Obowiązek odbycia kwarantanny osób powracających do Polski i zwolnienie z jej odbycia
Rozporządzenie Ministra Zdrowia ogłaszające stan epidemii w Polsce wprowadziło restrykcje, m.in. obowiązek kwarantanny po przekroczeniu granicy. Zwolnienie z kwarantanny dotyczy załóg statków, kierowców i służby bezpieczeństwa. Decyzja o zwolnieniu z kwarantanny jest uznaniowa.
Tematyka: kwarantanna, obowiązek, zwolnienie, granica, inspektor sanitarny
Rozporządzenie Ministra Zdrowia ogłaszające stan epidemii w Polsce wprowadziło restrykcje, m.in. obowiązek kwarantanny po przekroczeniu granicy. Zwolnienie z kwarantanny dotyczy załóg statków, kierowców i służby bezpieczeństwa. Decyzja o zwolnieniu z kwarantanny jest uznaniowa.
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 20.3.2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej Stanu Epidemii (Dz.U. z 2020 r. poz. 491 ze zm.; dalej jako: StanEpidemiiR) został ogłoszony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stan epidemii. Rozporządzenie to wprowadziło szereg restrykcji dla obywateli. Wszelkie obowiązki zostały jeszcze bardziej zaostrzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 24.3.2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogłoszenia na Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U. z 2020 r. poz. 522). Wprowadzone obostrzenia przede wszystkim dotykają sfery wolności przemieszczania się obywateli. Główne założenia: • Wstrzymanie transportu kolejowego. • Obowiązek odbycia kwarantanny po przekroczeniu granicy. • Zwolnienie z obowiązkowej kwarantanny tylko załogi statków, kierowców i służby bezpieczeństwa. • Uznaniowa decyzja o skróceniu czy zwolnieniu z odbycia kwarantanny. Obowiązek odbycia kwarantanny po przekroczeniu granicy Osoby przekraczające granicę państwową, w celu udania się do swojego miejsca zamieszkania obowiązane są: 1. przekazać funkcjonariuszowi Straży Granicznej informację o: a) adresie miejsca zamieszkania lub pobytu, w którym dana osoba będzie odbywać obowiązkową kwarantannę b) numerze telefonu do kontaktu z tą osobą; 2) odbyć, po przekroczeniu granicy państwowej, obowiązkowej kwarantanny trwającej 14 dni, licząc od dnia następującego po przekroczeniu tej granicy. Zwolnienie z obowiązkowej kwarantanny Obowiązkowej kwarantannie na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z 20.3.2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii nie były obowiązane poddać się osoby przekraczające granice RP w ramach wykonywania czynności zawodowych w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie sąsiadującym przez osobę wykonującą czynności zawodowe w tych państwach. Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 24.3.2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii wykreślono ten zapis. Rozwiązanie to należy ocenić poczytywanie gdyż zbyt niejasne określenie katalogu osób zwolnionych z kwarantanny rodziło w praktyce dużo wątpliwości interpretacyjnych. Na chwilę obecną zwolnieni z obowiązku odbycia kwarantanny są załogi statków morskich i powietrznych. Powracający zatem z rejsów - marynarze czy z lotów - piloci, stewardesy nie muszą odbywać obowiązkowej kwarantanny. Zapewne podyktowane jest to tym, że nie został wstrzymany w przeciwieństwie do transportu kolejowego przewóz pasażerów tymi środkami transportu. Kolejna grupa zwolniona z odbycia obowiązkowej kwarantanny są kierowcy wykonujących przewóz drogowy w ramach międzynarodowego transportu drogowego lub międzynarodowego transportu kombinowanego w rozumieniu przepisów o transporcie drogowym. W myśl ustawy z 6.9.2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2140 ze zm.) międzynarodowy transport drogowy oznacza podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób lub rzeczy pojazdami samochodowymi, za które uważa się również zespoły pojazdów składające się z pojazdu samochodowego i przyczepy lub naczepy, przy czym jazda pojazdu między miejscem początkowym i docelowym odbywa się z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej. Transport kombinowany to natomiast przewóz rzeczy, podczas którego samochód ciężarowy, przyczepa, naczepa z jednostką ciągnącą lub bez jednostki ciągnącej, nadwozie wymienne lub kontener 20-stopowy lub większy korzysta z drogi w początkowym lub końcowym odcinku