Przekazanie a doręczenie decyzji

Tematyka: przekazanie decyzji, doręczenie decyzji, wniesienie odwołania, kwarantanna, izolacja domowa

Art. 33 ust. 3a pkt 3 ZapobChoróbU stanowi gwarancję zachowania skutecznego prawa do wniesienia
odwołania. Nakłada na organ obowiązek doręczenia decyzji na piśmie, po ustaniu przyczyn
uniemożliwiających skuteczne odebranie korespondencji przez stronę. Przyjęcie, że termin do wniesienia
odwołania rozpoczyna swój bieg od daty przekazania decyzji w formie MMS, czyniłoby prawo strony do
wniesienia odwołania iluzorycznym w każdym przypadku przedłużenia kwarantanny lub izolacji domowej.
Stan faktyczny
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku rozpoznał sprawę ze skargi na postanowienie Państwowego
Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (dalej: PWIS) w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Wydanym wyrokiem uchylił zaskarżone postanowienie. W sprawie tej postanowieniem z 15.4.2021 r. na podstawie
art. 58 w zw. z art. 59 § 1 i 2 KPA Inspektor odmówił Skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od
decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego (dalej: PPIS) w sprawie nakazania poddania się
obowiązkowej izolacji w warunkach domowych. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że PPIS wydał decyzję
nakazującą Skarżącemu poddanie się obowiązkowej izolacji, odbywanej w warunkach domowych w miejscu
zamieszkania, od 25.9.2020 r. Decyzja zawierała pouczenie o obowiązującym 14-dniowym terminie do wniesienia
odwołania. Upłynął on 9.10.2020 r., a zobowiązany mu uchybił.
Zobowiązany złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania 5.3.2021 r. Jako przyczynę uchybienia
terminu podał brak doręczenia decyzji nakazującej poddanie się obowiązkowej izolacji odbywanej w warunkach
domowych oraz nienaruszenie obowiązku poddania się izolacji odbywanej w warunkach domowych. Organ
odwoławczy wskazał, że pracownik Organu I instancji po uzyskaniu wiadomości o pozytywnym wyniku testu na
COVID-19 przeprowadził z nim rozmowę telefoniczną, dzwoniąc pod numer podany przez zainteresowanego
podczas pobierania wymazu. Podczas tej rozmowy Skarżący odmówił podania danych osobowych w celu ich
potwierdzenia, jednak został poinformowany o obowiązku odbycia izolacji od 25.9.2020 r. w warunkach domowych
w miejscu zamieszkania. Decyzja została przekazana ustnie, na co pozwala art. 33 ust. 3a ustawy z 5.12.2008 r.
o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2069; dalej:
ZapobChoróbU).
Decyzję o izolacji (w tym o jej miejscu) Organ I instancji przesłał wiadomością MMS pod numer telefonu wskazany
podczas wykonywania u wnioskującego badania w kierunku SARS-CoV-2 w związku z odmową podania
jakichkolwiek danych co do adresu stałego zameldowania bądź miejsca aktualnego zamieszkania. Według
odwołującego się wskazane powyżej okoliczności uniemożliwiły mu zaskarżenie przedmiotowego postanowienia
w przewidzianym ustawą terminie. Z tego też względu wniósł o przywrócenie terminu, składając jednocześnie
odwołanie. W ocenie PWIS nie wystąpiła w sprawie przeszkoda niedająca się przezwyciężyć, mogąca uzasadniać
przywrócenie terminu w rozumieniu art. 58 KPA. We wniesionej do sądu skardze na powyższe postanowienie
Skarżący podnosił szereg zarzutów, w tym zarzut niedoręczenia mu zaskarżonej odwołaniem decyzji.
Stanowisko WSA
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skarga zasługiwała na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 33 ust. 3a ZapobChoróbU decyzje, o których mowa w art. 33 ust. 1 ZapobChoróbU (w tym decyzje
o nałożeniu obowiązku izolacji domowej) wydawane w przypadku podejrzenia zakażenia lub choroby szczególnie
niebezpiecznej i wysoce zakaźnej, stanowiącej bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia innych osób:
1. mogą być przekazywane w każdy możliwy sposób zapewniający dotarcie decyzji do adresata, w tym ustnie;
2. nie wymagają uzasadnienia;
3. przekazane w sposób inny niż na piśmie są następnie doręczane na piśmie po ustaniu przyczyn
uniemożliwiających doręczenie w ten sposób.
Niewątpliwie rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania wymaga zawsze ustalenia daty
doręczenia decyzji organu I instancji, skoro od tej daty liczy się termin 14 dni do wniesienia odwołania. Ustalenie tej
daty jest konieczne, by stwierdzić, czy istotnie do uchybienia terminu doszło, a jeśli tak, to kiedy ustały ewentualne
przyczyny usprawiedliwiające to uchybienie. Powołany wyżej art. 33a ust. 3a ZapobChoróbU przewiduje 2 formy
udostępnienia stronie treści decyzji nakładającej na nią określone obowiązki.

