Informacja o decyzji środowiskowej a informacja o treści decyzji środowiskowej
Obowiązek niezwłocznego udostępnienia treści decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w BIP na okres 14 dni został wprowadzony w art. 85 ust. 3 ŚrodInfU. NSA rozpoznał skargę kasacyjną Fundacji od wyroku WSA w Warszawie. Skarga została oddalona, a NSA podzielił pogląd wyrażony w wyroku z 21.9.2021 r.
Tematyka: decyzja środowiskowa, udostępnienie informacji, udostępnienie treści decyzji, skarga kasacyjna, NSA
Obowiązek niezwłocznego udostępnienia treści decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w BIP na okres 14 dni został wprowadzony w art. 85 ust. 3 ŚrodInfU. NSA rozpoznał skargę kasacyjną Fundacji od wyroku WSA w Warszawie. Skarga została oddalona, a NSA podzielił pogląd wyrażony w wyroku z 21.9.2021 r.
Obowiązek niezwłocznego udostępnienia na okres 14 dni treści decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w BIP na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu, został wprowadzony w art. 85 ust. 3 ŚrodInfU z 13.5.2021 r. Do tej daty organ miał jedynie obowiązek podania do publicznej wiadomości informacje o wydanej decyzji i o możliwościach zapoznania się z jej treścią oraz z dokumentacją sprawy, w tym z uzgodnieniem dokonanym z RDOŚ oraz opinią organu, o którym mowa w art. 78 ŚrodInfU. To właśnie art. 85 ust. 3 ŚrodInfU, a nie art. 49 KPA stanowił podstawę o umieszczeniu informacji o wydaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia w BIP. Stan faktyczny NSA rozpoznał skargę kasacyjną Fundacji od wyroku WSA w Warszawie z 26.6.2018 r., IV SA/Wa 814/18, , w sprawie ze skargi Fundacji na decyzję SKO w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia. Skarga kasacyjna została oddalona. Zarzucała ona naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. naruszenie przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej: PostAdmU) oraz przepisów art. 49 ustawy z 14.6.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.; dalej: KPA) w zw. z art. 3 pkt 11 ustawy z 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2373 ze zm.; dalej: ŚrodInfU) oraz art. 74 ust. 3 ŚrodInfU w zw. art. 7, art. 8, art. 15 i art. 138 § 2 KPA, w sytuacji, kiedy decyzja Burmistrza Miasta i Gminy nie została w sposób prawidłowy doręczona wszystkim uczestnikom postępowania administracyjnego, w tym Skarżącej. Powyższe naruszenie skutkowało oddaleniem wniesionej skargi, podczas gdy w ocenie Skarżącej WSA w Warszawie powinien uchylić decyzję SKO utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy wraz z poprzedzającą ją decyzją Burmistrza Miasta i Gminy, wydaną w I instancji, i przekazać sprawę temu organowi do ponownego rozpoznania celem prawidłowego doręczenia decyzji stronom i uczestnikom postępowania. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej Skarżąca kasacyjnie wskazała, że zgadzając się co do okoliczności, iż w przedmiotowej sprawie administracyjnej liczba stron postępowania wynosiła 27 osób i możliwe było zastosowanie przepisu art. 49 KPA w zw. z art. 74 ust. 3 ŚrodInfU, należało podnieść, że Sąd I instancji miał prawny obowiązek dokonania oceny tego, czy organy obu instancji w sposób zgodny z prawem dokonywały obwieszczeń w tym trybie. Następnie Skarżąca kasacyjnie podniosła, iż organ I instancji umieścił na stronie Biuletynu Informacji Publicznej (dalej: BIP) Urzędu Miasta i Gminy jedynie obwieszczenie informujące o wydaniu decyzji, pomijając jednocześnie treść samej decyzji na stronie BIP. Powołując się na treść art. 3 ust. 1 pkt 11 ŚrodInfU, Skarżąca kasacyjnie wskazała, iż wykładnia językowa tego przepisu w sposób jednoznaczny nakazuje organowi „udostępnić informację”. Należy to odczytywać w ten sposób, że organ ma prawny obowiązek upublicznienia wydanego przez siebie aktu administracyjnego w całości, tj. treści decyzji, postanowienia lub innego aktu, a nie tylko ogłosić informację o tym, że to zrobił. Odmienna wykładnia art. 3 ust. 1 pkt 11 ŚrodInfU stoi w oczywistej sprzeczności z zasadą oficjalności postępowania administracyjnego, wynikającą z art. 39 KPA, która zakłada, że to na organie administracji ciąży obowiązek doręczenia stronom wydanej przez siebie decyzji i innych pism w toku postępowania. Zdaniem Fundacji powyższą argumentację wzmacnia też to, że stosując art. 49 KPA, organ administracji nie doręcza swojej decyzji indywidualnie każdej ze stron, ale korzysta ze środków publicznego porozumienia się, jaką w tym przypadku jest strona BIP organu wydającego decyzję. Orzeczenie NSA NSA uznał, że skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw. Przedmiotem rozpoznania przez NSA była już podobna sprawa, również wywołana skargą kasacyjną skarżącej Fundacji. NSA w składzie rozpoznającym niniejszą skargę kasacyjną w pełni podzielił pogląd wyrażony w wyroku z 21.9.2021 r., III OSK 600/21. Zarzut skargi kasacyjnej sprowadza się do podjęcia próby wykazania, że w sprawie doszło do naruszenia przepisów