przewozu, a na innym odcinku z usługi kolei, żeglugi śródlądowej lub transportu morskiego, przy czym odcinek morski przekracza 100 km w linii prostej; odcinek przewozu początkowego lub końcowego oznacza przewóz: a) pomiędzy punktem, gdzie rzeczy są załadowane, i najbliższą odpowiednią kolejową stacją załadunkową dla odcinka początkowego oraz pomiędzy najbliższą odpowiednią kolejową stacją wyładunkową a punktem, gdzie rzeczy są wyładowane, dla końcowego odcinka lub b) wewnątrz promienia nieprzekraczającego 150 km w linii prostej ze śródlądowego lub morskiego portu załadunku lub wyładunku; Międzynarodowy transport kombinowany to transport kombinowany, podczas którego następuje przekroczenie granicy Rzeczypospolitej Polskiej. Kierowcy zwolni zostali również z obowiązku odbycia kwarantanny w przypadku przekroczenia granic RP w celu odbycia odpoczynku, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) Nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15.3.2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającym rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) Nr 3820/85WE (Dz.Urz. L Nr 102 z 2006 r., s. 1, ze zm.), na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl tegoż rozporządzenia „odpoczynek” oznacza nieprzerwany okres, w którym kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem. Jednym słowem zatem kierowca powracający z pracy czy też udający się na urlop a nie przekraczający granicy samochodem służbowym również zwolniony jest z obowiązku odbycia kwarantanny. Okres tego odpoczynku może być również odebrany za granicą. Kwarantanna nie obejmuje również osób przekraczających granicę po przerwie w świadczeniu pracy w okolicznościach wskazanych w art. 31 ust. 1 ustawy z 16.4.2004 r. o czasie pracy kierowców (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1412; dalej jako: CzasKierU). Chodzi tu o czas przerwy w pracy spowodowany: 1) przebywaniem na zwolnieniu lekarskim od pracy z powodu choroby; 2) przebywaniem na urlopie wypoczynkowym; 3) czasem wolny od pracy; 4) prowadzeniem pojazd wyłączony z zakresu stosowania rozporządzenia (WE) Nr 561/2006 lub Umowy AETR; 5) wykonywaniem innej pracę niż prowadzenie pojazdu; 6) pozostawaniem w gotowości do wykonywania pracy w rozumieniu art. 9 ust. 1 CzasKierU – w przypadku przewozu drogowego, do którego ma zastosowanie rozporządzenie (WE) Nr 561/2006, lub w rozumieniu art. 12 ust. 3 lit. c załącznika do Umowy AETR – w przypadku przewozu drogowego, do którego ma zastosowanie Umowa AETR. Obowiązkowa kwarantanna nie obejmuje również żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub żołnierzy wojsk sojuszniczych, funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Służby Ochrony Państwa, wykonujących zadania służbowe. Katalog osób zwolnionych z odbycia kwarantanny jest zatem bardzo wąski. W sytuacji wyjątkowej z jaka mamy obecnie do czynienia po ogłoszeniu stanu epidemii ograniczenia te należy ocenić pozytywnie. Uznaniowa decyzja o skróceniu czy zwolnieniu z odbycia kwarantanny Obowiązek odbycia kwarantanny nie jest jednak definitywny. W rozporządzeniu przewidziano możliwość skrócenia lub zwolnienia z obowiązku odbycia kwarantanny w uzasadnionych przypadkach. O skróceniu lub zwolnieniu z kwarantanny decyduje państwowy inspektor sanitarny właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu, w których ma być obowiązkowa kwarantanna, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ZapobChoróbU, lub inny upoważniony przez Głównego Inspektora Sanitarnego państwowy inspektor sanitarny. Osoba, która zatem na uzasadnione przyczyny aby po przekroczeniu granicy nie odbyć kwarantanny np. ważne sprawy rodzinne; śmierć lub choroba osoby najbliższej może wystąpić z wnioskiem o skrócenie lub zwolnienie z odbycia kwarantanny. Należy jednak pamiętać, iż o zwolnieniu decyduje inspektor sanitarny a jego decyzja jest decyzja uznaniową. Zatem nawet w przypadku zachodzenia subiektywnie ważnych i uzasadnionych powodów inspektor może odmówić skrócenia czy zwolnienia z kwarantanny.
Katalog osób zwolnionych z kwarantanny jest ograniczony, a decyzja o skróceniu czy zwolnieniu z kwarantanny należy do inspektora sanitarnego. Ostateczna decyzja o zwolnieniu z kwarantanny jest uznaniowa, nawet w uzasadnionych przypadkach.