Prawo do odszkodowania w przypadku opóźnienia lub odwołania lotu

Pasażer, którego lot został odwołany lub doznał dużego opóźnienia, może domagać się odszkodowania w walucie krajowej zgodnie z rozporządzeniem Nr 261/2004. W wyroku TS z 3.9.2020 r. podkreślono, że pasażer ma prawo do otrzymania odszkodowania w walucie krajowej, co wyklucza ograniczenia związane z koniecznością wypłaty w euro.

Tematyka: odszkodowanie, opóźnienie lotu, odwołany lot, pasażer, rozporządzenie Nr 261/2004, Trybunał Sprawiedliwości, waluta krajowa

Pasażer, którego lot został odwołany lub doznał dużego opóźnienia, może domagać się odszkodowania w walucie krajowej zgodnie z rozporządzeniem Nr 261/2004. W wyroku TS z 3.9.2020 r. podkreślono, że pasażer ma prawo do otrzymania odszkodowania w walucie krajowej, co wyklucza ograniczenia związane z koniecznością wypłaty w euro.

 

Pasażer, którego lot został odwołany lub doznał dużego opóźnienia może domagać się zapłaty
odszkodowania w walucie krajowej.
Stan faktyczny
X posiadała ważną rezerwację na realizowany przez przewoźnika lotniczego SP z siedzibą w Warszawie lot z miasta,
położonego w państwie trzecim, do miasta, położonego w Polsce. 23.7.2017 r. stawiła się ona na odprawę
w odpowiednim czasie. Lot był opóźniony o ponad trzy godziny. Nie ustalono, aby X otrzymała w państwie trzecim
korzyści, odszkodowanie lub opiekę w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) Nr 261/2004 Parlamentu
Europejskiego i Rady z 11.2.2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów
w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie
(EWG) Nr 295/91 (Dz.Urz. L z 2004, Nr 46, s. 1). X, uprawniona do odszkodowania w wysokości 400 EUR na
podstawie art. 7 ust. 1 tego rozporządzenia, dokonała cesji wierzytelności o zapłatę odszkodowania na spółkę D,
z siedzibą w Warszawie. Następnie D wniosła do sądu odsyłającego o zasądzenie od SP kwoty 1698,64 zł,
stanowiącej równowartość 400 euro według kursu wymiany walut NBP obowiązującego w dniu wytoczenia
powództwa o zapłatę odszkodowania.
Pytanie prejudycjalne
Czy rozporządzenie Nr 261/2004, a w szczególności jego art. 7 ust. 1, należy interpretować w ten sposób, że
pasażer, którego lot został odwołany lub doznał dużego opóźnienia, lub jego następca prawny może domagać się
zapłaty kwoty odszkodowania, o której mowa w tym przepisie, w walucie krajowej, która obowiązuje w miejscu jego
zamieszkania, w związku z czym ten przepis stoi na przeszkodzie uregulowaniu lub praktyce orzeczniczej państwa
członkowskiego, zgodnie z którymi powództwo odszkodowawcze takiego pasażera lub jego następcy prawnego
zostanie oddalone z tej tylko przyczyny, że roszczenie określono w walucie krajowej?
Stanowisko TS
Na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia Nr 261/2004 pasażerowie otrzymują odszkodowanie w wysokości od 250
do 600 EUR, w zależności od długości odbywanego przez nich lotu. Zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia Nr
261/2004 odszkodowanie określone w ust. 1 jest wypłacane w gotówce, elektronicznym przelewem bankowym,
przekazem bankowym lub czekami bankowymi albo, za pisemną zgodą pasażera, w bonach podróżnych lub w formie
innych usług. Trybunał stwierdził, że z porównania treści ustępów 1 i 3 wynika, że o ile wypłata odszkodowania może
nastąpić, stosownie do danego przypadku, w jednej ze wskazanych form, o tyle żadna z opcji nie została wyraźnie
przewidziana w odniesieniu do waluty krajowej innej niż euro, w której odszkodowanie to miałoby zostać
wypłacone. Jednakże TS podkreślił, że z tego porównania nie można wywodzić w drodze argumentu
a contrario, że wybór waluty krajowej innej niż euro jest a priori wykluczony.
Trybunał przypomniał, że główny cel realizowany przez rozporządzenie Nr 261/2004 polega, co wynika z jego
motywu pierwszego, na zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony pasażerów (wyrok TS z 17.9.2015 r., van der
Lans, C-257/14, EU:C:2015:618, pkt 26). Zatem zgodnie z tym celem należy dokonywać szerokiej wykładni
przepisów przyznających prawa pasażerom lotniczym (wyrok TS z 4.10.2012 r., Finnair, C-22/11, EU:C:2012:604, pkt
23). Zdaniem TS z tego wynika, że prawo do odszkodowania przewidziane w art. 7 rozporządzenia Nr 261/2004
należy interpretować szeroko. Trybunał już orzekł, że rozporządzenie Nr 261/2004 przewiduje różne formy działań
mających na celu naprawienie, w sposób ujednolicony i natychmiastowy, poszczególnych szkód, które stanowią
niedogodności wynikające z opóźnień w transporcie lotniczym pasażerów (wyrok TS z 10.1.2006 r., IATA i ELFAA,
C-344/04, EU:C:2006:10, pkt 43, 45), a w szczególności wypłatę odszkodowania na rzecz poszkodowanych
pasażerów. Tymczasem uzależnienie prawa do odszkodowania z tytułu takiej szkody od warunku, zgodnie z którym
należne odszkodowanie powinno zostać wypłacone poszkodowanemu pasażerowi w euro, z wyłączeniem
jakiejkolwiek innej waluty krajowej, oznaczałoby, zdaniem TS, ograniczenie wykonywania tego prawa i naruszałoby
w konsekwencji przywołany wymóg szerokiej wykładni.
Trybunał wskazał, że rozporządzenie Nr 261/2004 ma zastosowanie do pasażerów, przy czym nie dokonuje się
między nimi rozróżnienia opartego na kryterium przynależności państwowej lub miejscu zamieszkania. Natomiast
istotną rolę pełni kryterium wskazane w art. 3 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, a mianowicie miejsce, w którym
znajduje się lotnisko wylotu tych pasażerów. W związku z tym TS uznał, że wszyscy pasażerowie, którym
przysługuje prawo do odszkodowania na podstawie art. 7 rozporządzenia Nr 261/2004, znajdują się
w porównywalnych sytuacjach w zakresie, w jakim podlegające naprawieniu szkody wszystkich tych pasażerów
zostają naprawione w sposób ujednolicony i natychmiastowy. W kwestii tej każdy unijny akt, tak jak rozporządzenie



