Strony postępowania w sprawie o udostępnienie informacji publicznej

Nie można uznać, aby osoba poza wnioskodawcą o udostępnienie informacji publicznej miała interes prawny jako strona w postępowaniu. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził konieczność udostępnienia informacji publicznej żądanej przez wnioskodawcę. Sprawa dotyczyła kopii umów cywilnoprawnych i umów o pracę z pracownikami SN. Organ odmówił udostępnienia, argumentując ochroną prywatności pracowników. Sąd uznał, że informacje o umowach mają charakter publiczny i organ powinien je udostępnić zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej.

Tematyka: udostępnienie informacji publicznej, Naczelny Sąd Administracyjny, umowy cywilnoprawne, umowy o pracę, ochrona prywatności, ustawy o dostępie do informacji publicznej

Nie można uznać, aby osoba poza wnioskodawcą o udostępnienie informacji publicznej miała interes prawny jako strona w postępowaniu. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził konieczność udostępnienia informacji publicznej żądanej przez wnioskodawcę. Sprawa dotyczyła kopii umów cywilnoprawnych i umów o pracę z pracownikami SN. Organ odmówił udostępnienia, argumentując ochroną prywatności pracowników. Sąd uznał, że informacje o umowach mają charakter publiczny i organ powinien je udostępnić zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej.

 

Nie można więc uznać, aby ktokolwiek poza podmiotem, który wnioskuje o udostępnienie informacji
publicznej, a któremu w konsekwencji odmówiono informacji publicznej w drodze decyzji, miał interes
prawny uzasadniający jego status strony w postępowaniu przed organem, jak i w postępowaniu przed
sądami administracyjnymi (również w rozumieniu art. 33 § 1 i 2 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu
przed sądami administracyjnymi – stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny.
Daniel P. zwrócił się do Pierwszego Prezesa SN o udostępnienie informacji publicznej w postaci: kopii dokumentów
lub wskazania precyzyjnie linku do tych kopii dokumentów dotyczących wszystkich umów cywilnoprawnych
zawartych w latach 2011–2012 przez SN opiewających na kwotę powyżej 1000 zł oraz umów o pracę lub innego
rodzaju umów z osobami aktualnie zatrudnionymi na stanowiskach m.in. radców prawnych, Szefa Kancelarii
Pierwszego Prezesa SN oraz Dyrektorów Biur: Administracyjnego, Finansowego, Gospodarczego, Informatyki, Kadr
i Organizacyjnego. Wobec braku odpowiedzi na wniosek, Daniel P. wniósł skargę na bezczynność Pierwszego
Prezesa SN. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zobowiązał Pierwszego Prezesa SN do rozpoznania
wniosku. W uzasadnieniu wyroku wskazano m.in., że nieuzasadnione jest stanowisko organu, iż objęte żądaniem
wniosku umowy o pracę lub innego rodzaju umowy z osobami aktualnie zatrudnionymi w SN, nie stanowią informacji
publicznej. W ocenie sądu umowy podpisane z osobami zatrudnionymi na wymienionych wyżej stanowiskach, w tym
również ich wynagrodzenia obrazują zasady funkcjonowania SN, w szczególności tryb działania w zakresie
wykonywanych zadań publicznych i działalności w ramach wydatkowania środków publicznych, który winien być
transparentny i poddany kontroli społecznej. Zatem wnioskowane informacje mają charakter informacji publicznej
i stosownie do przepisów ustawy z 6.9.2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t. jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 2058;
dalej jako: InfPublU) organ winien je udostępnić w formie określonej we wniosku. Natomiast w sytuacji, gdy w ocenie
organu zachodzą podstawy do ochrony ich udostępnienia na skutek ograniczeń, o których mowa w art. 5 InfPublU),
winien wydać stosowaną decyzję. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Pierwszego Prezesa SN.
Pierwszy Prezes SN odmówił Danielowi P. jako osobie nieupoważnionej do legalnego przetwarzania danych
osobowych pracowników SN, udostępnienia, przez przesłanie drogą listowną lub elektroniczną, kopii dokumentów
stanowiących treść umów w zakresie odnoszącym się do osób aktualnie zatrudnianych na stanowiskach
wymienionych we wniosku. Organ stwierdził, że treść umów objętych żądaniem wniosku obejmuje m.in. informacje
odnoszące się do sfery prywatności osób, które te umowy zawarły, w tym dane osobowe pracowników SN, jakie
zobowiązani są chronić przed nieuprawnionym ujawnieniem wszyscy zatrudnieni w SN. Daniel P. nie sformułował
życzenia w zakresie udostępnienia mu interesujących go dokumentów po dokonaniu przez adresata wniosku tzw.
anonimizacji, a więc po usunięciu danych, które adresat wniosku obowiązany jest chronić przed nieuprawnionym
ujawnieniem. W ocenie organu za nieodpowiadającą regule demokratycznego państwa prawnego
urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej należy uznać sytuację, w której ewentualne udostępnienie
informacji mogących uchodzić za należące do sfery prywatności osoby, której dane są przetwarzane przez organ
władzy publicznej, miałoby nastąpić bez wiedzy lub/i bez zgody osoby, której dane tego rodzaju dotyczą. Z tych
przyczyn każdy z pracowników SN, którego umów z SN ta sprawa dotyczy, o przebiegu niniejszej sprawy był i jest
informowany, obecnie przez wydanie decyzji. Wydanie decyzji stanowi także wyraz formalnego i oficjalnego uznania
każdego z wymienionych w jej tytule pracowników SN za stronę postępowania w sprawie wymagającej załatwienia
przez wydanie decyzji administracyjnej, a – tym samym – ma służyć podjęciu przez każdego z tych pracowników
indywidualnej próby obrony owej decyzji (stanowiska w niej zawartego) w dalszym ewentualnym postępowaniu
administracyjnym, sądowoadministracyjnym lub w innym postępowaniu dopuszczonym obowiązującymi przepisami
prawa, gdyby miało dojść do zaskarżenia tej decyzji przez kogokolwiek.
Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, Pierwszy Prezes SN utrzymał w mocy swoją decyzję.
Organ zauważył, że z żadnego z obowiązujących unormowań prawnych nie wynika, aby umowy o pracę osób
zajmujących stanowiska kierownicze w SN były „jawne” w znaczeniu „podlegające udostępnieniu każdemu
z zainteresowanych ich treścią”. Treść wszelkich umów o pracę podlega ochronie prawnej na zasadach określonych
w szczególności w przepisach KP i uregulowań, do których się w nim odsyła.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że skarga Daniela P. jest zasadna. W ocenie sądu,
w sprawie nie było podstaw do odmowy udostępnienia kopii dokumentów stanowiących treść umów z uwagi na to, że
wnioskodawcy nie chodziło o udostępnienie danych osobowych, lecz jedynie istotnych elementów umów o pracę lub
innego rodzaju umów z osobami aktualnie zatrudnionymi na wskazanych we wniosku stanowiskach. Prawidłowa
realizacja wniosku powinna nastąpić poprzez odpowiednie zanonimizowanie żądanych dokumentów, względnie
dokonanie z treści tych umów wypisów, które nie zawierałyby danych osobowych, jako nieobjętych wnioskiem. Na