Pierwsza z tych form, związana ze specyfiką postępowania w sprawie dotyczącej stosowania środków
zapobiegających rozpowszechnianiu choroby zakaźnej to „przekazanie decyzji” w dowolnej formie. Sens takiego
sposobu udostępnienia decyzji np. o nałożeniu na osobę zakażoną obowiązku izolacji domowej łączy się
z ustanowionym w decyzji rygorem natychmiastowej wykonalności. Jakakolwiek forma skutecznego przekazania
decyzji skutkować musi jej natychmiastową wykonalnością i koniecznością zastosowania przewidzianego w niej
środka. Jest to oczywiście niezbędne dla zapewnienia skuteczności zastosowanych środków izolacyjnych. Podkreślić
należy, że środki takie jak izolacja domowa i kwarantanna polegają na ograniczeniu kontaktów ze światem
zewnętrznym przez zakaz opuszczania miejsca pobytu i mogą być przedłużane. Drugą formą udostępnienia stronie
decyzji jest natomiast obligatoryjne doręczenie jej na piśmie „po ustaniu przyczyn uniemożliwiających doręczenie
w ten sposób”. Pod pojęciem tych przyczyn należy rozumieć przyczyny związane z brakiem możliwości osobistego
odebrania korespondencji przez stronę. Nie ma żadnych wątpliwości co do tego, że od decyzji o nałożeniu obowiązku
izolacji domowej przysługuje odwołanie, zgodnie z zasadą dwuinstancyjności wynikającą z art. 15 KPA.
Artykuł 33 ust. 3a pkt 3 ZapobChoróbU stanowi gwarancję zachowania skutecznego prawa do wniesienia odwołania,
nakładając na organ obowiązek doręczenia decyzji na piśmie po ustaniu przyczyn uniemożliwiających skuteczne
odebranie korespondencji przez stronę. Przyjęcie zgodnie ze stanowiskiem organu odwoławczego, że termin do
wniesienia odwołania rozpoczyna swój bieg od daty przekazania decyzji w formie MMS, czyniłoby prawo strony do
wniesienia odwołania iluzorycznym w każdym przypadku przedłużenia kwarantanny lub izolacji domowej. Wniesienie
odwołania byłoby bowiem niemożliwe z powodu izolacji dla każdej osoby niekorzystającej z elektronicznej formy
korespondencji z organami administracji. Jak wskazuje doświadczenie, takie sytuacje nie należą do rzadkości.
Skoro zgodnie z KPA termin do wniesienia odwołania rozpoczyna swój bieg od daty doręczenia decyzji, to gdyby
intencją ustawodawcy było przyjęcie, że w sytuacjach regulowanych przez art. 33 ust. 3a ZapobChoróbU termin ten
należy liczyć od daty „przekazania” decyzji, to musiałby zawrzeć w ustawie normę nakazującą zrównanie skutków
„przekazania” z doręczeniem. Skoro takiej wyjątkowej normy w ustawie brak, to należy stwierdzić, że zgodnie
z ogólną regułą zawartą w KPA termin do wniesienia odwołania od decyzji rozpoczyna swój bieg od daty doręczenia
jej na piśmie w myśl art. 33 ust. 3a pkt 3 ZapobChoróbU. Organ odwoławczy w zaskarżonym postanowieniu wadliwie
przyjął, że termin do wniesienia odwołania należy liczyć od daty „przekazania” decyzji w formie MMS. Nie ustalił
zarazem tego, czy decyzja PPIS została skutecznie doręczona Skarżącemu na piśmie zgodnie z art. 33 ust. 3a pkt 3
ZapobChoróbU. W aktach administracyjnych brak jest także dowodu doręczenia tej decyzji. Za przedwczesne
należało zatem uznać rozstrzygnięcie o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. Nie wiadomo
przecież, czy Skarżący uchybił terminowi do jego wniesienia, a jeśli tak, to kiedy ustały przyczyny, dla których nie
złożył go w terminie.

Komentarz
W omawianym wyroku Sąd słusznie wskazał na różnice ustawowych pojęć: „przekazanie decyzji” i „doręczenie
decyzji”. Nie są one tożsame, a więc nie można zrównywać skutków prawnych związanych z zapoznaniem się
z treścią decyzji. Dopiero doręczenie decyzji otwiera termin do złożenia odwołania. Samo przekazanie treści decyzji
związane jest przede wszystkim z zapewnieniem jej wykonania w ramach rygoru natychmiastowej wykonalności.
Treść decyzji, która została przekazana wiadomością MMS w sprawach dotyczących zapobiegania szerzenia się
choroby zakaźnej jest skuteczna prawnie względem jej adresata. Nie oznacza to jednak, że termin na złożenie
odwołania rozpoczął bieg.

Wyrok WSA w Gdańsku z 13.1.2022 r., III SA/Gd 461/21,

W omawianym wyroku Sąd słusznie wskazał na różnice ustawowych pojęć: „przekazanie decyzji” i „doręczenie decyzji”. Nie są one tożsame, a więc nie można zrównywać skutków prawnych związanych z zapoznaniem się z treścią decyzji. Dopiero doręczenie decyzji otwiera termin do złożenia odwołania.