Koszty procesu w razie współuczestnictwa materialnego
Koszty procesu w razie współuczestnictwa materialnego dotyczącego wynagrodzenia pełnomocnika reprezentującego współuczestników materialnych są ustalone niezależnie od ich liczby, chyba że sąd podniesie to wynagrodzenie na podstawie okoliczności. Pytanie prawne dotyczy zwrotu kosztów zastępstwa procesowego dla wygrywających współuczestników materialnych, czy powinien być przyznany na podstawie wynagrodzenia jednego pełnomocnika czy jego wielokrotności. Sąd Najwyższy stwierdził, że w przypadku współuczestnictwa materialnego zwrot kosztów procesu obejmuje wynagrodzenie jednego pełnomocnika, niezależnie od liczby reprezentowanych uczestników. W przypadku współuczestnictwa formalnego zasady ustalania kosztów są różne.
Tematyka: koszty procesu, współuczestnictwo materialne, współuczestnictwo formalne, zwrot kosztów zastępstwa procesowego, wynagrodzenie pełnomocnika, Sąd Najwyższy, uchwała, koszty procesu małżonków
Koszty procesu w razie współuczestnictwa materialnego dotyczącego wynagrodzenia pełnomocnika reprezentującego współuczestników materialnych są ustalone niezależnie od ich liczby, chyba że sąd podniesie to wynagrodzenie na podstawie okoliczności. Pytanie prawne dotyczy zwrotu kosztów zastępstwa procesowego dla wygrywających współuczestników materialnych, czy powinien być przyznany na podstawie wynagrodzenia jednego pełnomocnika czy jego wielokrotności. Sąd Najwyższy stwierdził, że w przypadku współuczestnictwa materialnego zwrot kosztów procesu obejmuje wynagrodzenie jednego pełnomocnika, niezależnie od liczby reprezentowanych uczestników. W przypadku współuczestnictwa formalnego zasady ustalania kosztów są różne.
Niezbędne koszty procesu poniesione przez współuczestników materialnych reprezentowanych przez jednego pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym obejmują jego wynagrodzenie ustalone niezależnie od liczby reprezentowanych przez niego uczestników. Sąd może jednak podwyższyć to wynagrodzenie, jeżeli przemawiają za tym okoliczności, o których mowa w art. 109 § 2 KPC. Pytanie prawne A.B. i C.D. wnieśli zażalenie na postanowienie zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego w Sz., którym zasądzono od pozwanego Banku „A.” S.A. na rzecz powodów łącznie 8,1 tys. zł kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym. Sąd Apelacyjny w Sz. powziął wątpliwości prawne, które przedstawił Sąd Najwyższy: czy w przypadku wygrania sprawy przez współuczestników materialnych w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 KPC, reprezentowanych przez tego samego adwokata lub radcę prawnego, zwrot kosztów zastępstwa procesowego powinien być przyznany w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu jednego pełnomocnika, czy też jego wielokrotności, w zależności od liczby współuczestników, których reprezentował? Ewentualnie, w przypadku przyjęcia, że zwrot ten powinien obejmować wynagrodzenie jednego pełnomocnika: w jaki sposób należy zasądzić koszty zastępstwa procesowego należne współuczestnikom materialnym w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 KPC, pozostającym w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, reprezentowanych przez tego samego adwokata lub radcę prawnego, w szczególności, czy koszty powinny być zasądzone na rzecz każdego z nich odrębnie (to jest w częściach) czy też na rzecz obojga solidarnie lub łącznie? W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że każdemu współuczestnikowi wygrywającemu sprawę należy się od strony przegrywającej zwrot poniesionych przez niego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego obejmujących wynagrodzenie adwokata lub radcy prawnego. W ocenie Sądu przedstawiającego pytanie prawne nie ma racjonalnych podstaw do różnicowania sytuacji współuczestnika wygrywającego spór w zależności od tego, czy wszyscy współuczestnicy korzystają z pomocy jednego pełnomocnika procesowego, czy też każdego z nich reprezentuje inna osoba. W konsekwencji należałoby przyjąć, że zarówno w przypadku współuczestnictwa formalnego, jak i materialnego, każdy z wygrywających współuczestników ma prawo żądać od strony przegrywającej zwrotu kosztów procesu obejmujących, zgodnie z art. 98 § 3 KPC, m.in. wynagrodzenie pełnomocnika. Sąd zaznaczył, że gdyby ustalenie kosztów w ten sposób byłoby oczywiście niesprawiedliwe, wówczas istnieje możliwość korekty wysokości kosztów z uwagi na okoliczności wskazane w art. 109 § 2 KPC, w tym: nakład pracy pełnomocnika, podjęte przez niego czynności czy charakter sprawy. Stanowisko SN Sąd Najwyższy w uchwale stwierdził, że w razie współuczestnictwa materialnego (art. 72 § 1 pkt 1 KPC) do niezbędnych kosztów procesu poniesionych przez współuczestników reprezentowanych przez jednego pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym zalicza się jego wynagrodzenie ustalone niezależnie od liczby reprezentowanych przez niego uczestników. Sąd może jednak podwyższyć to wynagrodzenie, jeżeli przemawiają za tym okoliczności, o których mowa w art. 