Przesłanki dokonania wykładni wyroku sądu administracyjnego

Naczelny Sąd Administracyjny ustalił, że wniosek o wykładnię wyroku sądu administracyjnego dotyczy jedynie wątpliwości związanych z treścią orzeczenia, szczególnie uzasadnieniem. Przypadek Gminy P. odniesienia do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest istotny w kontekście potrzeby wyjaśnienia decyzji sądu. Odmowa wykładni przez NSA wynika z ograniczeń tej instytucji, która nie ma na celu korygowania błędów merytorycznych orzeczenia czy wskazywania dalszych kroków postępowania.

Tematyka: wykładnia wyroku, sąd administracyjny, Naczelny Sąd Administracyjny, interpretacja orzeczenia, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, skarga kasacyjna, sentencja sądowa, uzasadnienie wyroku

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przedmiotem wniosku o wykładnię wyroku sądu
administracyjnego mogą być tylko wątpliwości odnoszące się do orzeczenia sądu administracyjnego, nie zaś
samo w sobie wyjaśnienie sposobu dalszego postępowania w innej sprawie administracyjnej i sposobu jej
rozstrzygnięcia. Wątpliwości co do treści uzasadnienia wyroku, warunkujące potrzebę dokonania jego
wykładni, muszą być ściśle związane z samą motywacją orzekającego sądu.
Stan faktyczny
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Gminy P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Warszawie w sprawie ze skargi „A.” sp. z o.o. stwierdzającego nieważność uchwały Rady
Miejskiej w P. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w części dotyczącej kilku
działek. „A.” sp. z o.o. wniosła o dokonanie przez Naczelny Sąd Administracyjny wykładni wyroku w kontekście
aktualnych ustaleń planistycznych dla należących do niej działek. W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że
złożyła wniosek o wydanie wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu
do działek, których jest właścicielem z przeświadczeniem, iż po stwierdzeniu nieważności zaskarżonej uchwały
obowiązuje "stary" plan. Z wydanego „A.” sp. z o.o. wypisu i wyrysu ze studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy wynika, że skarżąca musiałaby wystąpić o wydanie decyzji o warunkach
zabudowy, gdyż należące do niej działki zostały pozbawione miejscowego zagospodarowania przestrzennego.
W związku z tym skarżąca wniosła o wyjaśnienie, w drodze wykładni wydanego w sprawie wyroku, czy dla jej działek
obowiązuje "stary" plan, czy też nie ma żadnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Z uzasadnienia SN
Naczelny Sąd Administracyjny odmówił dokonania wykładni wyroku. W uzasadnieniu wskazano, że w trybie
wykładni nie rozstrzyga się o wszystkich wątpliwościach, jakie strona powzięła wobec treści wyroku, lecz
muszą to być wątpliwości związane z niejasnym rozstrzygnięciem, zakresem powagi rzeczy osądzonej lub
wykonalnością wyroku (zob. post. NSA z 26.7.2001 r., II SAB 57/98, niepubl.). Przy użyciu tej instytucji
niedopuszczalne jest żądanie usunięcia merytorycznych błędów orzeczenia. Wykładnia nie może prowadzić do
nowego rozstrzygnięcia lub uzupełnienia poprzedniego rozstrzygnięcia w zakresie argumentacji faktycznej lub
prawnej. Przedmiotem wykładni może być zarówno sentencja jak i jego uzasadnienie, przy czym uzasadnienie może
podlegać wykładni w sytuacji, gdy w wyniku wadliwości lub nieprecyzyjnego sformułowania jego treść budzi
wątpliwości, co do samego rozstrzygnięcia, a także sposobu wykonania wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wykładnia nie może sprowadzać się do udzielenia przez sąd
szczegółowych wyjaśnień, co do dalszego prowadzenia postępowania przez organy administracyjne, czy też
uzupełnienia rozstrzygnięcia sprawy. W ocenie Sądu, zarówno sentencja, jak i uzasadnienie nie nasuwa
żadnych wątpliwości. Orzekając w sprawie Sąd wypowiedział się w niniejszej sprawie w zakresie naruszenia
prawa, do jakiego doszło przy podejmowaniu zaskarżonej uchwały wyłącznie w kontekście podstaw
wniesionej przez gminę skargi kasacyjnej. Badaniem i oceną prawną Sądu, jak wynika z uzasadnienia, nie były
objęte okoliczności wskazane we wniosku o wykładnię, a zwłaszcza ocena, czy wskutek wydanego wyroku
w odniesieniu do działek skarżącej odzyskał moc poprzedni miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, czy
też dla działek tych nie obowiązują żadne ustalenia planistyczne i dla ewentualnej ich zabudowy wymagana jest
decyzja o warunkach zabudowy. Dlatego brak jest podstaw do dokonania wykładni tego wyroku we wskazanym
przez skarżącą kontekście.
Postanowienie NSA z 9.5.2019 r., II OSK 2343/18

Naczelny Sąd Administracyjny odmówił dokonania wykładni wyroku, uzasadniając decyzję brakiem podstaw do interpretacji w kontekście dalszego postępowania administracyjnego. NSA podkreślił, że wykładnia ma ograniczenia i nie służy zmianie treści orzeczenia ani wskazywaniu kolejnych działań. Sprawa dotyczyła nieważności uchwały Rady Miejskiej w P. i konieczności wyjaśnienia skutków dla działek 'A.' sp. z o.o.