Brak podpisów całej komisji rekrutacyjnej

Uchwała Senatu uczelni dotycząca podpisywania decyzji rekrutacyjnej przez przewodniczącego komisji rekrutacyjnej lub upoważnionych członków. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że brak podpisów wszystkich członków komisji nie narusza przepisów Kodeksu Postępowania Administracyjnego.

Tematyka: Uchwała Senatu, podpisy decyzji rekrutacyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny, autonomia uczelni, Kodeks Postępowania Administracyjnego, decyzje administracyjne

Uchwała Senatu uczelni przewidująca podpisywanie decyzji rekrutacyjnej przez przewodniczącego komisji
rekrutacyjnej lub upoważnionych członków komisji nie narusza przepisów Kodeksu Postępowania
Administracyjnego, przede wszystkim ze względu na przyjęcie w prawie polskim zasady autonomii szkoły
wyższej – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny (wyr. NSA z 22.1.2019 r., I OSK 1172/17). Przedmiotowy wyrok
zapadł na gruncie stanu prawnego obowiązującego do 30.9.2018 r., jednakże tezy i wnioski sformułowane
przez NSA, zachowują aktualność również w obecnym stanie prawnym, czyli w świetle zapisów ustawy
z 30.7.2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, obowiązującej od 1.10.2018 r.
Opis stanu faktycznego
Przedmiotem skargi była decyzja Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej Uniwersytetu Medycznego w przedmiocie
odmowy przyjęcia na studia stacjonarne. Skarżący zarzucił, że brak podpisów wszystkich członków Komisji czyni
decyzję nieważną na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 KPA.
Z uzasadnienia WSA
Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, że zgodnie z zasadą wynikającą z art. 70 ust 5 Konstytucji RP, uczelnia
jest autonomiczna we wszelkich obszarach swojego działania. Z istoty uczelni, mającej status zakładu
administracyjnego wynika, że w zakresie decyzji podejmowanych przez uczelnię w indywidualnych sprawach
wydawane są decyzje administracyjne. Wojewódzki Sąd Administracyjny zgodził się z tezami wskazanymi przez
składy orzekające NSA, z których wynika, że odpowiednie stosowanie przepisów KPA ma zapewnić odpowiednie
standardy procedury niezbędnej dla załatwienia sprawy i zachowania uprawnień strony, przy uwzględnieniu specyfiki
szkoły wyższej. Z tego względu WSA nie podzielił stanowiska strony skarżącej, lecz uznał, że w świetle uchwały
Senatu Uniwersytetu Medycznego decyzja rekrutacyjna mogła zostać podpisana przez Przewodniczących lub
wskazanych przez nich członków Komisji. Tym samym wydane decyzje nie były dotknięte wadą nieważności.
Skarżący zaskarżył wyrok WSA w całości wnosząc do NSA o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania WSA, ewentualnie o wydanie wyroku reformatoryjnego i uwzględnienie skargi. Jedną z przesłanek
skargi był zarzut, że decyzja została podpisana jedynie przez przewodniczącego, wbrew wynikającemu
z odpowiedniego zastosowania art. 107 § 1 KPA obowiązkowi podpisania przez wszystkie osoby uczestniczące w jej
podjęciu.
Uzasadnienie NSA
Naczelny Sąd Administracyjny zgodził się ze stanowiskiem prezentowanym przez WSA, uznając za błędne
rozumowanie, polegające na przyjęciu, że regulacje prawne przyjęte w uchwale Senatu Uczelni w sprawie warunków
i trybu przyjęcia na studia nie mogą zawierać przepisów szczególnych o powszechnie obowiązującym charakterze.
W uchwale Senatu zawarto sformułowanie, że w imieniu Komisji decyzje podpisują Przewodniczący lub wskazani
przez nich członkowie Komisji. Przepisowi należy przypisać szczególny charakter, ponieważ został wydany na
podstawie delegacji ustawowej, wynikające z ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, przyznającej Senatowi uczelni
kompetencje do o ustalenia w drodze uchwały warunków, trybu oraz terminu rozpoczęcia i zakończenia rekrutacji
w tym prowadzonej w drodze elektronicznej dla poszczególnych kierunków studiów.
wyrok NSA z 22.1.2019 r.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzje rekrutacyjne mogą być podpisywane przez Przewodniczącego lub wskazanych członków Komisji, zgodnie z uchwałą Senatu uczelni. Wyrok NSA ma znaczenie także dla obecnego stanu prawnego.