Dokumenty o przebiegu kariery zawodowej mogą stanowić informację publiczną

Dokumenty o przebiegu kariery zawodowej, takie jak życiorys, kopia dyplomu, informacje o drodze zawodowej czy badaniach psychiatrycznych, mogą być uznane za informację publiczną. Sprawa dotyczyła skargi na brak udostępnienia tych informacji, co zostało rozstrzygnięte przez WSA w Rzeszowie. Skarżący domagał się także informacji po anonimizacji, co byłoby zgodne z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Tematyka: dokumenty, kariera zawodowa, informacja publiczna, anonimizacja, funkcjonariusz publiczny, ograniczenie prywatności

Dokumenty o przebiegu kariery zawodowej, takie jak życiorys, kopia dyplomu, informacje o drodze zawodowej czy badaniach psychiatrycznych, mogą być uznane za informację publiczną. Sprawa dotyczyła skargi na brak udostępnienia tych informacji, co zostało rozstrzygnięte przez WSA w Rzeszowie. Skarżący domagał się także informacji po anonimizacji, co byłoby zgodne z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej.

 

Życiorys, kopia dyplomu ukończenia szkoły średniej, wyższej i policyjnej, informacja o przebiegu drogi
zawodowej, kopia aktu mianowania na policjanta oraz kopia aktualnych badań psychiatrycznych stanowią
informację publiczną podlegającą udostępnieniu.
Stan faktyczny
WSA w Rzeszowie rozpoznał sprawę ze skargi na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie
udostępnienia informacji publicznej i zobowiązał Komendanta Powiatowego Policji do rozpoznania wniosku
skarżącego w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt sprawy organowi wraz z prawomocnym wyrokiem. Stwierdził także,
że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Jak wynika z akt sprawy, skarżący za pośrednictwem wiadomości elektronicznej zwrócił się do Komendanta Policji
z żądaniem o udzielenie informacji publicznej dotyczącej wskazanego z imienia i nazwiska policjanta tj.: życiorysu,
kopii dyplomu ukończenia szkoły średniej, wyższej i szkoły policyjnej, informacji o przebiegu drogi zawodowej, kopii
mianowania na Policjanta, kopii oświadczenia majątkowego oraz kopii badań psychiatrycznych.
Komendant poinformował stronę, że zakres żądanych informacji wykracza poza pojęcie informacji publicznej,
określonej w art. 6 ustawy z 6.9.2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 2176 ze zm.;
dalej: DostInfPubU). Wobec tego brak jest podstaw do udzielenia wnioskowanych informacji.
Skarżący w skardze na bezczynność Komendanta podniósł, że w trybie informacji publicznej wnosił o udostępnienie
informacji dotyczących pracy wskazanego z imienia i nazwiska policjanta w formie skanów wskazanych dokumentów
po anonimizacji. Wbrew twierdzeniu Komendanta w ocenie Skarżącego miał on obowiązek udostępnić żądane
informacje po anonimizacji danych wrażliwych. W razie odmowy udzielania informacji organ powinien był to uczynić
w formie decyzji, zgodnie z art. 16 ust. 1 DostInfPubU. Skoro zatem organ nie wydał decyzji i nie udzielił informacji,
co do których posiada ustawowy obowiązek ich udostępnienia, to nie ulega wątpliwości, że pozostaje on
w bezczynności.
W odpowiedzi na skargę Komendant wniósł o jej oddalenie.
Stanowisko WSA
WSA uznał, że skarga zasługiwała na uwzględnienie, gdyż Komendant pozostaje w bezczynności błędnie uznając,
że przedmiotem żądania skarżącego jest jedynie udostępnienie dokumentów prywatnych a zatem odpowiednią formą
załatwienia wniosku będzie udzielenie informacji, że przedmiotem żądania są informacje, które nie stanowią
informacji publicznej w rozumieniu DostInfPubU.
Funkcjonariusz publiczny
Stosownie do art. 115 § 13 KK, funkcjonariuszem publicznym jest:
1.   Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej;
2.   poseł, senator, radny, poseł do Parlamentu Europejskiego;
3.   sędzia, ławnik, prokurator, funkcjonariusz finansowego organu postępowania przygotowawczego lub organu
     nadrzędnego nad finansowym organem postępowania przygotowawczego, notariusz, komornik, kurator sądowy,
     syndyk, nadzorca sądowy i zarządca, osoba orzekająca w organach dyscyplinarnych działających na podstawie
     ustawy;
4.   osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego,
     chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba w zakresie, w którym uprawniona jest do
     wydawania decyzji administracyjnych;
5.   osoba będąca pracownikiem organu kontroli państwowej lub organu kontroli samorządu terytorialnego, chyba że
     pełni wyłącznie czynności usługowe;
6.   osoba zajmująca kierownicze stanowisko w innej instytucji państwowej;




