Koszty egzekucji

Komornik sądowy, sporządzając plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji ze świadczeń emerytalno-rentowych, uwzględnia poniesione przez wierzyciela koszty celowej egzekucji. Ostateczną wysokość należnych wierzycielowi od dłużnika kosztów egzekucyjnych komornik ustala postanowieniem wydanym na podstawie art. 770 zd. 3 KPC, po zakończeniu postępowania egzekucyjnego – wynika z uchwały Sądu Najwyższego. "F." S.A. jako wierzyciel zgłosiła zarzuty co do planu podziału sumy uzyskanej po przeprowadzeniu egzekucji ze świadczenia emerytalno-rentowego dłużnika.

Tematyka: egzekucja, koszty egzekucji, komornik sądowy, plan podziału, postanowienie, Sąd Najwyższy, wierzyciel, dłużnik, egzekucja celowa, art. 770 KPC, uchwała SN

Komornik sądowy, sporządzając plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji ze świadczeń emerytalno-rentowych, uwzględnia poniesione przez wierzyciela koszty celowej egzekucji. Ostateczną wysokość należnych wierzycielowi od dłużnika kosztów egzekucyjnych komornik ustala postanowieniem wydanym na podstawie art. 770 zd. 3 KPC, po zakończeniu postępowania egzekucyjnego – wynika z uchwały Sądu Najwyższego. "F." S.A. jako wierzyciel zgłosiła zarzuty co do planu podziału sumy uzyskanej po przeprowadzeniu egzekucji ze świadczenia emerytalno-rentowego dłużnika.

Komornik sądowy, sporządzając plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji ze świadczeń emerytalno–
rentowych, uwzględnia poniesione przez wierzyciela koszty celowej egzekucji. Ostateczną wysokość
należnych wierzycielowi od dłużnika kosztów egzekucyjnych komornik ustala postanowieniem wydanym na
podstawie art. 770 zd. 3 KPC, po zakończeniu postępowania egzekucyjnego – wynika z uchwały Sądu
Najwyższego.
„F.” S.A. jako wierzyciel zgłosiła zarzuty co do planu podziału sumy uzyskanej po przeprowadzeniu egzekucji ze
świadczenia emerytalno-rentowego dłużnika. Wierzytelność spółki została bowiem określona jako należność
wierzyciela, który prowadził egzekucję – na mocy art. 105 § 1 KPC jest zaspokajana jako przedostatnia. „F.” S.A.
twierdziła, że skoro wierzytelność dotyczy zasądzonych na jej rzecz kosztów adwokackich, to kwota ta powinna
zostać zakwalifikowana jako koszty egzekucyjne, które są zaspokajane w pierwszej kolejności.
Sąd I instancji oddalił zarzuty, natomiast sąd II instancji przedstawił SN pytanie prawne o następującej treści: „Czy
przy sporządzaniu planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji świadczeń emerytalno-rentowych komornik
winien uwzględnić koszty postępowania egzekucyjnego poniesione przez wierzycieli w wysokości
przewidywanej, czy też niezbędne jest wcześniejsze prawomocne ustalenie tych kosztów w drodze
postanowień?”.
W uzasadnieniu pytania prawnego wskazano, że postanowienie wydane na podstawie art. 770 KPC jest wydawane
przez komornika w końcowej fazie egzekucji, tj. po dokonaniu ostatniej czynności egzekucyjnej albo po zakończeniu
postępowania egzekucyjnego w inny sposób – wtedy możliwe jest prawidłowe określenie tych kosztów.
W ocenie sądu, postanowienie w przedmiocie określenia kosztów egzekucyjnych powinno zostać wydane w ostatniej
fazie egzekucji. Gdyby dopuścić możliwość sporządzania planu podziału w początkowej fazie postępowania
egzekucyjnego to dane te nie mogą być definitywnie określone – uniemożliwia to wydanie postanowienia
ustalającego te koszty. Sąd uznał, że można rozważyć zasadność wydania postanowienia w zakresie dotychczasowo
poniesionych kosztów wierzyciela przy założeniu wynagrodzenia pełnomocnika opartego o stawkę minimalną. Nie
można jednak przewidzieć wysokości opłaty egzekucyjnej, która podlega ściągnięciu jednorazowo i proporcjonalnie
do wyegzekwowanych kwot.
Sąd Najwyższy uznał, że nie jest konieczne wydawanie odrębnego postanowienia w przedmiocie kosztów.
Uchwała SN z 13.1.2017 r., III CZP 88/16







Sąd Najwyższy uznał, że nie jest konieczne wydawanie odrębnego postanowienia w przedmiocie kosztów. Uchwała SN z 13.1.2017 r., III CZP 88/16