Umorzenie administracyjnego postępowania egzekucyjnego
Umorzenie administracyjnego postępowania egzekucyjnego jest procedurą stosowaną w sytuacjach, gdy występują trwałe przeszkody uniemożliwiające lub uniemożliwiające celowe kontynuowanie postępowania. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie podjął decyzję w sprawie zawieszenia egzekucji administracyjnej na podstawie art. 56 § 1 pkt 1 EgzAdmU. W uzasadnieniu wyroku wskazano na konieczność zawieszenia postępowania w przypadku uchylenia decyzji podstawy wykonawczej. Sąd podkreślił, że uchylenie decyzji nie oznacza jej wycofania z obrotu prawnego, co skutkuje koniecznością zawieszenia egzekucji administracyjnej do chwili uprawomocnienia się wyroku.
Tematyka: umorzenie, postępowanie egzekucyjne, przeszkody trwałe, Naczelny Sąd Administracyjny, zawieszenie egzekucji, art. 56 EgzAdmU, uchylenie decyzji, uprawomocnienie wyroku, art. 59 EgzAdmU
Umorzenie administracyjnego postępowania egzekucyjnego jest procedurą stosowaną w sytuacjach, gdy występują trwałe przeszkody uniemożliwiające lub uniemożliwiające celowe kontynuowanie postępowania. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie podjął decyzję w sprawie zawieszenia egzekucji administracyjnej na podstawie art. 56 § 1 pkt 1 EgzAdmU. W uzasadnieniu wyroku wskazano na konieczność zawieszenia postępowania w przypadku uchylenia decyzji podstawy wykonawczej. Sąd podkreślił, że uchylenie decyzji nie oznacza jej wycofania z obrotu prawnego, co skutkuje koniecznością zawieszenia egzekucji administracyjnej do chwili uprawomocnienia się wyroku.
Umorzenie administracyjnego postępowania egzekucyjnego następuje wtedy, gdy w jego toku zaistnieją przeszkody o charakterze trwałym, które powodują, że dalsze prowadzenie postępowania jest niemożliwe lub niecelowe - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie. Opis stanu faktycznego Wyrokiem z 9.3.2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę W. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia (...) grudnia 2015 r. Nr (...) w przedmiocie zawieszenia postępowania egzekucyjnego. Oddalając skargę Sąd I instancji wskazał, że zasadniczą kwestią sporną w rozpoznawanej sprawie jest ocena zasadności zawieszenia postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 56 § 1 pkt 1 EgzAdmU, w sytuacji jego prowadzenia w oparciu o tytuł wykonawczy z 23.7.2015 r., obejmujący zaległy podatek akcyzowy w kwocie 1235 zł należności głównej, którego podstawę wystawienia stanowiła decyzja Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia (...) czerwca 2015 r., uchylona następnie wyrokiem tut. Sądu z 8.9.2015 r. (I SA/Bd 679/15). Przepis ten stanowi, że postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu w całości lub w części w razie wstrzymania wykonania, odroczenia terminu wykonania obowiązku albo rozłożenia na raty spłat należności pieniężnej. Istotą zawieszenia postępowania egzekucyjnego jest przerwanie na pewien czas biegu tego postępowania, w związku z wystąpieniem przeszkód do jego dalszego prowadzenia, które powstały w toku tego postępowania, przy czym, następuje ono na czas niezbędny do usunięcia tych przeszkód. Ujawnienie podstawy zawieszenia postępowania egzekucyjnego, skutkuje zatem jego obligatoryjnym zawieszeniem. Sąd I instancji powołując się na orzecznictwo NSA oraz piśmiennictwo wskazał, że nie może być wątpliwości, iż uchylenie decyzji stanowiącej podstawę wystawienia tytułu wykonawczego i prowadzenia egzekucji administracyjnej, ze skutkami jakie nieprawomocny wyrok wywołuje na gruncie przepisu art. 152 § 1 PostAdmU nie oznacza, że decyzja taka przestaje istnieć w obrocie prawnym, a tym samym przestaje istnieć obowiązek nadający się do wykonania w drodze egzekucji administracyjnej, co powoduje, że powinno ono zostać umorzone na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 EgzAdmU. Uchylenie decyzji powoduje jedynie, że od tego momentu nie