Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej

Organ odmówił stwierdzenia nieważności zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przedstawionego przez "I." sp. z o.o. Minister podkreślił konieczność uwzględnienia przepisów obowiązujących w dniu wydania zezwolenia, w kontekście terminu jego obowiązywania.

Tematyka: zezwolenie, działalność gospodarcza, specjalna strefa ekonomiczna, Naczelny Sąd Administracyjny, organ, przepisy, wyrok NSA

Do przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie
specjalnej strefy ekonomicznej przed uchyleniem obowiązku wpisywania do zezwolenia terminu jego
ważności, stosuje się przepisy obowiązujące w dniu wydania zezwolenia – wynika z wyroku Naczelnego
Sądu Administracyjnego.
Stan faktyczny
W 1998 r. „I.” sp. z o.o. uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy
Ekonomicznej do 1.9.2016 r. Przed upływem okresu na który udzielono zezwolenia, „I.” sp. z o.o. zwrócił się do
Ministra Gospodarki z wnioskiem o stwierdzenie nieważności zezwolenia w części dotyczącej terminu jego
obowiązywania, twierdząc, że w dniu udzielania zezwolenia brak było podstawy prawnej do określania w jego treści
końcowego terminu obowiązywania.
Organ odmówił stwierdzenia nieważności wymienionego zezwolenia wskazując, że art. 16 ust. 9 ustawy z 20.10.1994
r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 ze zm., dalej jako: StrefyEkonU), w brzmieniu
obowiązującym do 31.12.2000 r. stanowił, że zezwolenia udziela się na czas oznaczony. Nowelizacja na mocy
ustawy z 16.11.2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw
(Dz.U. Nr 117, poz. 1228 ze zm.; dalej jako: nowelizacja), uchyliła obowiązek wpisywania do zezwolenia terminu jego
ważności. W 2013 r. przedłużono funkcjonowanie wszystkich stref do 2026 r. Jednak w stosunku do przedsiębiorców,
którzy uzyskali zezwolenie przed nowelizacją art. 16 ust. 9 StrefyEkonU, stosuje się przepisy w brzmieniu
pierwotnym, gdyż zmieniony przepis rozciąga się na stosunki prawne powstałe po wejściu w życie nowelizacji i nie
wypowiada się co do zezwoleń wydanych wcześniej.
Minister podkreślił, że oceniając prawa i obowiązki przedsiębiorcy działającego w strefie, uwzględnia się przepisy
prawa, w tym obowiązujące go zasady i warunki korzystania z pomocy publicznej, obowiązujące w dniu wydania
zezwolenia, chyba że późniejszy przepis szczególny wyraźnie dopuszczałby odstępstwo od tej zasady. W związku
z powyższym organ stwierdził, że pkt I zezwolenia dotyczący terminu jego obowiązywania określony został w zgodnie
z przepisami obowiązującymi w dniu wydania zezwolenia.
Z uzasadnienia WSA i NSA
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę „I.” sp. z o.o., stwierdzając, że na dzień wydania
kwestionowanego zezwolenia istniała wyraźna podstawa prawna do określenia terminu jego obowiązywania.
Wskazał również, że przepisy nowelizujące nie wprowadziły po stronie organu obowiązku działania z urzędu
i dokonywania zmian w wydanych zezwoleniach w zakresie ich terminów obowiązywania.
„I.” sp. z o.o. w skardze kasacyjnej dowodziła, że w orzecznictwie oraz doktrynie przesądzona jest kwestia, iż na
podstawie nowelizacji ustawodawca jednoznacznie odszedł od zasady, że zezwolenie jest wydawane na czas
oznaczony wskazany w zezwoleniu na rzecz zasady obowiązywania na czas ustanowienia strefy specjalnej.
Głównym celem zmian wprowadzonych w drodze nowelizacji było zharmonizowanie ustawodawstwa polskiego
z ustawodawstwem europejskim, w szczególności poprzez zapewnienie zasad konkurencyjności, przy czym sposób
interpretacji zastosowany przez organy administracji przewidujący możliwość nieuzasadnionej dywersyfikacji sytuacji
podmiotów uzyskujących zezwolenie, zasadom tym przeczy.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną wyjaśniając, że przesłanki stwierdzenia nieważności
decyzji zostały wyczerpująco określone w art. 156 § 1 KPA i na ich ocenę nie może mieć wpływu późniejsza
zmiana stanu prawnego. Obowiązujący w dacie wydania analizowanego zezwolenia art. 16 ust. 9 StrefyEkonU
stanowił, że zezwolenia udziela się na czas oznaczony. Organ udzielający zezwolenia miał więc upoważnienie
ustawowe do wydania takiego rozstrzygnięcia w jego kwestionowanym zakresie.
Wyrok NSA z 2.10.2018 r., II GSK 2778/16

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną "I." sp. z o.o., uzasadniając, że organ udzielający zezwolenia działał zgodnie z obowiązującymi przepisami. Wyrok NSA wskazał na konieczność przestrzegania postanowień ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych przy wydawaniu zezwoleń.