Dostęp tzw. zainteresowanej społeczności do wymiaru sprawiedliwości w sprawach związanych ze środowiskiem

Sejm przyjął ustawę o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko mającą na celu dostosowanie polskiego prawa do przepisów UE. Nowelizacja wprowadza m.in. możliwość wstrzymania natychmiastowej wykonalności decyzji środowiskowej oraz umożliwia stronom postępowania i organizacjom ekologicznym wniesienie odwołania od zezwolenia na inwestycję w zgodności z decyzją środowiskową.

Tematyka: ustawa, zmiany, dostosowanie, zainteresowana społeczność, środowisko, decyzja środowiskowa, organizacje ekologiczne, dyrektywa EIA, Komisja Europejska, naruszenia, udział społeczeństwa, inwestycje, postępowanie, sąd administracyjny, ochrona środowiska

Sejm przyjął ustawę o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko mającą na celu dostosowanie polskiego prawa do przepisów UE. Nowelizacja wprowadza m.in. możliwość wstrzymania natychmiastowej wykonalności decyzji środowiskowej oraz umożliwia stronom postępowania i organizacjom ekologicznym wniesienie odwołania od zezwolenia na inwestycję w zgodności z decyzją środowiskową.

 

Sejm przyjął ustawę o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych
ustaw. Ma ona na celu dostosowanie polskiego prawa do przepisów UE w zakresie dostępu tzw.
zainteresowanej społeczności do wymiaru sprawiedliwości w sprawach związanych ze środowiskiem
poprzez m.in. zwiększenie uprawnień przysługujących stronom postępowania i organizacjom ekologicznym
w procesie inwestycyjnym.
• Do członków zainteresowanej społeczności zalicza się ustalane na podstawie przepisów krajowych strony
postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz organizacje ekologiczne
spełniające wymagania określone w ŚrodInfU.
• Nowelizacja ŚrodInfU    wprowadza    m.in.   możliwość   wstrzymania   natychmiastowej   wykonalności    decyzji
środowiskowej.
• Zmiany w ŚrodInfU dają stronom postępowania w sprawie decyzji środowiskowej i organizacjom ekologicznym
możliwość wniesienia odwołania od zezwolenia na inwestycję w zakresie zgodności z decyzją środowiskową
i możliwości złożenia skargi do sądu administracyjnego w tym zakresie. W skardze tej zainteresowane strony będą
mogły wnioskować nawet o wstrzymanie zezwolenia na inwestycję.
Nowelizacja jest wynikiem dostosowania polskich przepisów ustawy z 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 247 ze zm., dalej: ŚrodInfU) do przepisów unijnych. Chodzi tutaj zwłaszcza
o niewłaściwą transpozycję dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z 13.12.20011 r. w sprawie
oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.Urz. L z 2012 r.
Nr 26, s. 1 ze zm.), zwanej potocznie dyrektywą EIA. Na nieprawidłowości, w szczególności co do implementacji art.
11 ust. 1 i 3 dyrektywy 2011/92/UE, zwróciła Polsce uwagę Komisja Europejska w specjalnej opinii (naruszenie nr
2016/2046).
Główne zarzuty Komisji Europejskiej dotyczyły braku możliwości zastosowania środków tymczasowych i tym samym
wstrzymania wykonywania przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w postępowaniach
regulujących wydawanie decyzji dla tego typu przedsięwzięć. Kolejny zarzut wobec Polski dotyczył ograniczenia
kontroli sądowej w odniesieniu do wskazanych w niektórych specustawach rozstrzygnięć o natychmiastowej
wykonalności do możliwości stwierdzenia, że decyzja narusza prawo.
Ponadto Komisja Europejska wskazała, że Polska, nie zapewniając organizacjom pozarządowym możliwości
wniesienia odwołania i skargi do sądu od decyzji w sprawie zezwolenia na inwestycję, dotyczących pozwoleń
wodnoprawnych, pozwoleń na budowę oraz koncesji geologicznych, w zakresie ich zgodności z przepisami
dyrektywy EIA, lub ograniczając taką możliwość, narusza wspomnianą dyrektywę.
Trzeba przy tym przypomnieć, co należy rozumieć przez zainteresowaną społeczność. Definiuję ją art. 1 ust. 2
dyrektywy EIA jako społeczeństwo (tj. jedną lub więcej osób fizycznych lub prawnych oraz, zgodnie z krajowym
ustawodawstwem lub praktyką, ich stowarzyszenia, organizacje lub grupy), które jest lub może być dotknięte
skutkami lub ma interes w procedurach podejmowania decyzji dotyczących środowiska wymienionych w art. 2 ust. 2
dyrektywy, przy czym „organizacje pozarządowe działające na rzecz ochrony środowiska i spełniające wymagania
przewidziane w prawie krajowym uważa się za mające interes w tym zakresie”. W związku z tą definicją w Polsce do
członków zainteresowanej społeczności zalicza się ustalane na podstawie przepisów krajowych strony postępowania
w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz organizacje ekologiczne spełniające
wymagania określone w ŚrodInfU.
Aby usunąć wskazane wyżej naruszenia Polska zdecydowała się przede wszystkim na zapewnienie stronom
postępowania, w tym organizacjom ekologicznym (występującym w sprawie na prawach strony), możliwości
zwrócenia się do właściwego organu oraz – na etapie skargi do sądu – o zastosowanie środka tymczasowego
w postaci wstrzymania wykonania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, zwanej dalej również „decyzją
środowiskową”. Przede wszystkim jednak udział strony zainteresowanej powinien być w szczególności zapewniony
na etapie wydawania decyzji środowiskowej, zwłaszcza, że kończy ona postępowanie, w którym rozstrzygane są tak
ważne sprawy jak zasadność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko (tzw. screening) i ustalenie
zakresu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (tzw. scoping), a następnie przeprowadzenie oceny



