Zmiany w interwencji ubocznej po nowelizacji KPC

Nowelizacja ustawy z 17.11.1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1360, ze zm.) wprowadza zmiany w zakresie interwencji ubocznej. Zgodnie z rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, przepisy dotyczące interwencji głównej pozostają bez zmian. Zmiany mają na celu zwiększenie sprawności postępowania cywilnego.

Tematyka: nowelizacja, KPC, interwencja uboczna, interwencja główna, opozycja, sprawność postępowania, sąd cywilny, zmiany w KPC, postępowanie sądowe

Nowelizacja ustawy z 17.11.1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1360, ze zm.) wprowadza zmiany w zakresie interwencji ubocznej. Zgodnie z rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, przepisy dotyczące interwencji głównej pozostają bez zmian. Zmiany mają na celu zwiększenie sprawności postępowania cywilnego.

 

Nowelizacja ustawy z 17.11.1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1360, ze zm.,
dalej jako KPC) wprowadza zmiany w zakresie interwencji ubocznej. Zgodnie z rządowym projektem ustawy
o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1469),
przepisy dotyczące interwencji głównej pozostają bez zmian.
• Zgodnie ze znowelizowanym art. 77 § 1 KPC interwenient uboczny zgłasza wstąpienie do sprawy w piśmie
procesowym, w którym wskazuje, jaki ma interes prawny we wstąpieniu i do której ze stron przystępuje.
• Dopuszczono rozpatrywanie opozycji także na posiedzeniu niejawnym (art. 78 § 2 KPC).
• Zmiany mają na celu zwiększenie sprawności postępowania cywilnego.
W aktualnie obowiązującym stanie prawnym wyróżnia się interwencję główną oraz uboczną. Choć z pozoru nazwy są
do siebie podobne, to instytucje te różnią się od siebie diametralnie. Omawiane zmiany dotyczą jednak wyłącznie
interwencji ubocznej. Na wstępie należy wyjaśnić czym jest interwencja główna, a czym uboczna. W dalszej części
artykułu omówione zostaną zmiany w znowelizowanym KPC.
Zgodnie z art. 75 Działu III Części pierwszej - Postępowanie rozpoznawcze KPC, który zawiera definicję interwencji
głównej, zgodnie z którą kto występuje z roszczeniem o rzecz lub prawo, o które sprawa toczy się pomiędzy innymi
osobami, może aż do zamknięcia rozprawy w pierwszej instancji wytoczyć powództwo o tę rzecz lub prawo
przeciwko obu stronom przed sąd, w którym toczy się sprawa (interwencja główna). Z kolei aktualnie obowiązującą
definicję interwencji ubocznej znaleźć można w art. 76 KPC, zgodnie z którą kto ma interes prawny w tym, aby
sprawa została rozstrzygnięta na korzyść jednej ze stron, może w każdym stanie sprawy aż do zamknięcia rozprawy
w drugiej instancji przystąpić do tej strony (interwencja uboczna). Jak widać w aktualnym stanie prawnym interwencja
główna polega na tym, że to osoba trzecia występuje z roszczeniem o rzecz albo o prawo, zaś sprawa nie toczy się
już pomiędzy innymi osobami. Natomiast interwencja uboczna polega na tym, że do sprawy może przystąpić każdy,
kto ma interes prawny w tym, aby spór został rozstrzygnięty na korzyść jednej ze stron. Warto zaznaczyć, że w rolę
interwenienta głównego można aż do zamknięcia rozprawy w pierwszej instancji przystąpić, zaś w rolę interwenienta
ubocznego można przystąpić do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji.
W nowym KPC instytucja interwencji głównej nie zmienia się. Jeżeli chodzi o interwencję uboczną zmieniają się dwa
art. KPC z numerem 77 i 78. Zgodnie ze znowelizowanym art. 77 § 1 interwenient uboczny zgłasza wstąpienie do
sprawy w piśmie procesowym, w którym wskazuje, jaki ma interes prawny we wstąpieniu i do której ze stron
przystępuje. Pismo to doręcza się stronom. W aktualnym stanie prawnym interwenient uboczny powinien na piśmie
zgłosić swe wstąpienie do sprawy. W piśmie tym podaje się interes prawny oraz oznacza stronę, do której się
przystępuje. Zmiana polega na tym, że interwenienci zgłaszać będą wstąpienie w piśmie procesowym. Wspomniane
pismo procesowe spełniać ma następujące wymogi:
• zgłoszenie wstąpienia do sprawy interwenienta ubocznego,
• wskazanie interesu prawnego,
• wskazanie, do której ze stron postępowania cywilnego przystępuje.
Jeżeli pismo procesowe zawierające zgłoszenie wstąpieniu interwenienta ubocznego nie będzie spełniać wymogów
omówionych powyżej, stosować się będzie odpowiednio przepis art. 130 KPC. Przywołany art. mówi o brakach
formalnych pisma procesowego.
Braki formalne pisma procesowego
Jeżeli pismo będzie zawierało braki formalne, sąd lub referendarz sądowy wezwie do ich uzupełnienia. Bez
omawianych elementów pisma zawierającego zgłoszenie wstąpienia do sprawy interwenienta ubocznego, sprawa nie
będzie się mogła dalej toczyć. Podkreślić należy, że w aktualnie obowiązującym stanie prawnym, sąd
w postępowaniu cywilnym nigdy nie zacznie rozpatrywać sprawy, jeśli pismo nie będzie spełniać niezbędnych
wymogów formalnych. Zawsze więc przed rozpatrywaniem sprawy sąd bada, czy pismo procesowe spełnia
niezbędne wymogi formalne. Przypomnieć należy, że w KPC ujęte zostały ogólne wymogi formalne przewidziane dla
pism procesowych. Wymogów tych szukać należy w art. 126 § 1 KPC:
• oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych
i pełnomocników;




