Postępowanie nakazowe i postępowanie upominawcze po nowelizacji KPC

Dotychczasowe doświadczenia w zakresie postępowania nakazowego i upominawczego zostały pozytywnie ocenione, co zaowocowało jedynie niewielkimi zmianami w Kodeksie postępowania cywilnego podczas nowelizacji. Ustawa wprowadza m.in. możliwość wydawania nakazów zapłaty przez referendarzy sądowych oraz uporządkowuje przepisy dotyczące obu postępowań.

Tematyka: postępowanie nakazowe, postępowanie upominawcze, nowelizacja KPC, referendarze sądowi, nakaz zapłaty

Dotychczasowe doświadczenia w zakresie postępowania nakazowego i upominawczego zostały pozytywnie ocenione, co zaowocowało jedynie niewielkimi zmianami w Kodeksie postępowania cywilnego podczas nowelizacji. Ustawa wprowadza m.in. możliwość wydawania nakazów zapłaty przez referendarzy sądowych oraz uporządkowuje przepisy dotyczące obu postępowań.

 

Dotychczasowe doświadczenia w zakresie postępowania nakazowego i postępowania upominawczego są na
tyle pozytywne, że podczas nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego ustawodawca zdecydował się
jedynie na ich dostosowanie do zmian w KPC w innych obszarach oraz usunięcie niewielkich niedociągnięć.
Ustawa o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1469) wprowadza zatem jedynie nieznaczne zmiany w regulacjach dotyczących obu postępowań oraz
porządkuje przepisy w ich zakresie.
• Jedną z ważniejszych zmian jest dopuszczenie referendarzy sądowych do wydawania nakazów zapłaty
w postępowaniu nakazowym (art. 47992 § 2 KPC).
• Omawiane zmiany w KPC obejmują m.in. ujednolicenie przepisów w zakresie możliwości wydania nakazu zapłaty
w obu postępowaniach (47989 § 1 KPC).
• Wyciąg z ksiąg bankowych podpisany przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw
i obowiązków majątkowych banku i opatrzony pieczęcią banku nie będzie stanowić podstawy do uzyskania tytułu
wykonawczego przez bank, który go wydał (uchylenie art. 485 § 3 KPC).
• Nowelizacja porządkuje też przepisy KPC w zakresie zarówno postępowania nakazowego, jak i upominawczego.
Zwiększenie uprawnień referendarzy sądowych
Ustawodawca uznał, że w związku z tym, że referendarze sądowi uprawnieni są do wydawania nakazów zapłaty (co
uznaje się za czynność z zakresu ochrony prawnej), powinni mieć też możliwość wydawania ich w postępowaniu
nakazowym. Dlatego też jedną z najistotniejszych nowelizacji KPC w zakresie postępowania nakazowego jest
właśnie dopuszczenie referendarzy do wydawania nakazów zapłaty w tego rodzaju postępowaniach. Zdaniem
ustawodawcy znacznie odciąży to sędziów i wpłynie na przyspieszenie postępowań. Kompetencje sądu w zakresie
przygotowania i prowadzenia rozprawy oraz wydania wyroku pozostają niezmienione (art. 479 92 § 2 KPC).
Podstawy odmowy wydania nakazu zapłaty
Ustawodawca uznał też, że należy przywrócić w KPC możliwość zastosowania instytucji zwykłego procesu
w postępowaniach w których dochodzi do odmowy wydawania nakazu zapłaty (lub jego uchylenia z urzędu)
z powodu nieznajomości miejsca pobytu pozwanego lub niemożność doręczenia pozwanemu odpisu nakazu w kraju.
Powyższe zmiany wprowadzone zostały poprzez zniesienie dotychczasowych odrębności w drodze uchylenia art.
4921 § 1, art. 499 § 1 pkt 4 i art. 5021 § 1 KPC.
Dowody, które mogą stanowić podstawę wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym
W omawianej nowelizacji KPC ustawodawca postanowił uchylić dotychczas obowiązujący art. 485 § 3 KPC, który
dopuszczał jako jeden z dowód, które mogą być podstawą do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym,
wyciąg z ksiąg bankowych podpisany przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw
i obowiązków majątkowych banku i opatrzony pieczęcią banku. Prowadziło to do absurdalnych sytuacji, w których
bank mógł uzyskać tytuł wykonawczy na podstawie wydanego przez siebie dokumentu. Sytuacja ta, w odniesieniu do
Prawa bankowego, była przedmiotem wyroku Trybunał Konstytucyjnego z 14.4.2015 r. (P 45/12).
Ponadto ustawodawca uznał, że w postępowaniu nakazowym należy także znieść możliwość wykorzystywania
warrantów i rewersów, jako podstawy do wydawania nakazu zapłaty (art. 485 § 4 KPC).
Ujednolicenie regulacji w zakresie możliwości wydania nakazu zapłaty w obu postępowaniach
Nowelizacja ujednolica także katalog przesłanek umożliwiających wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu
nakazowym i w postępowaniu upominawczym. Zgodnie z art. 47989 § 1 KPC, w obu tych postępowaniach będzie
można wydać nakaz zapłaty, gdy powód dochodzi roszczenia pieniężnego lub świadczenia innych rzeczy
zamiennych. W dotychczasowym stanie prawnym obie możliwości dopuszczalne były jedynie w postępowaniu
nakazowym (art. 485 § 1 KPC).
Uporządkowanie przepisów
Omawiana nowelizacja porządkuje też przepisy w zakresie postępowania nakazowego i postępowania
upominawczego. Ustawodawca zdecydował się m.in. na: „usunięcie przepisów, które zbytecznie powtarzają przepisy





zwykłego procesu; ujednolicenie przepisów regulujących te same instytucje; zawarcie ich w przepisach wspólnych
dla obu postępowań; pozostawienie w przepisach odrębnych dla każdego z tych postępowań tylko norm.
Omawiane zmiany wejdą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia nowelizacji.







 

Nowelizacja KPC wprowadza nieznaczne zmiany w zakresie postępowania nakazowego i upominawczego, przede wszystkim zwiększając uprawnienia referendarzy sądowych. Ustawodawca postanowił także ujednolicić regulacje dotyczące wydawania nakazu zapłaty w obu postępowaniach, co ma przyczynić się do przyspieszenia procesów.