Zmiany w Prawie ochrony środowiska i ustawie o odpadach

Celem ustawy z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o odpadach jest wprowadzenie możliwości weryfikacji pozwoleń zintegrowanych oraz doprecyzowanie procedury uznania podmiotu lub substancji za produkt uboczny. Minister właściwy ds. środowiska będzie organem odwoławczym od decyzji marszałka województwa. Ustawa wprowadza zmiany w PrOchrŚrod oraz OdpadyU. Zmiany te wynikają z regulacji prawa Unii Europejskiej.

Tematyka: ustawa, ochrona środowiska, odpady, zmiany, prawo, minister, decyzja, marszałek, Unia Europejska, monitorowanie

Celem ustawy z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o odpadach (Dz.U.
z 2018 r. poz. 1564) jest wprowadzenie możliwości weryfikacji pozwoleń zintegrowanych oraz
doprecyzowanie procedury uznania przedmiotów lub substancji za produkt uboczny.
• Bardziej precyzyjne określenie procedury uznania podmiotu lub substancji za produkt uboczny.
• Minister właściwy ds. środowiska jest organem odwoławczym od decyzji marszałka województwa.
Ustawa wprowadza zmiany w dwóch aktach prawnych: ustawie z 27.4.2001 r. – Prawo ochrony środowiska (tekst
jedn.: Dz.U. z 2018 r. poz. 799, dalej jako: PrOchrŚrod) oraz ustawie z 14.12.2012 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz.U.
z 2018 r. poz. 992, dalej jako: OdpadyU). Przedmiot zmian objęty jest regulacją prawa Unii Europejskiej: dyrektywą
Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z 24.11.2010 r. w sprawie emisji przemysłowej (Dz.Urz. UE L Nr 334
z 2010 r., s. 17) oraz dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z 19.11.2008 r. w sprawie odpadów
oraz uchylającą niektóre dyrektywy (Dz.Urz. UE L Nr 312 z 2008 r., s. 3).
Dodany art. 211 ust. 5a PrOchrŚrod stanowi, że jeżeli przemawiają za tym szczególne względy ochrony
środowiska, to w pozwoleniu zintegrowanym – dla instalacji wymagających pozwolenia zintegrowanego –
można określić zakres i sposób monitorowania wielkości emisji w zakresie wykraczającym poza wymagania
dotyczące monitorowania określone w konkluzjach BAT (wskazujących standard służący określaniu wielkości
emisji zanieczyszczeń dla dużych zakładów przemysłowych w Unii Europejskiej). Zdaniem ustawodawcy „dodanie
art. 5a umożliwi organom w uzasadnionych przypadkach nakładanie na prowadzących instalacje obowiązków
pomiarowych w szerszym zakresie niż wynikają z konkluzji BAT” (Uzasadnienie, s. 1).
Zmieniony został przepis art. 11 ust. 4 OdpadyU, po którym dodano artykuły od 4a do 4h. Nowelizacja
wprowadza bardziej precyzyjne określenie procedury uznania podmiotu lub substancji za produkt uboczny: będzie to
następowało w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez marszałka województwa po zaopiniowaniu przez
wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. W poprzednim stanie prawnym wystarczyła tzw. milcząca zgoda
marszałka – w efekcie odpady niebezpieczne mogły być przetwarzane w sposób powodujący zagrożenie dla zdrowia
i życia obywateli oraz dla środowiska.
Organem odwoławczym od decyzji marszałka województwa będzie minister właściwy ds. środowiska (art. 169
OdpadyU w zw. z art. 11 ust. 4 OdpadyU). Uchylenie art. 12 OdpadyU zdejmuje z marszałka województwa
obowiązek przekazania ministrowi zbiorczej informacji za dany rok o liczbie otrzymanych zgłoszeń uznania
przedmiotu lub substancji za produkt uboczny.
Ustawa weszła w życie 28.8.2018 r.

Nowelizacja ustawy o ochronie środowiska i ustawy o odpadach wprowadza bardziej precyzyjne określenie procedury uznania podmiotu lub substancji za produkt uboczny. Minister ds. środowiska staje się organem odwoławczym od decyzji marszałka województwa. Ustawa weszła w życie 28.8.2018 r.