Podstawy do odrzucenia skargi kasacyjnej

Niepodpisane pismo procesowe zatytułowane „skarga kasacyjna”, z którego treści wynika, że jest ono wniesione w imieniu powódki reprezentowanej przez oznaczonego z imienia i nazwiska adwokata, zawierające (wyłącznie) oznaczenie zaskarżonego wyroku i wartości przedmiotu zaskarżenia oraz podstawy kasacyjne, stanowi dotkniętą brakami skargę kasacyjną. Wada ta podlega ocenie przede wszystkim z punktu możliwości sanacji tego środka zaskarżenia, a jeśli nie ma takiej możliwości (istnieją braki o charakterze nieusuwalnym), rozstrzygnięcie sądu II instancji może być tylko jedno – skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 3986 § 2 KPC. Postanowienie SN z 7.6.2018 r., II PZ 7/18 Przewodniczący Sędzia SN Romualda Spyt (sprawozdawca), Sędziowie SN: Halina Kiryło, Piotr Prusinowski. Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 7.6.2018 r. sprawy z powództwa K.Ł. przeciwko Agencji Rozwoju Pomorza Spółka Akcyjna z siedzibą w G. o odszkodowanie na skutek zażalenia powódki na postanowienie SO w G. z 8.11.2017 r. […]; oddala zażalenie.

Tematyka: skarga kasacyjna, odrzucenie, braki formalne, sąd II instancji, art. 3986 KPC, postanowienie SN

Niepodpisane pismo procesowe zatytułowane „skarga kasacyjna”, z którego treści wynika, że jest ono
wniesione w imieniu powódki reprezentowanej przez oznaczonego z imienia i nazwiska adwokata,
zawierające (wyłącznie) oznaczenie zaskarżonego wyroku i wartości przedmiotu zaskarżenia oraz podstawy
kasacyjne, stanowi dotkniętą brakami skargę kasacyjną. Wada ta podlega ocenie przede wszystkim z punktu
możliwości sanacji tego środka zaskarżenia, a jeśli nie ma takiej możliwości (istnieją braki o charakterze
nieusuwalnym), rozstrzygnięcie sądu II instancji może być tylko jedno – skarga podlega odrzuceniu na
podstawie art. 3986 § 2 KPC.
Postanowienie SN z 7.6.2018 r., II PZ 7/18
Przewodniczący Sędzia SN Romualda Spyt (sprawozdawca), Sędziowie SN: Halina Kiryło, Piotr Prusinowski.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 7.6.2018
r. sprawy z powództwa K.Ł. przeciwko Agencji Rozwoju Pomorza Spółka Akcyjna z siedzibą w G.
o odszkodowanie na skutek zażalenia powódki na postanowienie SO w G. z 8.11.2017 r. […]; oddala
zażalenie.