wywołuje ona skutków procesowych i materialnych, a stan ten trwa do chwili uprawomocnienia się wyroku. Sąd wskazał także, że skoro konsekwencją zastosowania art. 152 § 1 PostAdmU jest zawieszenie w określonym w tym przepisie czasie skutków prawnych uchylonej decyzji, to norma ta wywołuje tożsame skutki, jakie wynikają z wstrzymania wykonania decyzji na podstawie art. 61 § 2 i § 3 PostAdmU, które tracą moc z dniem wydania przez sąd orzeczenia uwzględniającego skargę lub uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę (§ 6). W obu przypadkach zatem, mimo pozostawania decyzji w obrocie prawnym, nie mogą one być wykonane, co w postępowaniu egzekucyjnym przekłada się na konieczność jego zawieszenia, na podstawie art. 56 § 1 pkt 1 EgzAdmU. Ponieważ w tej sprawie postępowanie egzekucyjne wszczęto przed wydaniem wyroku z 8.9.2015 r., to późniejsze uchylenie decyzji Dyrektora Izby Celnej w T. tym wyrokiem, uzasadniało konieczność zawieszenia, a nie jak skarżący wywodzi w skardze, umorzenia postępowania egzekucyjnego. Z uzasadnienia Sądu Nie jest trafny zarzut naruszenia art. 56 § 1 pkt 1 EgzAdmU poprzez jego błędną wykładnię polegającą na zakwalifikowaniu wyroku uchylającego decyzję wymierzającą podatek akcyzowy, jako przesłankę powodująca jedynie wstrzymanie wykonania decyzji. Wbrew stanowisku kasatora, akcentującego zmianę brzmienia przepisu art. 152 PostAdmU w kontekście wykładni art. 56 § 1 pkt 1 EgzAdmU, wypada przypomnieć, że stosownie do tego przepisu, postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu w razie wstrzymania wykonania, odroczenia terminu wykonania obowiązku albo rozłożenia na raty spłat należności pieniężnej. Wyliczone przesłanki zawieszenia postępowania łączą się z przypadkami braku wymagalności egzekwowanego obowiązku, tj. wystąpieniem czasowej przeszkody w prowadzeniu postępowania. Uchylenie wyrokiem WSA w Bydgoszczy z 8.9.2015 r. (I SA/Bd 679/15) decyzji Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia (...) czerwca 2015 r. (która była podstawą do wystawienia tytułu wykonawczego z 23.7.2015 r.) spowodowało, że decyzja ta nie wywołuje skutków prawnych do chwili uprawomocnienia się wyroku. W konsekwencji zaistniałej sytuacji, jedynym działaniem, które mogły podjąć właściwe organy było zawieszenie postępowania egzekucyjnego w następstwie przyznania pierwszeństwa nieprawomocnemu jeszcze wyrokowi pozbawiającemu mocy zaskarżoną decyzję. Podejmowanie do czasu uprawomocnienia wyroku jakichkolwiek czynności, w tym jak oczekuje tego skarżący umorzenia postępowania, stanowiłoby wkroczenie w sferę merytorycznego rozpoznania sprawy, co w oczywisty sposób kłóciłoby się z istotą mechanizmu ochronnego unormowanego w art. 152 § 1 PostAdmU. Zważyć bowiem należy, że chodzi tu o udaremnienie realizacji skutków prawnych aktu bądź czynności przez sam fakt uwzględnienia skargi, a jedynie w drodze wyjątku sąd może postanowić inaczej. Jednak, co wydaje się pomijać autor skargi kasacyjnej, chodzi wyłącznie o okres do uprawomocnienia się wyroku a zatem w którym występuje czasowa przeszkoda w kontynuacji postępowania egzekucyjnego, które właśnie z tej przyczyny nie może być prowadzone. Nie oznacza to jednak, na co słusznie zwrócił uwagę Sąd I instancji, że uchylenie decyzji stanowiącej podstawę wystawienia tytułu wykonawczego i prowadzenia egzekucji administracyjnej, ze skutkami jakie nieprawomocny wyrok wywołuje na gruncie przepisu art. 152 § 1 PostAdmU nie powoduje, że decyzja taka przestaje istnieć w obrocie prawnym, a tym samym przestaje istnieć obowiązek nadający się do wykonania w drodze egzekucji administracyjnej, czego skutkiem powinno być umorzenie postępowania na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 EgzAdmU. Uchylenie decyzji powoduje jedynie, że od tego momentu nie wywołuje ona skutków procesowych i materialnych, a stan ten trwa do chwili uprawomocnienia się wyroku. Przyjęcie innego założenia, poza