Jaki podatek od chodników i placów zabaw?

Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok dotyczący stawki podatku od nieruchomości dla gruntów, które pełnią funkcje drogowe, chodnikowe, parkingowe, placów zabaw i terenów rekreacyjnych. Spór między spółdzielnią mieszkaniową a organem podatkowym dotyczył kwalifikacji tych terenów. NSA wskazał, że grunty związane z budynkami mieszkalnymi mogą być interpretowane szeroko i nie muszą być wydzielone geodezyjnie, wystarczy, że służą mieszkańcom do korzystania z infrastruktury towarzyszącej.

Tematyka: podatek od nieruchomości, grunt związany z budynkiem, chodniki, place zabaw, tereny rekreacyjne, stawka podatku, Naczelny Sąd Administracyjny, interpretacja podatkowa, spółdzielnia mieszkaniowa

Do gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zalicza się
budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami.
Stan faktyczny
Naczelny Sąd Administracyjny wydal wyrok w sprawie stawki podatku od nieruchomości właściwej dla gruntów, które
służą mieszkańcom jako drogi dojazdowe, chodniki, parkingi, place zabaw i tereny rekreacji. Spór w tym zakresie
zaistniał pomiędzy jedną z warmińsko-mazurskich spółdzielni mieszkaniowych, a lokalnym organem podatkowym.
Spółdzielnia zwróciła się do Prezydenta Miasta z wnioskiem o wydanie interpretacji w powyższym zakresie. Sama
twierdziła, że w omawianej sytuacji ma zastosowanie ustawa z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j.
Dz.U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm.; dalej: PodLokU), według przepisów której tereny te powinny być kwalifikowane jako
„pozostałe” grunty związane z tymi budynkami. Zdaniem spółdzielni nie można zaliczać wskazanych we wniosku
gruntów do tych gruntów, budynków i budowli, które są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W tym
zakresie powoływała się ona na art. 1a ust. 2a pkt 2 PodLokU. Przepis ten, odwołując się do art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b i d
PodLokU mówi, że do gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie
zalicza się tych pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników
sztucznych oraz niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji, o którym mowa w ustawie z 9.10.2015 r.
o rewitalizacji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 802 ze zm.) i położonych na terenach, dla których miejscowy plan
zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową albo
zabudowę o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje zabudowy, jeżeli od dnia wejścia w życie
tego planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie
z przepisami prawa budowlanego.
Organ podatkowy nie podzielił tej opinii. Zdaniem Prezydenta Miasta, by interpretacja spółdzielni była poprawna,
konieczne byłoby wcześniejsze wyodrębnienie geodezyjne poszczególnych działek. Tylko wtedy można by uznać, że
w omawianej sprawie ma się do czynienia z działkami związanymi z budynkami mieszkalnymi w rozumieniu art. 1
ust. 2a pkt 1 PodLokU.
Z uzasadnień sądów
Spółdzielnia zaskarżyła powyższą interpretację, a WSA w Olsztynie uznał skargę za zasadną. Organ podatkowy
wniósł o kasację. NSA w wyroku z 14.10.2020 r., II FSK 1675/18,
, stanął po stronie spółdzielni.
Rozstrzygając, że do gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zalicza
się budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, oddalił kasację. W uzasadnieniu ustnym
Sąd zaznaczył, że wskazane w ustawie pojęcie gruntów związanych z budynkami należy interpretować w sposób
szeroki. Grunty związane z budynkami mieszkalnymi to grunty, które nie muszą być wydzielone geodezyjnie.
Wystarczy, że znajdują się w pobliżu budynków mieszkalnych i służą mieszkańcom tych budynków do zaspokajania
ich potrzeb związanych z tymi budynkami, np. korzystania z chodników, placów zabaw i innych urządzeń służących
rekreacji.
Wyrok NSA z 14.10.2020 r., II FSK 1675/18,

Naczelny Sąd Administracyjny stanął po stronie spółdzielni, stwierdzając że tereny takie jak chodniki, place zabaw czy parkingi pełniące funkcje towarzyszące budynkom mieszkalnym nie powinny być zaliczane do gruntów związanych z działalnością gospodarczą. Wyrok NSA podkreślił, że pojęcie gruntu związane z budynkiem mieszkalnym należy rozumieć szeroko, nie wymagając wyodrębnienia geodezyjnego.