Właściciel sieci elektroenergetycznej jako strona postępowania w sprawie dotyczącej pozwolenia na budowę
Właściciel sieci elektroenergetycznej może żądać stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę, gdy planowany obiekt wprowadza ograniczenia w poszanowaniu jego interesów. Sprawa dotyczyła umorzenia postępowania po wniosku Spółki o stwierdzenie nieważności decyzji starosty. NSA uznał skargę za niezasadną, podkreślając, że krąg stron w postępowaniu nieważnościowym może być szerszy niż w postępowaniu zwykłym.
Tematyka: właściciel sieci elektroenergetycznej, stwierdzenie nieważności decyzji, NSA, postępowanie nieważnościowe, interes prawny, przedsiębiorstwa energetyczne, obowiązki ustawowe, art. 28 PrBud, art. 28 KPA
Właściciel sieci elektroenergetycznej może żądać stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę, gdy planowany obiekt wprowadza ograniczenia w poszanowaniu jego interesów. Sprawa dotyczyła umorzenia postępowania po wniosku Spółki o stwierdzenie nieważności decyzji starosty. NSA uznał skargę za niezasadną, podkreślając, że krąg stron w postępowaniu nieważnościowym może być szerszy niż w postępowaniu zwykłym.
Właściciel sieci elektroenergetycznej może w okolicznościach konkretnej sprawy żądać stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę, z uwagi swój interes prawny w wyeliminowaniu tej decyzji z obrotu prawnego (art. 28 KPA). Ma to miejsce szczególnie wtedy, gdy planowany do realizacji obiekt budowlany, z uwagi na znaczne zbliżenie z tą siecią, wprowadza bądź może wprowadzać ograniczenia w poszanowaniu występujących w obszarze oddziaływania „uzasadnionych interesów” właściciela sieci w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 9 PrBud. Stan faktyczny Wyrokiem z 6.7.2021 r., VII SA/Wa 962/21, WSA w Warszawie oddalił sprzeciw Spółki od decyzji GINB z kwietnia 2021 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. W sprawie tej starosta decyzją z maja 2020 r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił Spółce pozwolenia na budowę i rozbiórkę dla zamierzenia polegającego na budowie budynku handlowo-usługowego. Pismem z października 2020 r. Spółka S.A. złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji starosty. We wniosku podniesiono, że budowany obiekt handlowo-usługowy został zaprojektowany w sposób niezapewniający odpowiedniej odległości od przechodzącej nad nieruchomością sieci elektroenergetycznej 220 kV (NN). Zdaniem Spółki S.A., właściciel linii, jako podmiot na którym ciążą szczególne obowiązki w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa sieci elektroenergetycznej, uprawniony jest do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę. Wojewoda umorzył postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji starosty, a w uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podniósł, że ustalenie kręgu stron postępowania w sprawie pozwolenia na budowę powinno nastąpić na podstawie art. 28 KPA w zw. z art. 28 ust. 2 ustawy z 7.7.1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.; dalej: PrBud), stanowiącym uregulowanie szczególne w stosunku do ogólnej normy art. 28 KPA zawierającej definicję strony. Jeżeli w zwykłym trybie sprawa główna dotyczyła pozwolenia na budowę, to do określenia przymiotu stron w postępowaniu nieważnościowym zastosowanie znajduje, tak jak w postępowaniu zwykłym, art. 28 PrBud. Tylko właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości położonej w otoczeniu obiektu objętego postępowaniem o pozwolenie na budowę mogą wywodzić, iż przysługuje im status strony postępowania o stwierdzenie nieważności takiego pozwolenia, poprzez wykazanie takiego ograniczenia w swobodnym zagospodarowaniu ich nieruchomości, które będzie