tym, że należałoby je uznać za niezgodne z literalnym brzmieniem przepisu, byłoby również nielogiczne. Brak bowiem uzasadnienia dla limitowanej czasem ochrony wynikającej z tego przepisu, skoro uchylona decyzja nie funkcjonuje już w obrocie prawnym. Niewątpliwie, przy takim rozumieniu skutków uchylenia decyzji przez sąd, norma wynikająca z tego przepisu byłaby zbędna. Stanowisko takie jest zbieżne z poglądami wyrażanymi w piśmiennictwie, w myśl których nieprawomocny wyrok sądu administracyjnego nie wywiera jeszcze skutku w postaci wyeliminowania z obrotu prawnego zaskarżonego aktu lub czynności. To właśnie stanowisko prezentowane przez kasatora (oparte na błędnym założeniu, że nieprawomocny wyrok zmienia stan sprawy w taki sposób, że zaskarżoną decyzję eliminuje z obrotu prawnego), prowadziłoby do uznania, wbrew regulacji zawartej w art. 152 PostAdmU, że uchylona nieprawomocnym wyrokiem Sądu decyzja wywołuje skutki prawne jeszcze przed uprawomocnieniem wyroku, gdyż powinno w takiej sytuacji dojść do umorzenia postępowania egzekucyjnego. Zasadności takiej wykładni nie sposób podzielić. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że umorzenie postępowania egzekucyjnego następuje wtedy, gdy w jego toku zaistnieją przeszkody o charakterze trwałym, które powodują, że dalsze prowadzenie postępowania jest niemożliwe lub niecelowe. Tymczasem w kontrolowanej sprawie dopiero w przypadku uprawomocnienia wyroku, możliwe byłoby stwierdzenie przeszkody o trwałym charakterze. W analizowanym orzeczeniu istota sporu odnosiła się do tego, czy postępowanie należało zawiesić czy też umorzyć. Zgodzić się należy z sądami orzekającymi w danej sprawie, że nie może być wątpliwości, że zawieszenie postępowania było zachowaniem prawidłowym. Słusznie Sąd zauważył, że uchylenie decyzji stanowiącej podstawę wystawienia tytułu wykonawczego i prowadzenia egzekucji administracyjnej, ze skutkami jakie nieprawomocny wyrok wywołuje na gruncie przepisu art. 152 § 1 PostAdmU nie oznacza, że decyzja taka przestaje istnieć w obrocie prawnym. Tym samym, nadal istnieje obowiązek nadający się do wykonania w drodze egzekucji administracyjnej. Natomiast uchylenie decyzji powoduje jedynie, że nie wywołuje ona skutków procesowych i materialnych, a stan ten trwa do chwili uprawomocnienia się wyroku. W konkluzji swojego orzeczenia Naczelny Sąd Administracyjny słusznie podkreślił, że umorzenie administracyjnego postępowania egzekucyjnego następuje wtedy, gdy w jego toku zaistnieją przeszkody o charakterze trwałym, które powodują, że dalsze prowadzenie postępowania jest niemożliwe lub niecelowe. Taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie miała miejsca, co wynika jednoznacznie z opisu stanu faktycznego. Przesłanki umorzenia postępowania reguluje przepis art. 59 EgzAdmU. Istotą umorzenia postępowania egzekucyjnego jest jego przerwanie i uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych. Instytucja ta kończy postępowanie z przyczyn natury formalnej, gdy w danej, konkretnej sytuacji zaistniałej w jego toku, wykonanie obowiązku przez zobowiązanego jest niemożliwe lub niedopuszczalne. Przyczyny umorzenia postępowania egzekucyjnego zostały wymienione enumeratywnie w art. 59 § 1 EgzAdmU, przy czym wystąpienie którejkolwiek z przesłanek określonych w tym przepisie, obliguje organ egzekucyjny do wydania postanowienia o umorzeniu postępowania, na podstawie art. 59 § 3 EgzAdmU (wyrok WSA w Olsztynie z 29.8.2018 r., I SA/Ol 450/18). Wyrok NSA z 20.3.2019 r., I GSK 870/18
Umorzenie postępowania egzekucyjnego jest związane z trwałymi przeszkodami uniemożliwiającymi dalsze prowadzenie. W omawianej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nie wystąpiły warunki do umorzenia postępowania, co wynika z opisu stanu faktycznego. Przesłanki umorzenia uregulowane są w art. 59 EgzAdmU, a organ egzekucyjny podejmuje decyzję o umorzeniu na podstawie art. 59 § 3 EgzAdmU.