Uzasadnienie
Postanowieniem z 8.11.2017 r. SO w G. odrzucił skargę kasacyjną powódki K.Ł. od wyroku SO w G. z 14.7.2017 r.
Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie, sąd wskazał, że we wniesionej skardze kasacyjnej nie został przez
pełnomocnika skarżącej zawarty wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu
żądanego uchylenia i zmiany, co należy traktować jako brak nieusuwalny (art. 3984 § 1 KPC w zw. z art. 3986 § 1
KPC). Sąd ustalił również, że skarga kasacyjna zawierała także wiele innych uchybień – braków usuwalnych, między
innymi nie złożono podpisu pod skargą, nie przedłożono jej odpisów, nie zawarto wniosku o przyjęcie skargi do
rozpoznania wniosku oraz jego uzasadnienia. Powołując się na orzecznictwo SN, według którego zbędne jest
wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi, jeżeli podlega ona odrzuceniu, sąd II instancji na podstawie art.
3986 § 2 KPC odrzucił przedmiotową skargę.
Postanowienie to powódka zaskarżyła zażaleniem, zarzucając mu obrazę przepisu postępowania, tj. art. 398 6 § 1
KPC, polegającą na uznaniu, że skarga nie spełnia wymogów określonych w art. 3984 § 1 KPC, podczas gdy wobec
oczywistej niekompletności jej złożenia nie sposób uznać, jakich elementów skarga nie zawiera, a tym samym
niemożliwe było stwierdzenie uchybień określonych w hipotezie przepisu, co miało istotny wpływ na treść orzeczenia,
a skutkowało niezasadnym odrzuceniem skargi, oraz polegającą na odrzuceniu dokumentu niestanowiącego pisma
procesowego (skargi kasacyjnej), a tym samym niepodlegającego odrzuceniu.
W uzasadnieniu wskazano, że pismo zatytułowane Skarga kasacyjna wpłynęło do sądu II instancji w formie
niekompletnej. Wobec tej oczywistej niekompletności nie sposób stwierdzić, jakich elementów pismo nie zawiera,
ponieważ wobec niespełnienia wymogów pisma procesowego (np. nieopatrzenia podpisem) jego treść miała
charakter niezamknięty. Wniosek o uchylenie wyroku był sformułowany na niedołączonej (omyłkowo) części skargi.
Sąd II instancji powinien w pierwszej kolejności wezwać do usunięcia braków pisma procesowego, aby w ogóle móc
uznać charakter dokumentu za zamknięty, tj. nadać mu przymiot pisma procesowego i w ogóle móc je
zakwalifikować, a następnie wydać wobec niego decyzję procesową. Bez wskazania braku formalnego
niepodlegającego uzupełnieniu sąd II instancji powinien w pierwszej kolejności wezwać do usunięcia braków
usuwalnych, by stwierdzić, czy dokument stanowi pismo procesowe, co do którego można wydać orzeczenie
określone w art. 3986 KPC, a dopiero następnie stwierdzić, czy zawiera to pismo brak, którego nie usunięto, lub brak
nieusuwalny, i wydać decyzję o odrzuceniu. Postanowienie sądu II instancji ma charakter przedwczesny, niemożliwe
bowiem było stwierdzenie wystąpienia przesłanek określonych w hipotezie art. 3986 § 2 KPC.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Z argumentacji przedstawionej przez skarżącą wynika, że przesłane przez nią pismo
procesowe nie stanowi skargi kasacyjnej z uwagi na jej niekompletność. Tymczasem z punktu widzenia warunków
opisanych w art. 3984 KPC każda skarga kasacyjna, która ich nie spełnia, jest „niekompletna” czy też, jak to ujmuje
skarżąca, „ma charakter niezamknięty”, niezależnie od przyczyn takiego stanu rzeczy. Jeśli „niekompletność” skargi
polega na braku jej obligatoryjnych elementów wskazanych w art. 3984 § 1 KPC, które to braki są nieusuwalne (co
dotyczy braku wniosku o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia
i zmiany), to podlega ona odrzuceniu na podstawie art. 398 6 § 2 KPC.

Dodać też należy, że nie budzi wątpliwości, że niepodpisane pismo procesowe zatytułowane „Skarga kasacyjna”,
z którego treści wynika, że jest ono wniesione w imieniu powódki K. Ł. reprezentowanej przez adwokata M. K.,
zawierające (wyłącznie) oznaczenie zaskarżonego wyroku i wartości przedmiotu zaskarżenia oraz podstawy
kasacyjne, stanowi niezawierającą wymaganych elementów skargę kasacyjną. Wada ta podlega ocenie przede
wszystkim z punktu możliwości sanacji tego środka zaskarżenia, a jeśli nie ma takiej możliwości (istnieją braki
o charakterze nieusuwalnym), rozstrzygnięcie sądu II instancji może być tylko jedno – skarga podlega odrzuceniu.
Z tych powodów, na podstawie art. 39814 KPC w zw. z art. 3941 § 3 KPC, orzeczono jak w sentencji.
Postanowienie SN z 7.6.2018 r., II PZ 7/18

Dodać też należy, że nie budzi wątpliwości, że niepodpisane pismo procesowe zatytułowane „Skarga kasacyjna”, z którego treści wynika, że jest ono wniesione w imieniu powódki K. Ł. reprezentowanej przez adwokata M. K., zawierające (wyłącznie) oznaczenie zaskarżonego wyroku i wartości przedmiotu zaskarżenia oraz podstawy kasacyjne, stanowi niezawierającą wymaganych elementów skargę kasacyjną. Wada ta podlega ocenie przede wszystkim z punktu możliwości sanacji tego środka zaskarżenia, a jeśli nie ma takiej możliwości (istnieją braki o charakterze nieusuwalnym), rozstrzygnięcie sądu II instancji może być tylko jedno – skarga podlega odrzuceniu. Z tych powodów, na podstawie art. 39814 KPC w zw. z art. 3941 § 3 KPC, orzeczono jak w sentencji. Postanowienie SN z 7.6.2018 r., II PZ 7/18