wiązać się z konkretnym przepisem prawa materialnego je wprowadzającym. Odwołanie od powyższej decyzji złożyła Spółka S.A. GINB uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy podał, że analiza akt sprawy wykazała, że sporna inwestycja została zaprojektowana w odległości 5,5 m od osi napowietrznej linii wysokiego napięcia 220 kV. W ocenie GINB, zaprojektowanie spornego budynku w odległości 5,5 m od osi linii napowietrznej wysokiego napięcia 220 kV, biorąc pod uwagę rozpiętość jej przewodów, powoduje powstanie po stronie przedsiębiorcy przesyłowego interesu prawnego uprawniającego go do weryfikacji rozwiązań projektowych zatwierdzonych decyzją o pozwoleniu na budowę. W związku z powyższym wnioskodawczyni posiada interes prawny wynikający z prawa materialnego, legitymujący ją do wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. Od powyższej decyzji Spółka złożyła sprzeciw do WSA, zarzucając m.in. naruszenie art. 28 ust. 2 w zw. z art. 3 pkt 20 oraz w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 9 PrBud, polegające na jego niewłaściwym zastosowaniu i niewłaściwej interpretacji, poprzez uznanie, że położenie urządzeń przesyłowych uczestnika w bezpośrednim sąsiedztwie projektowanej inwestycji narusza jego uzasadnione interesy, uniemożliwiając wykonywanie przez uczestnika praw związanych z posadowieniem tychże urządzeń przesyłowych, takich jak konserwacja i ewentualna modernizacja - co znajduje się w dyspozycji zawartej w art. 3 pkt 20 PrBud definicji „obszaru oddziaływania obiektu”, zaś w rzeczywistości planowane zamierzenie budowlane nie zagraża bezpieczeństwu użytkowania i dostępności obiektów uczestnika i nie wpływa negatywnie na istniejący sposób zagospodarowania tychże obiektów; Orzeczenie NSA NSA uznał, że skarga nie zasługiwała na uwzględnienie, co skutkowało jej oddaleniem. Przede wszystkim NSA wskazał, że co do zasady w sprawie o pozwolenie na budowę, prowadzonej w trybie zwykłym, jak i w trybach nadzwyczajnych, krąg podmiotów uznanych za stronę powinien być ustalony na podstawie art. 28 ust. 2 PrBud, będącego normą szczególną w stosunku do art. 28 KPA. W świetle przywołanej normy art. 28 ust. 2 PrBud stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę, są - oprócz inwestora - właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu. Jednakże w orzecznictwie sądowoadministracyjnym nie wykluczono całkowicie możliwości zastosowania w sprawach dotyczących pozwolenia na budowę art. 28 KPA. Akcentuje się jednakże przy tym, że do wyjątku tego podchodzić należy z ogromną ostrożnością. W postępowaniu nieważnościowym, ze względu na szczególne okoliczności sprawy, może zaistnieć potrzeba szerszego ujęcia legitymacji do żądania wszczęcia takiego postępowania - wychodząc poza krąg podmiotów wymienionych w art. 28 ust. 2 PrBud, a pozostając jednocześnie w zakresie art. 28 KPA. Legitymację do żądania wszczęcia postępowania takiego jak przedmiotowe ma bowiem każdy, kto posiada interes prawny w wyeliminowaniu decyzji z obrotu prawnego, a więc jest podmiotem, którego interesu prawnego lub obowiązku mogą dotyczyć skutki stwierdzenia nieważności decyzji. Z tych względów krąg stron biorących udział w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji nie zawsze pokrywa się z kręgiem podmiotów biorących udział w postępowaniu zwykłym i może okazać się szerszy. Podkreślić przy tym trzeba, iż interes prawny nie jest kategorią abstrakcyjną i nie można wypowiadać się o jego istnieniu bądź nieistnieniu w konkretnej sprawie, bez wszechstronnego zbadania prawdopodobnego wpływu decyzji na sferę praw strony skarżącej – wnioskodawcy. Interes prawny w żądaniu stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę może wynikać przykładowo z