postępowania w zakresie doręczenia decyzji organu I instancji w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia. Zdaniem Skarżącej kasacyjnie doszło do naruszenia art. 145 § 1 pkt 1 lit. c PostAdmU w zw. z art. 49 KPA w zw. z art. 3 pkt 11 i art. 74 ust. 3 ŚrodInfU w zw. z art. 7, 8, 15 i art. 138 § 2 KPA albowiem organ I instancji na stronie BIP Urzędu Miasta Gminy umieścił jedynie obwieszczenie informujące o wydaniu decyzji, jednakże nie umieścił treści decyzji. Odnosząc się do powyższego zarzutu skargi kasacyjnej, NSA w pierwszej kolejności zwrócił uwagę na stan prawny obowiązujący w dacie wydania tej decyzji. Zgodnie z art. 74 ust. 3 ŚrodInfU, jeżeli liczba stron postępowania o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przekracza 20, to stosuje się przepisy art. 49 KPA. Zgodnie z treścią art. 16 ustawy z 7.4.2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r. poz. 935), to jest przed 1.6.2017 r. do postępowań administracyjnych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy ostateczną decyzją lub postanowieniem stosuje się przepisy dotychczasowe. Zgodnie z art. 49 KPA (według brzmienia z daty wydania decyzji): „Strony mogą być zawiadamiane o decyzjach i innych czynnościach organów administracji publicznej przez obwieszczenie lub w inny zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości sposób publicznego ogłaszania, jeżeli przepis szczególny tak stanowi; w tych przypadkach zawiadomienie bądź doręczenie uważa się za dokonane po upływie czternastu dni od dnia publicznego ogłoszenia”. Po zmianie wprowadzonej ustawą z 7.4.2017 r. przepisowi art. 49 § 1 KPA nadano następujące brzmienie: „Jeżeli przepis szczególny tak stanowi, zawiadomienie stron o decyzjach i innych czynnościach organu administracji publicznej może nastąpić w formie publicznego obwieszczenia, w innej formie publicznego ogłoszenia zwyczajowo przyjętej w danej miejscowości lub przez udostępnienie pisma w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej właściwego organu administracji publicznej”. Z powyższego zestawienia wynika więc, że forma zawiadomienia stron o decyzjach i innych czynnościach organu administracji publicznej, m.in. poprzez udostępnienie pisma w BIP stronie podmiotowej właściwego organu administracji publicznej, została wprowadzona po 1.6.2017 r., a więc nie dotyczy postępowania objętego przedmiotową decyzją organu I instancji. Już sama ta okoliczność czyni niezasadnym zarzut skargi kasacyjnej. NSA wskazał ponadto, że nie można zgodzić się z twierdzeniem Skarżącej kasacyjnie, że o wadliwości dokonanego obwieszczenia w BIP świadczy brak umieszczenia w nim treści decyzji. Z art. 49 KPA nie wynikał obowiązek zamieszczenia treści decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w BIP, także po zmianie tego przepisu dokonanego ustawą z 7.4.2017 r. Obowiązek niezwłocznego udostępnienia na okres 14 dni treści decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w BIP na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu został wprowadzony w art. 85 ust. 3 ŚrodInfU z dniem 13.5.2021 r. na podstawie ustawy z 30.3.2021 r. o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 784). Do tej daty organ miał jedynie obowiązek podania do publicznej wiadomości informacji o wydanej decyzji i o możliwościach zapoznania się z jej treścią oraz z dokumentacją sprawy, w tym z uzgodnieniem dokonanym z RDOŚ oraz opinią organu, o którym mowa w art. 78 ŚrodInfU. To właśnie art. 85 ust. 3 ŚrodInfU, a nie art. 49 KPA stanowił podstawę o umieszczeniu informacji o wydaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia w BIP. Z powyższego wynika jednoznacznie, że w dacie wydania decyzji organ nie miał obowiązku zamieszczana jej treści w BIP. Odnosząc się zaś do wywodów skargi kasacyjnej, co do naruszenia art. 3 ust. 1 pkt 11 ŚrodInfU WSA wskazał, że przepis ten nie dotyczy instytucji o jakiej mowa w art. 49 KPA, a więc doręczenia stronom decyzji, lecz kwestii udziału społeczeństwa w wydaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Komentarz Wyrok WSA odnosi się do instytucji udostępnienia treści określonych dokumentów na gruncie przepisów ŚrodInfU. Zgodnie z ustawą konieczne jest odróżnienie sytuacji, w których mowa jest o udostępnieniu informacji o dokumencie, udostępnieniu treści decyzji czy doręczeniu decyzji bądź innych dokumentów w postępowaniu z udziałem wielu stron. Ponadto procedura udziału społeczeństwa w wydaniu decyzji środowiskowej nie jest regulowana przepisem art. 49 KPA, który wskazuje na reguły publicznego zawiadomienia o decyzji. Wyrok NSA z 7.12.2021 r., III OSK 666/21,
NSA uznał, że obwieszczenie informujące o wydaniu decyzji w BIP było zgodne z przepisami. Z art. 49 KPA nie wynikał obowiązek zamieszczenia treści decyzji. Wyrok WSA odnosi się do instytucji udostępnienia treści dokumentów na gruncie przepisów ŚrodInfU. Procedura udziału społeczeństwa w wydaniu decyzji środowiskowej nie jest regulowana przepisem art. 49 KPA.