109 § 2 KPC. Koszty procesu należne współuczestnikom materialnym – w tym także pozostającym w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej – podlegają zasądzeniu na ich rzecz w częściach równych, chyba że współuczestnicy zgodnie wniosą o inny podział zasądzonych kosztów albo o zasądzenie ich jedynie na rzecz jednego lub niektórych ze współuczestników. Różna wysokość kosztów zastępstwa w zależności od rodzaju współuczestnictwa SN wyjaśnił, że kwestia zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wygrywającym współuczestnikom, reprezentowanym przez tego samego pełnomocnika, zależy od rodzaju współuczestnictwa. W przypadku współuczestnictwa materialnego (art. 72 § 1 pkt 1 KPC) zwrot kosztów procesu obejmuje wynagrodzenie jednego pełnomocnika, niezależnie od liczby reprezentowanych przez niego współuczestników. Natomiast w przypadku współuczestnictwa formalnego (art. 72 § 1 pkt 2 KPC) wynagrodzenie to jest uzależnione od liczby współuczestników formalnych. W przypadku współuczestnictwa formalnego udział każdego współuczestnika w sprawie powinien być oceniany stosownie do jego roszczenia, zaś wynagrodzenie należne reprezentującemu go pełnomocnikowi procesowemu powinno zostać przyznane na podstawie ogólnej regulacji art. 109 § 2 w zw. z art. 98 § 1 KPC. Jak zaznaczono, współuczestnictwo formalne różni się w zasadniczy sposób od współuczestnictwa materialnego, w którym występuje jeden stosunek prawny, oparty na tej samej podstawie, stanowiący źródło jednego roszczenia. Współuczestnictwo formalne jest skutkiem podmiotowo-przedmiotowej kumulacji roszczeń, każdy współuczestnik dochodzi w jednej sprawie odrębnego, własnego roszczenia, wywodzonego z odrębnego, samodzielnego, ale „jednakowego” stosunku prawnego. Zasadą jest zasądzenie jednokrotnego wynagrodzenia W uzasadnieniu uchwały podkreślono, że regulacje dotyczące zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oparte są na ścisłym powiązaniu wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika z przedmiotem sprawy, a nie liczbą występujących w niej osób. Zwiększony zakres obowiązków pełnomocnika reprezentującego kilku współuczestników, związany np. z podejmowaniem w ich imieniu różnych bądź technicznie odrębnych czynności procesowych, może być zrekompensowany przez podwyższenie stawki minimalnego wynagrodzenia. Jednak sam fakt wielości podmiotów w danej sprawie nie stanowi wyodrębnionego przez przepisy prawa kryterium ustalania kosztów związanych z zastępstwem procesowym. Jest to tylko jedna z cech składających się na charakter sprawy, wymagająca analizy przy dokonywaniu przez sąd oceny zwiększonego nakładu pracy pełnomocnika. W przypadku współuczestnictwa materialnego z założenia nakład pracy pełnomocnika jest mniejszy niż w przypadku współuczestnictwa formalnego, które może wynikać z odmiennych stanów faktycznych i prawnych. Dlatego potrzeba przyznania podwyższonego wynagrodzenia w razie współuczestnictwa materialnego będzie wyjątkiem. Zasądzenie kosztów na rzecz małżonków Odnosząc się do drugiego zagadnienia SN wskazał, że przepisy KPC nie regulują zasad zwrotu kosztów procesu, gdy współuczestnicy są stroną wygrywającą. W orzecznictwie koszty procesu w takim przypadku są zasądzane w różny sposób: bez bliższego określenia sposobu zasądzenia tych kosztów, w częściach równych, solidarnie, łącznie lub „do niepodzielnej ręki”, do majątku wspólnego. Zasadą jest, że strona wygrywająca powinna otrzymać przede wszystkim zwrot poniesionych przez nią kosztów sądowych oraz wynagrodzenie adwokata lub radcy prawnego. Rolą Sądu nie jest jednak ustalanie, czy współuczestnicy są małżeństwem, w jakim ustroju majątkowym pozostają oraz który nich i z jakiego majątku (osobistego, czy wspólnego) poniósł określony wydatek. Dlatego na rzecz wygrywających proces współuczestników materialnych powinna zostać zasądzona jedna kwota kosztów procesu, stanowiąca sumę poniesionych przez nich kosztów. SN zaznaczył jednak, że ponieważ orzeczenie takie jest tytułem egzekucyjnym konieczne jest jednoznaczne wskazanie zakresu uprawnień wierzycieli i treści obowiązku dłużnika. Jeśli współuczestnicy ustalą między sobą zasady ponoszenia kosztów procesu i rozliczeń z tego tytułu to sąd, zgodnie z zasadą dyspozycyjności, powinien uwzględnić ich zgodny wniosek o zasądzenie kosztów na rzecz jednego współuczestnika w całości lub niektórych z nich w określonych częściach. W razie braku takiego wniosku sąd powinien zasądzić koszty na rzecz wygrywających współuczestników w częściach równych. Uchwała SN z 16.11.2023 r., III CZP 54/23,
Sąd Najwyższy uznał, że zwrot kosztów zastępstwa procesowego dla wygrywających współuczestników zależy od rodzaju współuczestnictwa. W przypadku współuczestnictwa materialnego koszty obejmują wynagrodzenie jednego pełnomocnika, natomiast w przypadku współuczestnictwa formalnego są uzależnione od liczby współuczestników. SN podkreślił, że zasądzenie kosztów na rzecz małżonków powinno być w częściach równych, chyba że współuczestnicy zdecydują o innym podziale kosztów.