Przywrócenie terminu z powodu kwarantanny

Poddanie się przez stronę dobrowolnej kwarantannie po kontakcie z osobą zakażoną w okresie świątecznym skutkuje przywróceniem terminu do wniesienia skargi. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił postanowienie o odrzuceniu skargi H.D., uzasadniając decyzję trudnościami w dostępie do opieki medycznej i utrudnieniami wynikającymi z panującej sytuacji pandemicznej. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie organu, potwierdzając brak winy skarżącej w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.

Tematyka: kwarantanna, przywrócenie terminu, uchybienie terminu, Sąd Administracyjny, pandemia, test przesiewowy, dokumentacja, profesjonalny pełnomocnik, Naczelny Sąd Administracyjny

Poddanie się przez stronę działającą bez profesjonalnego pełnomocnika dobrowolnej kwarantannie po
kontakcie z osobą zakażoną w okresie świątecznym związanym z urlopami i utrudnieniem w dostępie do
opieki medycznej oraz wniesienie skargi niezwłocznie po otrzymaniu negatywnego wyniku testu na
obecności wirusa uzasadnia przywrócenie terminu do wniesienia tego środka zaskarżenia.
Uchybienie terminu
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę H.D. uznając, że została wniesiona z uchybieniem
terminu. W zażaleniu na to postanowienie skarżąca wskazała, że w skardze zamieściła wniosek o przywrócenie
terminu do wniesienia skargi, którego Sąd nie rozpoznał. Wyjaśniła w nim, że od 29.12.2020 r. do 8.1.2021 r. poddała
się dobrowolnej kwarantannie po kontakcie z osobą, u której potwierdzono obecność wirusa COVID-19. Mając na
względzie poczucie obywatelskiej odpowiedzialności, po ustąpieniu objawów choroby H.D. niezwłocznie wykonała
test przesiewowy, którego wynik załączyła do wniosku. Skarżąca wyjaśniła, że ponieważ jej mąż miał podobne
objawy chorobowe, zaś dorosłe dzieci zamieszkują w innym mieście, nie miała się do kogo zwrócić o pomoc w celu
dochowania terminu. Sąd uchylił postanowienie o odrzuceniu skargi oraz przywrócił termin do jej wniesienia
stwierdzając, że skarga została odrzucona przedwcześnie, przed rozpoznaniem wniosku o przywrócenie terminu do
jej wniesienia. Jednocześnie Sąd uznał, że skarżąca uprawdopodobniła, iż uchybienie terminu do wniesienia skargi
nastąpiło bez jej winy. Odnosząc się do twierdzeń organu, że stan zdrowia skarżącej i jej męża nie został
potwierdzony dokumentami urzędowymi, WSA w Warszawie podkreślił fakt, iż do sytuacji opisanej przez skarżącą
doszło w okresie świąteczno-noworocznym, w którym dochodzi do utrudnień w dostępie do opieki medycznej. Jest to
również okres urlopowy, co umożliwia podjęcie decyzji o samoizolacji bez konieczności korzystania z opieki
specjalisty przy braku nasilenia objawów chorobowych. Sąd z urzędu wziął pod uwagę panującą w ówczesnym
okresie sytuację pandemiczną w kraju i komunikaty rządowe związane z tym stanem, skalą zakażeń wirusem SARS-
CoV-2 i sytuacją panującą w służbie zdrowia. Ponadto skarżąca zaledwie jeden dzień po upływie terminu do
wniesienia skargi poddała się testowi przesiewowemu, co zostało udokumentowane, a po uzyskaniu wyniku
negatywnego, zachowała siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu i złożyła w tym terminie
skargę.
Stanowisko NSA
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie organu. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że w razie
uchybienia terminu w toku postępowania przed sądem i ubiegania się o jego przywrócenie, strona jest zobowiązana,
w piśmie zawierającym wniosek, do uprawdopodobnienia okoliczności, które wskazywać będą na niezawinione
uchybienie terminu. W ocenie NSA, skarżąca uprawdopodobniła brak swojej winy w uchybieniu terminu do
wniesienia skargi, a Sąd I instancji zasadnie uwzględnił wniosek o przywrócenie tego terminu, biorąc pod
uwagę okoliczności związane z dobrowolną kwarantanną i istniejącą w tym okresie sytuacją pandemiczną
w kraju, w szczególności w szeroko pojętej służbie zdrowia, a także fakt, że skarżąca, dzień po terminie
upływie terminu do wniesienia skargi, poddała się testowi na obecność koronawirusa, załączając do wniosku
stosowną dokumentację. W uzasadnieniu postanowienia podkreślono, że skarżąca w chwili składania skargi
i wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia działała samodzielnie, bez profesjonalnego
pełnomocnika. W zażaleniu na postanowienie Sądu I instancji organ twierdził, że skarżąca mogła dochować
terminu do wniesienia skargi pomimo obaw co do zakażenia koronawirusem i wnieść skargę za
pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. NSA wyjaśnił jednak, że wybór formy wniesienia skargi
jest uprawnieniem strony, a nie przymusem uregulowanym w drodze ustawowej.
Postanowienie NSA z 14.7.2021 r., II GZ 229/21,

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarżąca skutecznie uprawdopodobniła brak swojej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, uwzględniając okoliczności związane z dobrowolną kwarantanną i sytuacją pandemiczną. NSA podkreślił, że wybór formy wniesienia skargi należy do strony, a nie jest przymusem. Postanowienie NSA z 14.7.2021 r., II GZ 229/21, potwierdza przywrócenie terminu do wniesienia skargi przez Sąd I instancji.