Wniosek o udzielenie prywatnych informacji o nauczycielu

Dyrektor szkoły nie ma obowiązku ujawniać prywatnych informacji o nauczycielach zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej. Sprawa dotycząca wniosku o prywatne dane nauczycieli została rozpatrzona przez sąd administracyjny, który podjął decyzję o oddaleniu skargi. Wniosek o udostępnienie informacji miał na celu szykanowanie pracowników szkoły, a nie zaspokojenie interesu publicznego.

Tematyka: wniosek, prywatne informacje, nauczyciel, dostęp do informacji publicznej, Naczelny Sąd Administracyjny, nadużycie prawa, funkcjonowanie szkoły

Dyrektor szkoły nie ma obowiązku udzielania informacji o prywatnych aspektach życia nauczyciela.
Zaspokojenie indywidualnych potrzeb wnioskodawcy w ramach istniejącego między nim a szkołą
prywatnego konfliktu, nie jest celem przewidzianym do realizacji w trybie ustawy z 6.9.2001 r. o dostępie do
informacji publicznej (t. jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 2058; dalej jako: InfPublU) – wynika z wyroku Naczelnego
Sądu Administracyjnego.
Rodzic jednego z uczniów Gimnazjum w C. złożył wniosek o udostępnienie w trybie dostępu do informacji publicznej
informacji o jednej z nauczycielek wymienionych w 84 pytaniach, a dotyczących m.in.: jej wykształcenia, stanu
cywilnego, wyznania, ewentualnego popełnienia wykroczeń i zbrodni, poziomu IQ, zdrowia psychicznego
i stosowania używek. Dyrektor Gimnazjum w C. udzielił odpowiedzi w zakresie pytań dotyczących wykształcenia
i kwalifikacji nauczycielki, czyli tych, które w jego ocenie mogły stanowić dane podlegające udostępnieniu w trybie
określony w InfPublU.
Ojciec ucznia wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność Dyrektora
Gimnazjum w C. zwracając się o zobowiązanie organu do udzielenia żądanej informacji publicznej. W odpowiedzi na
skargę organ wniósł o jej oddalenie wskazując, że żądane informacje stanowiły kopię pism, które skarżący już
kilkukrotnie wcześniej wysyłał do Gimnazjum w C. w stosunku do innych zatrudnionych w nim nauczycieli. Organ
wskazał, że na bieżąco stara się udzielać odpowiedzi na zadawane przez skarżącego pytania. Dyrektor Gimnazjum
w C. podkreślił, że skarżący nie ukrywa, iż celem jego działania jest spowodowane odwołanie zarówno większości
nauczycieli uczących jego syna, jak i kierownictwa Gimnazjum w C. Zaakcentował też, że wniosek skarżącego nie
ma na celu dostępu do konkretnych informacji publicznych, a tylko i wyłącznie szykanowanie pracowników
Gimnazjum w C.
WSA w Poznaniu zobowiązał Dyrektora Gimnazjum w C. do rozpatrzenia wniosku w zakresie pytań, na które nie
udzielił odpowiedzi, stwierdził, że organ dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem
prawa i wymierzył Dyrektorowi Gimnazjum w C. grzywnę. Sąd wskazał, że Dyrektor Gimnazjum w C. był organem
zobligowanym do udzielenia informacji publicznej. Organ udzielił odpowiedzi na kilka pytań, natomiast w odniesieniu
do pozostałych pytań w żaden sposób się nie wypowiedział. Dopiero w odpowiedzi na skargę organ wskazał, że
pozostałe informacje żądane przez skarżącego dotyczą spraw stricte prywatnych nauczyciela i nie podlegają
udostępnieniu.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i oddalił skargę. Sąd wskazał, że celem InfPublU nie jest
zaspokajanie indywidualnych potrzeb, w postaci uzyskiwania informacji dotyczących wprawdzie kwestii publicznych,
lecz przeznaczonych dla celów handlowych, edukacyjnych, zawodowych czy też na potrzeby toczących się
postępowań sądowych. InfPublU ma służyć uniwersalnemu dobru powszechnemu związanemu z funkcjonowaniem
publicznych instytucji. Wnioski o udostępnienie informacji publicznej składane przez podmioty, których interesów
dotyczą, nie są wnioskami o udzielenie informacji publicznej, nie odnoszą się bowiem do „sprawy publicznej” (zob.
wyrok NSA z 11.3.2015 r., I OSK 918/14,
; wyrok NSA z 4.2.2015 r., I OSK 430/14,
; wyrok NSA
z 30.1.2015 r., I OSK 617/14,
).
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarżący dopuścił się nadużycia trybu dostępu do informacji publicznej.
Z całokształtu akt sprawy i dotychczasowej korespondencji między nim a Gimnazjum w C. jednoznacznie wynika, że
złożony wniosek o informację ma na celu wywołanie dolegliwości adresata wniosku, utrudnienie funkcjonowania
organu szkoły oraz represję wobec nauczyciela – w związku z konfliktem między wnioskodawcą a Dyrektorem
Gimnazjum w C. oraz częścią nauczycieli na tle indywidualnej, wieloaspektowej sprawy edukacji w tej szkole jego
syna i zdarzeń z tym związanych – nie ma zaś na uwadze uzyskania informacji o sprawie publicznej w celach, jakie
legły u podstaw InfPublU.
Pytania zawarte we wniosku albo w ogóle nie dotyczą kwestii publicznych, albo jego nieprecyzyjność nie
pozwala ustalić jego zakresu albo wreszcie co prawda odnoszą się do sprawy publicznej kwalifikacji osoby
wykonującej funkcję publiczną, jednak ma w ocenie NSA na uwadze zaspokojenie indywidualnych potrzeb
wnioskodawcy w ramach istniejącego między nim a szkołą prywatnego konfliktu, przez wywołanie
dyskomfortu i poczucia zagrożenia u nauczyciela, o którym wnioskodawca żąda od Dyrektora Gimnazjum
w C. informacji. Stosowanie trybu InfPublU do realizacji takiego celu, podobnie jak dla celu zaburzenia
sprawności funkcjonowania szkoły, nie było zamierzeniem ustawodawcy i z tych względów nie podlega
ochronie prawnej, w tym w postępowaniu przed sądem administracyjnym. Naczelny Sąd Administracyjny
podkreślił też, że zapewnienie rzetelności i sprawności instytucjom publicznym jest celem konstytucyjnym
wyrażonym w preambule ustawy zasadniczej. Elementem warunkującym sprawność instytucji publicznej,

jaką jest szkoła publiczna, w realizacji oświaty jest autorytet organów tej szkoły i jej nauczycieli.
Postępowanie skarżącego opisane w sprawie w niego godzi.
Wyrok NSA z 11.5.2017 r., I OSK 2777/16

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że wniosek o prywatne informacje nauczyciela był nadużyciem prawa dostępu do informacji publicznej. Skarżący działał w celu zakłócenia funkcjonowania szkoły i represji wobec nauczycieli, co nie mieściło się w ramach ustawy o dostępie do informacji publicznej. Sąd podkreślił, że celem ustawy jest zapewnienie rzetelności i sprawności instytucjom publicznym, a nie zaspokajanie indywidualnych potrzeb.