oddziaływania na środowisko, rozpatrzenie uwag i wniosków wniesionych przez społeczeństwo i na końcu -
określenie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia. Wspomniany proces podzielony jest w polskim
prawodawstwie na dwie części, regulowane w odrębnych ustawach. Pierwszą z nich reguluje ŚrodInfU. Kończy się
ona określeniem, w drodze decyzji administracyjnej, środowiskowych uwarunkowań realizacji danego
przedsięwzięcia. Druga część polega na wydaniu zezwolenia na inwestycję, w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. c dyrektywy
EIA. Chodzi tutaj dokładnie o wydanie decyzji, na podstawie której wykonawca otrzymuje prawo do wykonania
przedsięwzięcia.
Warto podkreślić, że obowiązki wynikające z dyrektywy EIA, wiążące się z określeniem środowiskowych
uwarunkowań danego przedsięwzięcia powinny być realizowane przede wszystkim na etapie wydawania decyzji
środowiskowej. Oznacza to, że to właśnie ustawa ŚrodInfU powinna zawierać stosowne regulacje w tym zakresie.
Aby zapewnić realizację uprawnień członków zainteresowanej społeczności zdecydowano się więc na wprowadzenie
w ŚrodInfU odpowiednich środków procesowych, również na etapie po wydaniu decyzji środowiskowej.
Przede wszystkim ustawodawca zdecydował się o uzupełnienie przepisów ŚrodInfU o możliwość wnioskowania do
organu odwoławczego o wstrzymanie natychmiastowej wykonalności decyzji środowiskowej, a także o możliwości
wniesienia zażalenia na postanowienie organu odwoławczego o odmowie wstrzymania natychmiastowej
wykonalności decyzji środowiskowej oraz postanowienia o wstrzymaniu natychmiastowej wykonalności decyzji
środowiskowej, wraz z prawem do wniesienia skargi do sądu na rozstrzygnięcie w tej sprawie. Ponadto do ŚrodInfU
wprowadzone zostaną przesłanki, na podstawie których sąd administracyjny będzie mógł wstrzymać wykonanie
ostatecznej decyzji środowiskowej. W przypadku zaś wstrzymania wykonania decyzji środowiskowej, nowelizacja
wprowadza obligatoryjne zawieszenie postępowania w sprawie zezwolenia na inwestycję. Co ważne, nowela
ŚrodInfU daje także stronom postępowania w sprawie decyzji środowiskowej i organizacjom ekologicznym,
spełniającym wymogi określone w art. 86g ust. 1 ustawy, możliwość wniesienia odwołania od zezwolenia na
inwestycję w zakresie zgodności z decyzją środowiskową i możliwości złożenia skargi do sądu administracyjnego
w tym zakresie. W skardze tej zainteresowane strony będą mogły wnioskować nawet o wstrzymanie zezwolenia na
inwestycję. Nowela wprowadza także obowiązek udostępnienia treści zezwolenia na inwestycję i treści decyzji
o środowiskowych uwarunkowaniach w Biuletynie Informacji Publicznej.







 

Nowelizacja ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie dostosowuje polskie przepisy do wymagań unijnych, umożliwiając zainteresowanej społeczności skuteczniejsze uczestnictwo w procesie inwestycyjnym. Zmiany wprowadzone mają na celu likwidację naruszeń dyrektywy UE oraz zapewnienie większych uprawnień stronom postępowania w sprawach środowiskowych.