Uprawnienia Komisji w sprawach karnych dotyczących molestowania małoletnich
Państwowa Komisja do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 może występować w postępowaniu karnym jako strona, a jej pozycję procesową określają przepisy odnoszące się do oskarżyciela posiłkowego. M.U. został oskarżony o molestowanie seksualne dwóch małoletnich. Postępowanie zostało zainicjowane przez pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych subsydiarnych D.T. oraz M.T. W końcowej fazie postępowania sądowego Komisja złożyła oświadczenie o wstąpieniu do procesu, wskazując, że dopiero wtedy otrzymała zgłoszenie.
Tematyka: Komisja, postępowanie karny, molestowanie małoletnich, oskarżyciel posiłkowy, zgoda, uczestnictwo, prawo procesowe, SN
Państwowa Komisja do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 może występować w postępowaniu karnym jako strona, a jej pozycję procesową określają przepisy odnoszące się do oskarżyciela posiłkowego. M.U. został oskarżony o molestowanie seksualne dwóch małoletnich. Postępowanie zostało zainicjowane przez pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych subsydiarnych D.T. oraz M.T. W końcowej fazie postępowania sądowego Komisja złożyła oświadczenie o wstąpieniu do procesu, wskazując, że dopiero wtedy otrzymała zgłoszenie.
Państwowa Komisja do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 może występować w postępowaniu karnym jako strona, a jej pozycję procesową określają przepisy odnoszące się do oskarżyciela posiłkowego. Stan faktyczny M.U. został oskarżony o molestowanie seksualne dwóch małoletnich. Postępowanie zostało zainicjowane przez pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych subsydiarnych D.T. oraz M.T. W końcowej fazie postępowania sądowego Komisja złożyła oświadczenie o wstąpieniu do procesu, wskazując, że dopiero wtedy otrzymała zgłoszenie. Zgodnie z art. 25 pkt. 2 ustawy z 30.8.2019 r. o Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 (t.j. Dz.U. z 2020 poz. 2219; dalej: PKSeksMałU), w przypadku wszczęcia postępowania sądowego Komisji przysługuje prawo uczestnictwa w prowadzonym postępowaniu na prawach oskarżyciela posiłkowego za zgodą osoby poszkodowanej lub jej opiekuna prawnego. Do akt sprawy załączono kopię oświadczenia opiekunów prawnych małoletniego M.T. oraz pismo pełnomocnika o wyrażeniu zgody przez oskarżycieli posiłkowych. Sąd I instancji dopuścił Komisję do udziału w postępowaniu, umożliwiając jej udział w postępowaniu dowodowym i udzielając głosu końcowego. Gdy SR w K. wydał wyrok uniewinniający oskarżonego, zarówno pełnomocnik oskarżycieli subsydiarnych, jak i Komisja wnieśli apelacje. Jednak SO w Ś. powziął wątpliwości co do dopuszczalności przystąpienia Komisji do postępowania sądowego i ewentualnego zakresu jej uprawnień w procesie. Komisja jako strona postępowania SN odmówił podjęcia uchwały, wyjaśniając, że Sąd II instancji w istocie nie przedstawił zagadnień wywołujących rozbieżności w orzecznictwie, tylko zwrócił się o poradę, jak dokonać wykładni nowych przepisów prawa. W uzasadnieniu postanowienia odniesiono się jednak do przedstawionych przez SO w Ś. wątpliwości. Pierwsza z nich dotyczyła tego, czy przyznane Komisji w art. 25 pkt. 2 PKSeksMałU uprawnienie do uczestniczenia w prowadzonym postępowaniu sądowym oznacza uprawnienie do działania jako samodzielna strona postępowania karnego w postaci oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego w rozumieniu art. 55 § 1 KPK. SN stwierdził, że z braku w KPK przepisów regulujących status Komisji w postępowaniu karnym oraz wobec treści art. 25 pkt. 2 PKSeksMałU Komisja może występować w postępowaniu karnym jako odrębna strona postępowania na prawach oskarżyciela posiłkowego. Podkreślono, że Komisja nie reprezentuje oskarżyciela posiłkowego, nie wstępuje w jego miejsce, dlatego nie mogą jej przysługiwać te uprawnienia materialnoprawne i procesowe, które są związane ze statusem osoby pokrzywdzonej przestępstwem. Kiedy Komisja może przystąpić do postępowania? Druga wątpliwość dotyczyła tego, czy Komisja może przystąpić