Ustalenie przebiegu zdarzenia na podstawie zeznań

Jeśli akta sprawy nie zawierają danych pozwalających na wydanie opinii biegłego związanej z przebiegiem kolizji, to ocena wiarygodności zeznań osób uczestniczących w zdarzeniu należy do kompetencji sądu. Sąd Rejonowy w Ł. uznał oskarżonego A.G. za winnego kierowania samochodem w stanie nietrzeźwości i spowodowania kolizji z radiowozem, wymierzając mu karę pozbawienia wolności i inne kary. Sąd Okręgowy w Ł. utrzymał orzeczenie w mocy. Sąd Najwyższy uznał kasację za bezzasadną i wyjaśnił, dlaczego odmówił wiary wyjaśnieniom skazanego i świadków.

Tematyka: Sąd Najwyższy, zeznania, kolizja, biegły, wiarygodność, kasacja, Sąd Rejonowy, Sąd Okręgowy, świadkowie, nietrzeźwość, radiowóz, karanie, kasacja, opinia biegłego, zdarzenie drogowe, Sąd Najwyższy, SN, II instancja

Jeśli akta sprawy nie zawierają danych pozwalających na wydanie opinii biegłego związanej z przebiegiem kolizji, to ocena wiarygodności zeznań osób uczestniczących w zdarzeniu należy do kompetencji sądu. Sąd Rejonowy w Ł. uznał oskarżonego A.G. za winnego kierowania samochodem w stanie nietrzeźwości i spowodowania kolizji z radiowozem, wymierzając mu karę pozbawienia wolności i inne kary. Sąd Okręgowy w Ł. utrzymał orzeczenie w mocy. Sąd Najwyższy uznał kasację za bezzasadną i wyjaśnił, dlaczego odmówił wiary wyjaśnieniom skazanego i świadków.

 

Jeśli akta sprawy nie zawierają danych pozwalających na wydanie opinii biegłego związanej z przebiegiem
kolizji, wówczas ocena wiarygodności zeznań osób uczestniczących w tym zdarzeniu należy do wyłącznej
kompetencji sądu – stwierdził Sąd Najwyższy.
Sąd Rejonowy w Ł. uznał oskarżonego A.G. za winnego kierowania samochodem w stanie nietrzeźwości
i spowodowania kolizji z radiowozem, wymierzył mu karę pozbawienia wolności, zakazał dożywotnio prowadzenia
wszelkich pojazdów mechanicznych oraz orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości
poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej Komendy Wojewódzkiej Policji ponad 9 tys. zł. Sąd Okręgowy w Ł. utrzymał
w mocy zaskarżone orzeczenie. Obrońca oskarżonego wniósł kasację, zarzucając Sądowi II instancji rażące
naruszenie prawa, które miało istotny wpływ na treść orzeczenia, polegające na nierzetelnym i wybiórczym
wyjaśnieniu przez Sąd II instancji podstaw, którymi kierował się wydając wyrok, w szczególności nieustosunkowaniu
się w sposób całościowy do zarzutu apelacji dotyczącego oddalenia wniosku dowodowego obrońcy o dopuszczenie
dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej i rekonstrukcji wypadków drogowych na okoliczność
ustalenia, kto jest odpowiedzialny za spowodowanie zderzenia pojazdów, czyli czy to skazany uderzył w radiowóz
policyjny, czy też radiowóz uderzył w pojazd, którym poruszał się oskarżony.
Sąd Najwyższy uznał kasację za oczywiście bezzasadną. W uzasadnieniu postanowienia wyjaśnił, że Sąd II instancji
dokonując oceny wniosku o powołanie biegłego uznał, iż podnoszona przez skarżącego kwestia nie wymagała
przeprowadzenia ewentualnej analizy przestrzenno-ruchowej pojazdów, a jedynie oceny źródeł dowodowych.
Dokonując ustaleń w tym przedmiocie Sąd oparł się na zeznaniach świadka M.C. – funkcjonariusza Policji, który
precyzyjnie opisał jak doszło do zderzenia się obu pojazdów. Podobnie Sąd ocenił zeznania drugiego
z funkcjonariuszy Policji biorących udział w interwencji. Były one zbieżne w zakresie podstawowych okoliczności
sprawy i nie pozostawiały wątpliwości co do przebiegu kolizji. Opis zdarzenia, zdaniem Sądu, nie zawierał znamion
konfabulacji, był jasny, dokładny i nie budził wątpliwości, w rezultacie Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom skazanego
oraz zeznaniom świadków, którzy z nim jechali. Twierdzili oni, że to samochód policyjny uderzył w ich pojazd, jednak
nie wskazują dokładnego przebiegu zdarzenia i przyczyn takiego zachowania funkcjonariuszy Policji, jednocześnie
wielokrotnie powtarzając, że ze względu na ilość spożytego alkoholu nie pamiętają dokładnie całego zdarzenia.
SN wskazał, że zgodnie z art. 193 § 1 KPK sięganie po opinię biegłych jest dopuszczalne, jeżeli stwierdzenie
okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych. Te
wiadomości specjalne muszą pozostawać w związku z realiami faktycznymi sprawy, co oznacza, że opinia
musi mieć zakotwiczenie w zgromadzonym materiale dowodowym. Faktura z wyspecyfikowanymi naprawami
radiowozu, dokumenty związane z likwidacją szkody oraz dyspozycja usunięcia pojazdu skazanego, nie
zawierają danych pozwalających na wydanie żądanej przez skarżącego opinii związanej z przebiegiem
zdarzenia. Ustalenie przebiegu zdarzenia możliwe jest w istocie jedynie na podstawie osobowych źródeł
dowodowych, a ocena ich wiarygodności jest wyłączną kompetencją sądu.
Postanowienie SN z 19.12.2018 r., II KK 479/18







 

Sąd Najwyższy stwierdził, że ustalenie przebiegu zdarzenia na podstawie zeznań jest możliwe jedynie na podstawie osobowych źródeł dowodowych, a ocena ich wiarygodności należy do sądu. W tym konkretnym przypadku sąd uznał, że postępowanie było prawidłowe i odmówił wiary skazanemu oraz świadkom, twierdzącym, że to radiowóz uderzył w ich pojazd. Decyzja SN z 19.12.2018 r., II KK 479/18, potwierdziła ustalenia sądowe.