7.   funkcjonariusz organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariusz Służby
     Więziennej;
8.   osoba pełniąca czynną służbę wojskową, z wyjątkiem terytorialnej służby wojskowej pełnionej dyspozycyjnie;
9.   pracownik międzynarodowego trybunału karnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe.
Katalog osób będących funkcjonariuszami publicznymi jest w pewnym sensie otwarty, z uwagi na szerokie określenie
zakresu pojęć w pkt 4–6. Zatem wniosek jest taki, że funkcjonariuszem publicznym jest każda osoba, której
uprawnienia i obowiązki w zakresie działalności publicznej są określone lub uznane przez ustawę lub wiążącą RP
umowę międzynarodową.
Funkcjonariuszem publicznym jest osoba pełniąca funkcję publiczną rozumianą jako wykonywanie zadań publicznych
polegających na podejmowaniu działań wpływających bezpośrednio na sytuację prawną innych osób (lub łączących
się, co najmniej z przygotowywaniem decyzji dotyczących innych podmiotów) lub gospodarowanie mieniem
komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Nie ma przy tym znaczenia, czy realizacją funkcji publicznej zajmują się
podmioty publiczne, czy też niepubliczne.
W przypadku funkcjonariuszy publicznych chodzi tu o podmioty, którym przysługuje co najmniej wąski zakres
kompetencji decyzyjnej w ramach instytucji publicznej, przy czym nie muszą to być jedynie osoby uprawnione do
wydawania decyzji administracyjnych. Chodzi o takie stanowiska i funkcje, których sprawowanie jest równoznaczne
z podejmowaniem działań wpływających bezpośrednio na sytuację prawną innych osób lub łączy się co najmniej
z przygotowywaniem decyzji dotyczących innych podmiotów. Spod zakresu funkcji publicznej wykluczone są
stanowiska, które – choćby pełnione w ramach organów władzy publicznej – mają charakter usługowy lub techniczny.
Mając na względzie tak przyjęte rozumienie funkcjonariusza publicznego przyjąć należy, że policjant jest osobą
pełniącą funkcje publiczne.
Informacja publiczna
Sąd uznał, że żądanie udostępnienia wskazanych we wniosku dokumentów w wersji anonimizowanej w formie
skanów nie dotyczy dokumentów prywatnych, jak argumentował Komendant w odpowiedzi na skargę. Skoro policjant
należy do kategorii osób pełniących funkcje publiczne, to co do zasady informacje dotyczące podejmowanych przez
niego w ramach obowiązków służbowych działań – mieszczących się w ustawowych kompetencjach Policji – są
informacją publiczną.
Informacje publiczne mogą wynikać nie tylko z dokumentów urzędowych sporządzonych przez uprawnionego
funkcjonariusza publicznego w ramach jego kompetencji oraz skierowanych do innego podmiotu lub złożonych do akt
sprawy (art. 6 ust. 2 DostInfPubU), lecz także z innych dokumentów, którymi podmioty publiczne posługują się w celu
wykonywania powierzonych im zadań publicznych. W związku z powyższym informacje publiczne mogą wynikać
również z dokumentów nieurzędowych wytworzonych w związku z rozpoczęciem, trwaniem lub zakończeniem
stosunku służbowego funkcjonariusza publicznego (np. policyjnego), jeśli tylko dokumenty te stanowią część bazy
informacyjnej wykorzystywanej przez dany podmiot publiczny. Do grupy powyższej zaliczyć można informacje
o przebiegu drogi zawodowej policjanta.
Ograniczenie prawa do prywatności
Nie oznacza to, że nawet jeżeli wskazany przez skarżącego policjant należy do kręgu osób pełniących funkcję
publiczną, to wszystkie informacje z nim związane (w tym objęte wnioskiem) podlegają bezwarunkowemu
udostępnieniu z całkowitym wyłączeniem ochrony jego prywatności. Stosownie do art. 5 ust. 2 DostInfPubU, prawo
do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę
przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek
z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna
lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa.
Zatem w celu ograniczenia prawa do prywatności musi zachodzić związek pomiędzy informacją o osobie pełniącej
funkcję publiczną oraz pełnieniem tej funkcji. Musi to być ścisły związek między informacją odnoszącą się do osoby
pełniącej funkcję publiczną i jej funkcjonowaniem w sferze publicznej. Z wykładni art. 5 ust. 2 DostInfPubU wynika
zresztą wprost, że udostępnieniu podlega informacja o osobach pełniących funkcje publiczne, mająca związek
z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji. Kryterium tych warunków spełniają
informacje nt. posiadanego wykształcenia i doświadczenia zawodowego, przebiegu kariery zawodowej oraz stanu
zdrowia, dające obraz kompetencji (kwalifikacji i predyspozycji) do pracy na określonym stanowisku, w które co do
zasady (z zastrzeżeniem co do oświadczenia majątkowego) wpisuje się żądanie skarżącego udzielenia
wnioskowanych informacji. Oznacza to, że życiorys, kopia dyplomu ukończenia szkoły średniej, wyższej i policyjnej,
informacja o przebiegu drogi zawodowej, kopia aktu mianowania na policjanta oraz kopia aktualnych badań
psychiatrycznych stanowią informację publiczną podlegającą udostępnieniu.