do postępowania sądowego przed sądem karnym w następstwie zgłoszenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 PKSeksMałU, dokonanego już po wniesieniu subsydiarnego aktu oskarżenia, a jeśli tak, to czy dopuszczalne jest wstąpienie Komisji na dowolnym etapie postępowania sądowego, w tym także do procesu wszczętego przed 26.9.2019 r., czyli przed wejściem PKSeksMałU. SN wyjaśnił, że Komisja jest ograniczona przepisami dotyczącymi praw oskarżyciela posiłkowego, również jeśli chodzi o etap postępowania karnego, na którym może ona zgłosić swój udział w postępowaniu. Jeśli postępowanie się już toczy, to zarówno oskarżyciel posiłkowy uboczny, jak i oskarżyciel posiłkowy subsydiarny mogą przyłączyć się najpóźniej w chwili rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej. Termin ten ma charakter prekluzyjny i jest nieprzywracalny. W uzasadnieniu postanowienia wyjaśniono, że konieczność określenia podmiotów uczestniczących w postępowaniu karnym po stronie oskarżenia i po stronie obrony najpóźniej w chwili rozpoczęcia przewodu sądowego wynika z naczelnych zasad procesu karnego: skargowości i kontradyktoryjności. Jednocześnie SN uznał, że z uwagi na brak w PKSeksMałU regulacji, które określałyby uprawnienia Komisji w postępowaniach toczących się w chwili jej wejścia w życie, należy zastosować zasadę stosowania nowego prawa do postępowania toczącego się w chwili wejścia w życie ustawy (zob. uchwała SN z 29.11.2016 r., I KZP 10/16, ). Zaznaczono przy tym, że może ona dotyczyć tylko takich postępowań, w których nie rozpoczął się przewód sądowy na rozprawie głównej. Zgoda poszkodowanych na udział Komisji w postępowaniu sądowym Ostatnie z zagadnień związane jest z brakiem w PKSeksMałU przepisów regulujących formę i tryb udzielenia zgody poszkodowanych na udział Komisji we wszczętym postępowaniu sądowym. W związku tym SO w Ś. powziął wątpliwość, czy zgoda powinna zostać złożona przez pokrzywdzonego wyłącznie Komisji, czy też przed sądem I instancji, oraz czy jej wyrażenie stanowi warunek dopuszczalności wniesienia przez Komisję apelacji od wyroku sądu I instancji. SN uznał, że skoro zgoda dotyczy wstąpienia do postępowania karnego w charakterze strony, to powinna być ona zakomunikowana organowi procesowemu prowadzącemu postępowanie w określonej jego fazie. Jeśli więc zgoda taka dotyczy postępowania karnego toczącego się jako postępowanie sądowe, tym organem powinien być sąd. Zgodnie z art. 116 KPK oświadczenie pokrzywdzonego może zostać złożone w formie pisemnej albo ustnie do protokołu. Jeśli zaś złożone pismo zawierające zgodę zawiera braki, to sąd powinien skorzystać z art. 120 KPK. Zatem w sytuacji, gdy do sądu zostanie złożona jedynie kserokopia zgody pokrzywdzonego, a sąd nie wezwał ani Komisji ani pokrzywdzonego do uzupełnienia tego braku, to nie można twierdzić, że zgody nie było. Czym innym jest bowiem zgoda rozumiana jako oświadczenie woli o określonej treści, które zostało wyrażone w terminie i uprawniało Komisję do wstąpienia do postępowania, a czym innym należyte udokumentowanie tego faktu. Jak podkreślono, takiej sytuacji nie można utożsamiać z tzw. zgodą następczą. SN zaznaczył też, że w art. 25 pkt. 2 PKSeksMałU wskazano, że zgoda dotyczy uczestnictwa Komisji w postępowaniu. Jeśli więc taka zgoda została wyrażona, to nie ma potrzeby uzyskiwania odrębnej zgody pokrzywdzonego na konkretne czynności procesowe podejmowane przez przedstawicieli Komisji w toczącym się postępowaniu, w tym na wniesienie apelacji. Postanowienie SN z 21.9.2022 r., I KZP 1/22,
SN uznał, że skoro zgoda dotyczy wstąpienia do postępowania karnego w charakterze strony, to powinna być ona zakomunikowana organowi procesowemu prowadzącemu postępowanie w określonej jego fazie. Zgodnie z art. 25 pkt. 2 PKSeksMałU wskazano, że zgoda dotyczy uczestnictwa Komisji w postępowaniu. Jeśli więc taka zgoda została wyrażona, to nie ma potrzeby uzyskiwania odrębnej zgody pokrzywdzonego na konkretne czynności procesowe podejmowane przez przedstawicieli Komisji w toczącym się postępowaniu, w tym na wniesienie apelacji.