taki też sposób realizacji wniosku wskazywał wnioskodawca w toku postępowania, w tym zwłaszcza we wniosku
o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W skardze kasacyjnej Pierwszy Prezes SN zarzucał nieważność postępowania m.in. na skutek braku
zagwarantowania uczestnictwa w postępowaniu sądowoadministracyjnym pracownikom SN.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną uznając, że z przepisów InfPublU, tj. art. 2 ust. 1, art.
10 ust. 1, a także art. 14 ust. 1 analizowanych w kontekście wskazanego wyżej charakteru prawnego
informacji publicznej należy wyprowadzić wniosek, że stroną postępowania w sprawie o udostępnienie
informacji publicznej, wszczynanego na wniosek, jest wyłącznie wnioskodawca, co powoduje, że w sprawach
tych nie znajduje zastosowania art. 28 KPA (zob. postanowienie NSA z 8.5.2015 r., I OSK 1038/15;
postanowienie NSA z 5.3.2013 r., I OSK 298/13 oraz postanowienie NSA z 30.8.2012 r., I OSK 1860/12). Przepis
art. 28 KPA wyposaża w legitymację procesową podmioty, których interesu prawnego lub obowiązku dotyczy
postępowanie w sprawie indywidualnej w rozumieniu art. 1 pkt 1 KPA albo które żądają czynności organu ze
względu na swój interes prawny lub obowiązek w takiej właśnie sprawie. Naczelny Sąd Administracyjny
uznał jednak, że sprawa o udostępnienie informacji publicznej nie ma charakteru sprawy indywidualnej
w rozumieniu art. 1 pkt 1 KPA.
Wyrok NSA z 4.11.2016 r., I OSK 1372/15







 

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Pierwszego Prezesa SN, potwierdzając decyzję o konieczności udostępnienia informacji publicznej. Sąd stwierdził, że pracownicy SN nie są stronami postępowania w sprawie o udostępnienie informacji publicznej. Sprawa nie ma charakteru indywidualnego, dlatego nie stosuje się art. 28 KPA. Wyrok NSA z 4.11.2016 r., I OSK 1372/15 potwierdzał decyzję sądu.