Przedsiębiorcy z branży „beauty” muszą precyzyjnie określać ceny usług

Przedsiębiorcy z branży „beauty” mają obowiązek precyzyjnie określać ceny usług, co potwierdził NSA w kontekście naruszenia przepisów dotyczących informowania o cenach towarów i usług. Kary mogą być nakładane na przedsiębiorców, którzy nie spełniają tego obowiązku, nawet jeśli argumentują specyficzną naturę swojej działalności. Istotne jest transparentne informowanie klientów o cenach, nawet w przypadku usług złożonych, gdzie cena może być uzależniona od wielu czynników.

Tematyka: przedsiębiorcy, branża beauty, ceny usług, transparentność, konsument, ochrona, konkurencja

Przedsiębiorcy np. fryzjerzy czy kosmetyczki mają obowiązek uwidaczniania cen usług w miejscu ich
świadczenia w sposób jednoznaczny i umożliwiający porównanie cen. Wymogów tych nie spełnia określenie
cen w przedziałach: „od” lub „od do” stwierdził NSA.
Nałożenie kary na przedsiębiorcę
P.C. został ukarany za niezastosowanie się do obowiązku uwidocznienia cen usług w sposób jednoznaczny
w salonie fryzjersko-kosmetycznym. Jak ustalono, w odniesieniu do kilkudziesięciu usług w cenniku podano dolną
i górną granicę cen – „od do” lub tylko dolną granicę – „od”. W ocenie Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej
tak skonstruowany cennik naruszał art. 4 ust. 1 ustawy z 9.5.2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (t.j.
Dz.U. z 2019 r. poz. 178; dalej: InfCenTiUU) oraz § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju z 9.12.2015 r.
w sprawie uwidaczniania cen towarów i usług (Dz.U. z 2015 r. poz. 2121; dalej: CenyTowUsłR).
P.C. w odwołaniu twierdził, że ze względu na specyfikę branży i rodzaj świadczonych usług niemożliwe jest
opracowanie cennika w dokładniejszy sposób. Ceny usług fryzjerskich i kosmetycznych są uzależnione od wielu
czynników indywidualnych dla każdego klienta. Przykładowo koszt koloryzacji włosów zależy od ich długości,
grubości, struktury i kondycji a także rodzaju czy koloru farby. Również usługi kosmetyczne są wyceniane
w odniesieniu m.in.: do obszaru poddanego zabiegowi, rozległości zmian czy rodzaju i ilość produktu, który zostanie
użyty do wykonania usługi. P.C. zaznaczył, że przed przystąpieniem do wykonywania każdej z usług
przeprowadzane są bezpłatne konsultacje, po których klient dowiaduje się o ostatecznej wysokości ceny. Usługę
wykonuje się dopiero po akceptacji ceny i wyraźnej zgodzie klienta.
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję podkreślając, że każdy
podmiot prowadzących działalność w zakresie świadczenia usług konsumentom ma obowiązek uwidocznienia cen
w sposób niebudzący wątpliwości w miejscu ogólnodostępnym i dobrze widocznym z dokładnym określeniem rodzaju
i zakresu usługi. Obowiązujące przepisy nie przewidują żadnych odstępstw w tym zakresie ze względu na rodzaj czy
specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej.
W cenniku można określać ceny usług złożonych przy zastosowaniu przedziałów
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzje organów obu instancji i umorzył postępowanie
administracyjne uznając, że doszło do naruszenia art. 8 pkt 3 i art. 9 ustawy z 30.5.2014 r. o prawach konsumenta
(t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 287; dalej: PrKonsU) w zw. z art. 4 ust. 1 InfCenTiUU. Jak wskazano, w stosunku do
prostych usług cennik ustalony przez skarżącego jednoznacznie wskazuje na cenę usługi. Natomiast w przypadku
usług o wyższym stopniu złożoności, ceny ujęte zostały w formie przedziału zamkniętego bądź otwartego, ze
wskazaniem czynników wpływających na ostateczny kształt ceny oraz zastrzeżeniem, że konkretna cena
wskazywana jest konsumentowi po indywidualnej, darmowej konsultacji. Sąd I instancji uznał, że w usług złożonych
podstawę do ustalenia zasad podawania ceny lub wynagrodzenia, odbiegających od sztywnych reguł wynikających
z art. 4 ust. 1 InfCenTiUU, stanowi art. 8 pkt 3 PrKonsU. Regulacja ta zobowiązuje przedsiębiorcę, najpóźniej w chwili
wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową, do poinformowania go sposób jasny i zrozumiały o łącznej
cenie lub wynagrodzeniu za świadczenie, a gdy charakter przedmiotu świadczenia nie pozwala na wcześniejsze
obliczenie ich wysokości o sposobie, w jaki będą one obliczane. Zdaniem Sądu, w świetle zasad doświadczenia
życiowego oraz zasady maksymalizacji zysków na konkurencyjnym rynku, oczywiste jest, że skarżący wskazałby
cenę każdej usługi, gdyby był w stanie uczynić to w prosty sposób. W uzasadnieniu stwierdzono, że argumentacja
organu pomija charakterystykę aktualnie funkcjonującego rynku usług fryzjerskich czy kosmetycznych oraz ofertę
skarżącego, gdzie ostateczna cena usług zależeć będzie od szeregu zmiennych, immanentnie skorelowanych
z indywidulanymi właściwościami fizycznymi i zdrowotnymi danego klienta.
Świadczący usługi musi dokładnie wskazać cenę
Naczelny Sąd Administracyjny uwzględniając skargę kasacyjną organu uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę
do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie. Jak wyjaśniono, w rozpoznawanej sprawie to przepisy art. 4 ust. 1
w zw. z art. 6 ust. 1 InfCenTiUU stanowią samoistną i wyłączną podstawę orzekania organów inspekcji handlowej.
Art. 8 pkt 3 PrKonsU odnosi się wyłącznie do przedumownych uzgodnień o charakterze cywilnoprawnym
a kontrola realizacji wynikającego z tego przepisu obowiązku o charakterze cywilnoprawnym podlega sądom
powszechnym. Natomiast przepisy InfCenTiUU oraz CenyTowUsłR realizują zadania z zakresu ochrony
konsumentów przed wygórowanymi cenami ustalanymi w sposób dowolny przez przedsiębiorców
świadczących usługi. Ustalają one reguły postępowania administracyjnego wymuszającego na przedsiębiorców
realizację obowiązku uwidaczniania cen. NSA podkreślił, że obie ustawy: InfCenTiUU i PrKonsU, będące wynikiem