Nie oznacza to jednak, że dokumenty objęte wnioskiem Skarżącego podlegają bezwarunkowemu udostępnieniu.
Mogą bowiem zawierać dane dotyczące prywatności policjanta wskazanego we wniosku. W takim przypadku
dokumenty urzędowe nie tracą charakteru informacji publicznej, gdyż stanowią nadal informację publiczną z tym
jednak zastrzeżeniem, że podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 5 ust. 2 DostInfPubU. W myśl tego przepisu,
prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę
przedsiębiorcy.

Komentarz
Prawo do informacji publicznej nie jest prawem absolutnym, niczym nieograniczonym. Podstawą ograniczenia prawa
do informacji publicznej mogą być okoliczności związane z prywatnością osoby, której dane dotyczą. Nie jest zatem
tak, że takie prywatne dane powodują, że w danej sytuacji nie mamy do czynienia z informacją publiczną.
Ww. ograniczenie nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem
tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji.
Konieczne jest także odróżnienie zabiegu anonimizacji informacji od odmowy jej udostępnienia.

Wyrok WSA w Rzeszowie z 9.9.2021 r., II SAB/Rz 11/21, 








 

Prawo do informacji publicznej nie jest bezwzględne i może podlegać ograniczeniom związanym z prywatnością. W przypadku osób pełniących funkcje publiczne, jak policjanci, informacje o ich pracy i wykształceniu stanowią informację publiczną. Odmowa udostępnienia dokumentów musi być uzasadniona zgodnie z przepisami prawa.