• oznaczenie rodzaju pisma;
• osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności;
• podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
• wymienienie załączników.
Opozycja przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego
W aktualnie obowiązującym stanie prawnym strony mogą zgłosić opozycję przeciwko wstąpieniu interwenienta. Na
dzień dzisiejszy mogą to uczynić nie później niż przy rozpoczęciu najbliższej rozprawy. Jedną ze zmian
znowelizowanego KPC jest to, że opozycję zgłosić będzie można w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia
stronie pisma. Mowa tutaj o piśmie procesowym, które zawiera oświadczenie o wstąpieniu do sprawy. Podkreślić
należy, że będzie mogło to nastąpić w każdym razie, jednak nie później niż przy rozpoczęciu najbliższego
posiedzenia z jej udziałem. Jak widać poza terminem zgłosić będzie można opozycję przeciwko wstąpieniu
interwenienta ubocznego, nie tak jak dotychczas, czyli nie później niż przy rozpoczęciu najbliższej rozprawy, a do
rozpoczęcia najbliższego posiedzenia z jej udziałem. Jak podkreślili projektodawcy opozycja nie wymaga
uzasadnienia i formy pisemnej.
Zmienił się również art. 78 § 2 KPC. Zgodnie z aktualnym brzmieniem sąd oddali opozycję po przeprowadzeniu co do
niej rozprawy, jeżeli interwenient uprawdopodobni, że ma interes prawny we wstąpieniu do sprawy. Po zmianach §
2art. 78 KPC otrzyma brzmienie: sąd oddali opozycję, jeżeli interwenient uprawdopodobni, że ma interes prawny we
wstąpieniu do sprawy.
Projektodawcy braki tutaj pod uwagę sprawność postępowania i postanowili rozpoznanie opozycji na rozprawie
pozostawić każdorazowej ocenie sędziego. Ponadto, w celu przyspieszenia sprawności postępowania cywilnego,
dopuszczono rozpoznawanie opozycji nie tylko na posiedzeniu jawnym, ale również na posiedzeniu niejawnym.
Warto zauważyć, że generalnie cała nowelizacja KPC ma na celu odciążenie nadmiernie w dzisiejszych czasach
obciążonych sądów.
Omawiane zmiany wejdą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia nowelizacji.







 

Nowe przepisy dotyczące interwencji ubocznej wprowadzone nowelizacją KPC mają na celu usprawnienie procesu sądowego oraz precyzyjne uregulowanie możliwości interwencji stron trzecich. Opozycje przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego zostaną rozpatrywane na posiedzeniach niejawnym, co ma przyczynić się do efektywniejszego rozstrzygania sporów.