878 roku, pochodził z hiszpańsko-angielskiej rodziny o arystokratycznych korzeniach. Jego ojciec, don Pedro Juan de Zulueta, był członkiem hiszpańskiego korpusu dyplomatycznego, a matka, Laura Mary, wywodziła się z angielskiej arystokracji. Rodzina de Zulueta była silnie związana z tradycją katolicką, co wpłynęło na życie i karierę Francisa.

W 1899 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie studiował filologię klasyczną, literaturę oraz prawo. W 1904 roku dołączył do miejscowej palestry, a w 1907 roku powrócił do Oksfordu jako wykładowca prawa rzymskiego. Jego zaangażowanie i pasja do prawa rzymskiego wkrótce uczyniły go jednym z najważniejszych romanistów swoich czasów.

Kariera naukowa

Po zakończeniu I wojny światowej, w której służył jako oficer, Francis de Zulueta został mianowany profesorem prawa cywilnego w Oksfordzie. Był pierwszym katolikiem od czasów reformacji, który objął takie stanowisko. W swoich badaniach specjalizował się w prawie rzymskim, a jego prace, takie jak "Roman Law of Sale" czy opracowania dotyczące "Digestów" Justyniana, stały się klasyką literatury prawniczej.

Polacy w Oksfordzie

De Zulueta zyskał ogromną sympatię polskich studentów, którzy studiowali na Polskim Wydziale Prawa Uniwersytetu Oksfordzkiego po II wojnie światowej. Jego życzliwość i pomoc były nieocenione, zwłaszcza w trudnych powojennych warunkach, kiedy wielu polskich studentów borykało się z problemami finansowymi i integracją w angielskim środowisku akademickim. De Zulueta, mimo konserwatywnych przekonań części środowiska oksfordzkiego, przyjmował polskich studentów w swoim domu, co budziło zgorszenie u bardziej sztywnych profesorów.

Znaczenie dla Polaków

Francis de Zulueta nie tylko wspierał polskich studentów, ale także poświęcił im swoją pracę naukową. W 1944 roku dedykował swoją książkę "The Roman Law of Sale" Polskiemu Wydziałowi Prawa Uniwersytetu Oksfordzkiego, wyrażając tym samym swoje wsparcie dla Polski i Polaków walczących o odbudowę kraju po wojnie. Dedykacja w języku łacińskim była hołdem złożonym Polakom, którzy walczyli nie tylko orężem, ale także wiedzą i prawem.

Przyjaźń z Davidem Daubem

De Zulueta znany był ze swojego życzliwego stosunku do uchodźców, w tym także do Żydów uciekających z Europy przed prześladowaniami. Jednym z jego bliskich przyjaciół był David Daube, wybitny uczony, któremu de Zulueta pomagał w trudnych czasach wojennych. Daube nigdy nie zapomniał o tej pomocy i po śmierci de Zuluety zadedykował mu swoją książkę "Studies in Roman Law of Sale", wyrażając w ten sposób swoją wdzięczność za wsparcie.

Podsumowanie

Francis de Zulueta był postacią wyjątkową – wybitnym romanistą, który nie tylko wniósł znaczący wkład w rozwój prawa rzymskiego, ale także okazał ogromne wsparcie polskim studentom podczas ich trudnych lat na Uniwersytecie Oksfordzkim. Jego dziedzictwo jest żywe do dziś, a dedykacje i prace, które pozostawił, są dowodem na jego wielkość i lojalność wobec przyjaciół.