Kara za naruszenie przepisów o transporcie drogowym a śmierć ukaranego
Nałożenie kary za naruszenie przepisów o transporcie drogowym i czasie pracy kierowców, co do zasady, dotyczy praw i obowiązków o charakterze nieprzechodnim, nie ma bowiem podstaw do nałożenia kary na osobę, która nie popełniła czynu zabronionego – stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny. Na Krzysztofa Z. nałożono karę pieniężną w łącznej kwocie ponad 9 tys. zł w związku z przekroczeniem maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu, przekroczeniem maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy przy wykonywaniu przewozu drogowego oraz wobec jednoczesnego używania kilku wykresówek lub kart kierowcy.
Tematyka: kara, naruszenie przepisów, transport drogowy, czas pracy kierowców, Naczelny Sąd Administracyjny, decyzja administracyjna
Nałożenie kary za naruszenie przepisów o transporcie drogowym i czasie pracy kierowców, co do zasady, dotyczy praw i obowiązków o charakterze nieprzechodnim, nie ma bowiem podstaw do nałożenia kary na osobę, która nie popełniła czynu zabronionego – stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny. Na Krzysztofa Z. nałożono karę pieniężną w łącznej kwocie ponad 9 tys. zł w związku z przekroczeniem maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu, przekroczeniem maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy przy wykonywaniu przewozu drogowego oraz wobec jednoczesnego używania kilku wykresówek lub kart kierowcy.
Nałożenie kary za naruszenie przepisów o transporcie drogowym i czasie pracy kierowców, co do zasady, dotyczy praw i obowiązków o charakterze nieprzechodnim, nie ma bowiem podstaw do nałożenia kary na osobę, która nie popełniła czynu zabronionego – stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny. Na Krzysztofa Z. nałożono karę pieniężną w łącznej kwocie ponad 9 tys. zł w związku z przekroczeniem maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu, przekroczeniem maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy przy wykonywaniu przewozu drogowego oraz wobec jednoczesnego używania kilku wykresówek lub kart kierowcy. WSA w Rzeszowie uchylił zaskarżoną decyzję. Po wniesieniu przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego skargi kasacyjnej pełnomocnik skarżącego przesłał do NSA odpis aktu zgonu Krzysztofa Z. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o umorzeniu postępowania. Zgodnie z art. 124 § 1 pkt 1 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej jako: PrPSA), sąd zawiesza postępowanie z urzędu w razie śmierci strony lub jej przedstawiciela ustawowego, utraty przez nich zdolności procesowej, utraty przez stronę zdolności sądowej lub utraty przez przedstawiciela ustawowego charakteru takiego przedstawiciela. Nie zawiesza się postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego (art. 124 § 3 PrPSA). Na mocy art. 161 § 1 pkt 2 PrPSA, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nałożenie kary za naruszenie przepisów o transporcie drogowym i czasie pracy kierowców, co do zasady, dotyczy praw i obowiązków o charakterze nieprzechodnim, ponieważ nie można nałożyć kary na kogoś, kto nie popełnił czynu zabronionego. Nałożenie takiej kary następuje poprzez wydanie decyzji administracyjnej i ma charakter publicznoprawny. W prawie administracyjnym nie występuje generalna zasada następstwa prawnego w odniesieniu do praw i obowiązków regulowanych normami tego prawa. Prawa i obowiązki o charakterze administracyjnoprawnym nie podlegają dziedziczeniu na zasadach określonych w KC. W ocenie NSA kara pieniężna nałożona na Krzysztofa Z., dotyczy wyłącznie praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, więc brak jest następstwa prawnego w tej sprawie. Ponadto, udziału w postępowaniu kasacyjnym nie mogła zgłosić osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania, ponieważ brak jest takiej osoby w tym postępowaniu. Postanowienie NSA z 7.3.2017 r., II GSK 537/15
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nałożenie kary za naruszenie przepisów o transporcie drogowym i czasie pracy kierowców, co do zasady, dotyczy praw i obowiązków o charakterze nieprzechodnim, ponieważ nie można nałożyć kary na kogoś, kto nie popełnił czynu zabronionego. Nałożenie takiej kary następuje poprzez wydanie decyzji administracyjnej i ma charakter publicznoprawny. W prawie administracyjnym nie występuje generalna zasada następstwa prawnego w odniesieniu do praw i obowiązków regulowanych normami tego prawa. Prawa i obowiązki o charakterze administracyjnoprawnym nie podlegają dziedziczeniu na zasadach określonych w KC. W ocenie NSA kara pieniężna nałożona na Krzysztofa Z., dotyczy wyłącznie praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, więc brak jest następstwa prawnego w tej sprawie. Ponadto, udziału w postępowaniu kasacyjnym nie mogła zgłosić osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania, ponieważ brak jest takiej osoby w tym postępowaniu.