zaimplementowania dyrektywy 2011/83/UE z 25.10.2011 r. w sprawie praw konsumentów (Dz.Urz. UE L z 2011 r. Nr
304 s. 64) są wobec siebie równorzędne i równoprawne. W rezultacie nie można przyjąć, że przedsiębiorcy mają
uprawnienie do ustalania ceny końcowej usługi w formie indywidualnych ustnych konsultacji w ramach
realizacji publicznoprawnego obowiązku o informowaniu o cenach. Sąd I instancji pominął istotną okoliczność,
że cennik usług zaproponowany przez skarżącego nie zawiera informacji o sposobie, w jaki będą obliczane elementy
składowe ceny, tylko zawiera ceny niedookreślone. W ocenie NSA niedopuszczalne jest, aby przedsiębiorcy,
powołując się na specyfikę prowadzonej działalności, kierując się niejasnymi i nieprecyzyjnymi kryteriami,
uwidaczniali ceny z naruszeniem ustawowych kryteriów (zob. wyrok NSA z 9.10.2019 r., II GSK 710/19,
).
W uzasadnieniu wyroku podkreślono, że prawidłowa realizacja obowiązku uwidaczniania cen umożliwia
konsumentom porównanie cen, zaś podanie w cenniku maksymalnej ceny usługi służy ochronie nabywcy
przed wygórowanymi cenami. Dlatego przyjęcie, że stopień skomplikowania usług kosmetyczno-fryzjerskich
zwalnia przedsiębiorcę z publicznego udostępniania rzetelnego i wiarygodnego cennika prowadziłoby do
obniżenia poziomu ochrony konsumentów.
Wyrok NSA z 28.9.2021 r., II GSK 805/21,

Wyroki NSA podkreślają konieczność dokładnego wskazywania cen usług przez przedsiębiorców z branży beauty, nawet w przypadku usług złożonych. Brak jasności w cennikach może prowadzić do nadużyć i niekorzystnych praktyk dla konsumentów. Ustalenie cen w sposób transparentny i jednoznaczny jest kluczowe dla zapewnienia ochrony konsumentów i uczciwej konkurencji na rynku.