Nr 261/2004, powinien być interpretowany zgodnie z prawem Unii, w tym z zasadą równego traktowania, która
wymaga, aby porównywalne sytuacje nie były traktowane w odmienny sposób, a sytuacje odmienne nie były
traktowane w sposób jednakowy, chyba że takie traktowanie jest obiektywnie uzasadnione (wyrok TS z 19.11.2009
r., Sturgeon i in., C-402/07 i C-432/07, EU:C:2009:716, pkt 48). Tymczasem ustanowienie warunku, zgodnie z którym
kwota odszkodowania przewidzianego w art. 7 ust. 1 rozporządzenia Nr 261/2004 dochodzona przez
poszkodowanego pasażera lub jego następcę prawnego mogłaby zostać zapłacona jedynie w euro, z wyłączeniem,
jak w postępowaniu głównym, waluty mającej status prawnego środka płatniczego w państwie członkowskim
nienależącym do strefy euro, zdaniem TS, może prowadzić do odmiennego traktowania poszkodowanych pasażerów
lub ich następców prawnych. Trybunał uznał, że pozbawienie pasażera uprawnionego do odszkodowania na
podstawie art. 7 ust. 1 tego rozporządzenia możliwości sformułowania żądania zapłaty tego odszkodowania
w walucie krajowej mającej status prawnego środka płatniczego w miejscu jego zamieszkania byłoby niezgodne
z wymogiem szerokiej wykładni praw pasażerów lotniczych, o których mowa w rozporządzeniu Nr 261/2004, a także
z zasadą równego traktowania poszkodowanych pasażerów i ich następców prawnych.
W świetle powyższego TS stwierdził, że wypłata kwoty odszkodowania należnego w walucie krajowej mającej status
prawnego środka płatniczego w państwie członkowskim miejsca zamieszkania danych pasażerów zakłada konwersję
euro na tę walutę. Ze względu na to, że rozporządzenie Nr 261/2004 nie zawiera żadnej wskazówki, warunki
dokonywania konwersji walutowej, w tym ustalenie mającego do niej zastosowanie kursu wymiany, pozostają
w kompetencji prawa krajowego państw członkowskich, przy poszanowaniu zasad równoważności i skuteczności.
Reasumując TS orzekł, że rozporządzenie Nr 261/2004, a w szczególności jego art. 7 ust. 1, należy
interpretować w ten sposób, że pasażer, którego lot został odwołany lub doznał dużego opóźnienia, lub jego
następca prawny może domagać się zapłaty kwoty odszkodowania, o której mowa w tym przepisie,
w walucie krajowej, która obowiązuje w miejscu jego zamieszkania, w związku z czym ten przepis stoi na
przeszkodzie uregulowaniu lub praktyce orzeczniczej państwa członkowskiego, zgodnie z którymi
powództwo odszkodowawcze takiego pasażera lub jego następcy prawnego zostanie oddalone z tej tylko
przyczyny, że roszczenie określono w walucie krajowej.

Komentarz
Przepis art. 7 ust. 1 rozporządzenia Nr 261/2004 przewiduje dla pasażera, którego lot został odwołany lub doznał
dużego opóźnienia odszkodowanie, którego kwota została określona w wyłącznie w euro. W niniejszym wyroku
Trybunał trafnie uznał, uzasadniając swoje stanowisko m.in. unijną zasadą równego traktowania, że uprawniony
pasażer może domagać się zapłaty kwoty odszkodowania, wskazanej w tym przepisie, w walucie krajowej, która
obowiązuje w miejscu zamieszkania tego pasażera, czyli jak w rozpatrywanej sprawie w polskich złotych. Oznacza to
również, że sąd krajowy rozpoznający taka sprawę nie może oddalić powództwa jedynie ze względu na to, że
roszczenie określono w walucie krajowej.

Wyrok TS z 3.9.2020 r., Delfly, C-356/19







 

Trybunał uznał, że prawo do odszkodowania przewidziane w art. 7 rozporządzenia Nr 261/2004 należy interpretować szeroko, umożliwiając pasażerom żądanie zapłaty kwoty odszkodowania w walucie krajowej. Decyzja ta zapewnia równość traktowania poszkodowanych pasażerów i ich następców prawnych.