przepisów prawa cywilnego, art. 3 pkt 20 i art. 5 ust. 1 pkt 9 PrBud. Podmiot zobowiązany jako strona W rozpoznawanej sprawie Spółka S.A. nie jest żadnym z podmiotów określonych w art. 28 ust. 2 PrBud. Nie oznacza to jednakże, że nie może skutecznie żądać wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę. Sporna inwestycja została zaprojektowana w odległości 5,5 m od osi napowietrznej linii wysokiego napięcia 220 kV. Zbliżenie tej linii i zrealizowanej inwestycji, może wprowadzić wzajemne ograniczenia, choćby wynikające z przepisów techniczno-budowlanych, obowiązków zapewnienia bezpiecznego użytkowania obu tych obiektów, obowiązku bezawaryjnego i ciągłego dostarczania energii elektrycznej do swoich odbiorców przez gestora sieci. Ostatnio wymieniony obowiązek wynika z przepisów ustawy z 10.4.1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 716 ze zm.; dalej: PrEnerg), zwłaszcza z art. 4 ust. 1 PrEnerg, który nakłada na przedsiębiorstwa energetyczne, w tym zajmujące się dystrybucją energii (tu: energii elektrycznej), obowiązek utrzymywania zdolności urządzeń, instalacji i sieci do realizacji zaopatrzenia w tę energię w sposób ciągły i niezawodny, przy zachowaniu obowiązujących wymagań jakościowych. Obowiązek wynikający z tego przepisu ma charakter publicznoprawny w tym znaczeniu, że zostaje nałożony w interesie publicznym. Ponadto, operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego w zakresie systemu przesyłowego, jest odpowiedzialny za szereg obowiązków określonych przepisami art. 9c ust. 2 i 3 PrEnerg. Powyższe wskazanie na ustawowe obowiązki przedsiębiorcy energetycznego jest o tyle istotne, że w świetle art. 28 KPA stronami postępowania są również podmioty, których „obowiązku” dotyczy postępowanie, albo które żądają czynności organu ze względu na swój „obowiązek”. Wobec powyższego, należy podzielić pogląd, zgodnie z którym, właściciel sieci elektroenergetycznej może w okolicznościach konkretnej sprawy żądać stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę, z uwagi swój interes prawny w wyeliminowaniu tej decyzji z obrotu prawnego (art. 28 KPA). Ma to miejsce szczególnie wtedy, gdy planowany do realizacji obiekt budowlany, z uwagi na znaczne zbliżenie z tą siecią, wprowadza bądź może wprowadzać ograniczenia w poszanowaniu występujących w obszarze oddziaływania „uzasadnionych interesów” właściciela sieci w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 9 PrBud. Komentarz Komentowane orzeczenie odnosi się do problemu relacji art. 28 PrBud do art. 28 KPA. Nie można w sposób kategoryczny przyjmować, że art. 28 PrBud całkowicie wyłącza stosowanie w pewnego rodzaju sytuacjach przepis art. 28 KPA jako podstawę ustaleniu kręgu stron postępowania. NSA wskazał na swoje wcześniejsze orzecznictwo w tym zakresie, odnoszące się do zasadności zaliczenia przedsiębiorstw energetycznych do kręgu podmiotów wykonujących zadania z zakresu użyteczności publicznej, które to podmioty należy z kolei postrzegać jako szczególną kategorię podmiotów wykonujących swoje zadania ustawowe niezależnie od prawa do nieruchomości, przez które przebiegają ich urządzenia przesyłowe i których interes prawny lub obowiązek wynika wprost z przepisów ustaw. Pomimo braku prawa takich przedsiębiorstw do nieruchomości, jego obowiązki ustawowe uzasadniają uznanie ich za stronę postępowania. Wyrok z 9.12.2021 r., II OSK 2436/21,
Orzeczenie NSA wskazało na możliwość szerszego ujęcia legitymacji do żądania stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę poza kręgiem strony w postępowaniu zwykłym. Pomimo braku prawa do nieruchomości, przedsiębiorstwa energetyczne uzasadniają swoją stronę postępowania przez obowiązki ustawowe wynikające z przepisów prawa.