Kwarantanna zarządu spółki uzasadnia przywrócenie terminu

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak winy w uchybieniu terminu do czynności sądowoadministracyjnej może wystąpić w sytuacji, gdy osoby uprawnione do reprezentowania spółki z.o.o. są na kwarantannie z powodu COVID-19. Spółka 'A.' wystąpiła o przywrócenie terminu ze względu na brak możliwości podpisania wniosku w terminie. Sąd przychylił się do argumentów skarżącej, uznając konieczność izolacji za przeszkodę w dopełnieniu formalności.

Tematyka: kwarantanna, COVID-19, przywrócenie terminu, Naczelny Sąd Administracyjny, spółka z.o.o., izolacja, brak winy, uchybienie terminu

Przesłanką przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest
brak winy w uchybieniu terminu, sytuacja taka ma miejsce m.in. wówczas, gdy małżeństwo jest wyłącznie
uprawione do reprezentowania spółki z o.o. a jedna z tych osób jest zarażona COVID-19, zaś druga przebywa
z tego powodu na kwarantannie a następnie samoizolacji – uznał Naczelny Sąd Administracyjny.
Opóźnienie z powodu koronawirusa
„A.” sp. z o.o. sp.k. wystąpiła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie twierdząc, że opóźnienie spowodowane było brakiem
możliwości podpisania w terminie wniosku przez osoby uprawnione do reprezentowania skarżącej. Jak wyjaśniono,
uprawnionymi są jedynie prokurent samoistny - T.F. oraz dwaj komplementariusze, czyli „B.” sp. z o.o. i „C.” sp. z o.o,
w których imieniu może występować prezes zarządu S.F. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że w trakcie biegu
terminu i po jego upływie S.F. z powodu zarażenia koronawirusem przebywał na zwolnieniu lekarskim przez ponad
miesiąc, w tym czasie jego żona - T.F. przebywała na kwarantannie z uwagi na kontakt z mężem, a następnie
poddała się samoizolacji. Po otrzymaniu wyniku testu potwierdzającego przebycie choroby T.F. w trakcie konsultacji
lekarskiej uzyskała od lekarza informację, że nie będzie już zarażać innych osób i może zakończyć samoizolację.
Sąd I instancji odmówił uwzględnienia wniosku podkreślając, że kryterium braku winy jako przesłanki przywrócenia
terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy
dokonaniu tej czynności. Jakikolwiek stopień zawinienia strony w uchybieniu terminowi, a więc nawet lekkie
niedbalstwo powoduje niemożność jego przywrócenia. Jeśli skarżąca jako profesjonalny uczestnik obrotu
gospodarczego przez okres prawie miesiąca nie mogła być reprezentowana, to w ocenie Sądu nie można uznać, że
wykazała się w takiej sytuacji wystarczającą dbałością o własne interesy. „A.” sp. z o.o. sp.k. powinna już wcześniej
udzielić pełnomocnictwa zawodowemu pełnomocnikowi, który mógłby prowadzić jej sprawy. Sąd stwierdził też, że
skarżąca nie wykazała, iż nie mogła wysłać korespondencji zawierającej dokument pełnomocnictwa czy wniosek
o sporządzenie uzasadnienia wyroku za pośrednictwem pracownika spółki czy innej osoby np. domownika
małżeństwa F.
Całkowita izolacja uniemożliwia udzielenie pełnomocnictwa
„A.” sp. z o.o. sp.k. w zażaleniu na to postanowienie dowodziła, że jest firmą rodzinną, której zarówno wspólnikami,
jak i członkami organów wykonawczych jest małżeństwo T.F. i S.F. Skarżąca nie posiada zorganizowanej struktury
władz, w praktyce czynności organizacyjno-administracyjne realizowane są przez reprezentantów, zaś osoby
zatrudnione to zwykle pracownicy fizyczni, niezaangażowani w działalność organizacyjną spółki. T.F. i S.F. mieszkają
samotnie, zaś ich dzieci są już dorosłe i prowadzą samodzielne gospodarstwa domowe lub studiują daleko od domu.
Jak podkreślono, stanowisko Sądu jest sprzeczne z obowiązującymi wytycznymi władz publicznych dotyczącymi
kwarantanny osób zakażonych lub z podejrzeniem zakażenia koronawirusem, zgodnie z którymi osoby te
zobowiązane są do poddania się całkowitej izolacji w celu ograniczenia możliwości rozprzestrzeniania się choroby.
Skarżąca wskazała też na twierdzenia niektórych naukowców dotyczące utrzymywania się koronawirusa na różnych
powierzchniach przez nawet 72 godziny, co w jej ocenie wykluczało udzielenie przez osoby chorujące na COVID-19
pełnomocnictwa lub złożenie przez nie pisma do sądu. Podkreślono również, że kwarantanna i samoizolacja
prokurenta były konieczne i uzasadnione, co wykazał pozytywny wynik testu T.F. na obecność przeciwciał choroby
COVID-19.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie i przywrócił skarżącej termin do złożenia
wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W uzasadnieniu wyjaśniono, że choć regułą w postępowaniu
sądowoadministracyjnym jest bezskuteczność czynności podjętych przez stronę po terminie, to w art. 86 § 1
zd. 1 ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz.
2325; dalej: PostAdmU) dopuszczono możliwość przywrócenia terminu przez sąd na wniosek strony pod
warunkiem, że uchybiła ona terminowi bez swojej winy. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego
skarżąca uprawdopodobniła, że bezpośrednią przyczyną uchybienia terminowi była samoizolacja osób
uprawnionych do jej reprezentowania w związku z chorobą oraz wysokim prawdopodobieństwem zakażenia
wirusem SARS-CoV-2, co następnie zostało potwierdzone. Na skutek izolacji osoby uprawnione do
reprezentacji skarżącej nie mogły złożyć osobiście wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, ani też nie
mogły ustanowić pełnomocnika do dokonania tej czynności. Naczelny Sąd Administracyjny podzielił
argumenty zażalenia, że łatwość w przenoszeniu się wirusa oraz możliwość utrzymywania się na
powierzchniach uniemożliwiał bezpieczne udzielenie pełnomocnictwa na piśmie.
Postanowienie NSA z 26.2.2021 r., II GZ 31/21,

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzję o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu, uzasadniając, że samoizolacja osób reprezentujących skarżącą uniemożliwiła złożenie wniosku o uzasadnienie wyroku. Sąd podkreślił konieczność uwzględnienia szczególnych okoliczności związanych z pandemią COVID-19.