Adresat decyzji o usunięciu odpadów
Decyzja o usunięciu odpadów, wydawana na podstawie art. 26 ust. 2 OdpadyU, jest w każdym przypadku wydawana wobec konkretnie określonego podmiotu, a więc posiadacza odpadów. NSA rozpoznał skargę kasacyjną od wyroku WSA w Krakowie z 22.6.2021 r., II SA/Kr 371/21, w sprawie ze sprzeciwów od decyzji SKO w Krakowie w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów.
Tematyka: Decyzja, usunięcie odpadów, posiadacz odpadów, OdpadyU, skarga kasacyjna, wyrok NSA, postępowanie administracyjne
Decyzja o usunięciu odpadów, wydawana na podstawie art. 26 ust. 2 OdpadyU, jest w każdym przypadku wydawana wobec konkretnie określonego podmiotu, a więc posiadacza odpadów. NSA rozpoznał skargę kasacyjną od wyroku WSA w Krakowie z 22.6.2021 r., II SA/Kr 371/21, w sprawie ze sprzeciwów od decyzji SKO w Krakowie w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów.
Decyzja o usunięciu odpadów, wydawana na podstawie art. 26 ust. 2 OdpadyU, jest w każdym przypadku wydawana wobec konkretnie określonego podmiotu, a więc posiadacza odpadów. Okoliczności faktyczne NSA rozpoznał skargę kasacyjną od wyroku WSA w Krakowie z 22.6.2021 r., II SA/Kr 371/21, , w sprawie ze sprzeciwów od decyzji SKO w Krakowie w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów. Skarga kasacyjna została oddalona. Wcześniej ww. wyrokiem WSA w Krakowie oddalił sprzeciwy od decyzji SKO w Krakowie w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją ze stycznia 2021 r. Wójt Gminy Liszki nakazał Skarżącej nr 1 usunięcie z terenu działki numer [...] obręb [...] odpadów o kodzie 200201 (odpady biodegradowalne) oraz nakazał Skarżącej nr 2 usunięcie z terenu działki numer [...] obręb [...] odpadów o kodzie 200201 (odpady biodegradowalne). Odwołanie od powyższej decyzji wniosła Skarżąca nr 2. Decyzją z lutego 2021 r. SKO w Krakowie uchyliło decyzję pierwszoinstancyjną i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Jako podstawę prawną decyzji organ odwoławczy powołał m.in. art. 26 ust. 2 i ust. 6 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 779 ze zm.; dalej: OdpadyU). Wskazał on, że na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego przez Organ I instancji nie można uznać, że posiadaczem odpadów jest Skarżąca nr 2. Zdaniem organu odwoławczego konieczne jest przeprowadzanie w tym zakresie dalszego postępowania dowodowego. W odwołaniu wskazano, że właścicielem działki, na której zlokalizowane są odpady, nie jest Skarżąca nr 2, ale inna spółka. Okoliczność ta została udokumentowana aktem notarialnym oraz księgą wieczystą. Oznacza to konieczność przeprowadzenia postępowania przy innym ustaleniu kręgu jego stron. Ewidencja gruntów i budynków stanowi rejestr publiczny, ale zawarte w ewidencji wpisy dotyczące oznaczenia właściciela (użytkownika wieczystego) nieruchomości nie mogą podważać domniemania prawdziwości danych zawartych w dziale drugim księgi wieczystej, obejmującym wpisy dotyczące własności i użytkowania wieczystego. W ocenie Organu odwoławczego ustalenie podmiotu zobowiązanego do usunięcia nielegalnie składowanych odpadów, tj. posiadacza odpadów nie może nastąpić jedynie w oparciu o notatkę służbową. Skarżąca nr 2 wniosła skargę kasacyjną od powyższego wyroku. W pierwszej kolejności zarzuciła ona naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 26 OdpadyU w zw. z art. 28 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.; dalej: KPA). Polegało ono na przyjęciu, że postępowanie w sprawie usunięcia odpadów nie toczy się w sprawie konkretnego podmiotu, a jedynie ma na celu usunięcie odpadów. W ocenie Skarżącej nr 2 ustalenie przez organ, że nie jest ona posiadaczem odpadów powinno prowadzić do uchylenia decyzji organu I instancji i umorzenia postępowania, a nie do wydania decyzji kasacyjnej. Stanowisko NSA W zakresie zarzutów naruszenia przepisów prawa materialnego NSA wskazał, że zgodnie z art. 26 ust. 1 OdpadyU posiadacz odpadów jest zobowiązany do niezwłocznego usunięcia odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania. Definicja legalna posiadacza odpadów została sformułowana w art. 3 ust. 1 pkt 19 OdpadyU, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o posiadaczu odpadów, rozumie się przez to wytwórcę odpadów lub osobę fizyczną, osobę prawną oraz jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, będące w posiadaniu odpadów. Ponadto domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości. Stanowisko Sądu I instancji jest częściowo nieprawidłowe, ponieważ wskazał on, że postępowanie prowadzone w trybie art. 26 ust. 2 OdpadyU jest co do zasady postępowaniem w sprawie usunięcia odpadów, a nie takim przeciwko posiadaczowi odpadów. W tym zakresie Spółka prawidłowo wskazała w skardze kasacyjnej, że decyzja wydawana na podstawie art. 26 ust. 2 OdpadyU jest w każdym przypadku decyzją wydawaną wobec konkretnie określonego podmiotu, a więc posiadacza odpadów. Uchybienie Sądu I instancji nie miało jednak wpływu na wynik sprawy, ponieważ jak wynika z cytowanego art. 3 ust. 1 pkt 19 OdpadyU przyjęcie, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów, opiera się na domniemaniu, które ze swojej istoty może zostać obalone. Natomiast w tej sprawie Organ odwoławczy właściwie orzekł, że prawidłowe ustalenie kręgu stron postępowania, w tym prawidłowe ustalenie, kto jest posiadaczem odpadów (w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 19 OdpadyU) zdeponowanych na przedmiotowych działkach, wymaga ponownego przeprowadzenia postępowania dowodowego w tym zakresie, a w szczególności analizy dokumentów złożonych przez Spółkę. Samo wykazanie, że nie jest ona właścicielem działki nr [...] nie jest jeszcze wystarczające do stwierdzenia, że nie jest posiadaczem odpadów. Nie ulega wątpliwości, że ustalenie kręgu stron postępowania w rozumieniu art. 28 KPA, w tym adresata nakazu z art. 26 ust. 2 OdpadyU, powinno nastąpić w postępowaniu przed organem I instancji. Zapewni to poszanowanie zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego w myśl art. 15 KPA. Komentarz NSA w omawianym orzeczenie wyraźnie wskazał na charakter postępowania o wydanie decyzji o usunięcie odpadów. Nie jest to bowiem postępowanie skierowane do rzeczy, tj. dotyczące jedynie ustalenia obowiązku usunięcia odpadów. Konieczne jest ustalenie, jak w zasadzie w każdym postępowaniu administracyjnym, stron postępowania, w tym podmiotu, na który należy nałożyć obowiązek usunięcia odpadów. Takim zobowiązanym jest posiadacz odpadów w rozumieniu przepisów OdpadyU. Wyrok NSA z 3.2.2022 r., III OSK 64/22,
NSA w omawianym orzeczeniu wyraźnie wskazał na charakter postępowania o wydanie decyzji o usunięcie odpadów. Konieczne jest ustalenie, jak w zasadzie w każdym postępowaniu administracyjnym, stron postępowania, w tym podmiotu, na który należy nałożyć obowiązek usunięcia odpadów.