Wysokość przyznanych nagród osobom zatrudnionym w urzędzie gminy jako informacja publiczna

Wynagrodzenie, premie czy nagrody wchodzą w sferę prywatności, istotne jest zatem rozróżnienie pomiędzy osobami pełniącymi w organie funkcje publiczne, a pozostałymi pracownikami – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie. Fundacja zwróciła się do Urzędu Gminy o udostępnienie informacji dotyczącej wysokości przyznanych nagród w 2021 r. wszystkim osobom zatrudnionym w Urzędzie Gminy wraz z uzasadnieniem z podziałem na poszczególne tytuły. Wójt udzielił niepełnej informacji, co spowodowało dalsze działania Fundacji w kierunku uzyskania pełnych danych.

Tematyka: nagrody, wynagrodzenie, funkcje publiczne, informacja publiczna, WSA, urząd gminy

Wynagrodzenie, premie czy nagrody wchodzą w sferę prywatności, istotne jest zatem rozróżnienie pomiędzy osobami pełniącymi w organie funkcje publiczne, a pozostałymi pracownikami – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie. Fundacja zwróciła się do Urzędu Gminy o udostępnienie informacji dotyczącej wysokości przyznanych nagród w 2021 r. wszystkim osobom zatrudnionym w Urzędzie Gminy wraz z uzasadnieniem z podziałem na poszczególne tytuły. Wójt udzielił niepełnej informacji, co spowodowało dalsze działania Fundacji w kierunku uzyskania pełnych danych.

 

Wynagrodzenie, premie czy nagrody wchodzą w sferę prywatności, istotne jest zatem rozróżnienie pomiędzy
osobami pełniącymi w organie funkcje publiczne, a pozostałymi pracownikami – orzekł Wojewódzki Sąd
Administracyjny w Lublinie.
Opis stanu faktycznego
Pismem z 10.1.2022 r. nadanym drogą elektroniczną Fundacja (...) zwróciła się do Urzędu Gminy w Michowie
o udostępnienie informacji dotyczącej wysokości przyznanych nagród w 2021 r. wszystkim osobom zatrudnionym
w Urzędzie Gminy wraz z uzasadnieniem z podziałem na poszczególne tytuły. Wójt Gminy poinformował Fundację,
że w 2021 r. zostały wypłacone nagrody uznaniowe w łącznej kwocie 8000 zł brutto. Fundacja uznając, że udzielona
jej informacja jest niepełna kolejnym pismem z 28.1.2022 r. wniosła o przekazanie wykazu nagród wypłaconych
poszczególnym pracownikom zatrudnionym w Urzędzie Gminy wraz z podaniem stanowiska służbowego, kwoty
i uzasadnieniem w przypadku przyznania nagrody uznaniowej, samorządowej i jubileuszowej. W odpowiedzi Wójt
podał listę osób, którym w 2021 r. zostały wypłacone nagrody uznaniowe i jubileuszowe. W kolejnym piśmie
z 10.3.2022 r. Fundacja wezwała o wydanie decyzji lub realizację wniosku w całości. Podała, że wniosek dotyczył
podania imion i nazwisk wszystkich pracowników, którym wypłacono nagrody. Ponieważ Wójt nie odpowiedział,
Fundacja złożyła do WSA skargę na bezczynność w udostępnieniu informacji publicznej.
Stanowisko Organu
Wójt wniósł o oddalenie skargi. Wskazał, że dopiero w piśmie z 10.3.2022 r. wnioskodawca wskazał, że żąda
przekazania informacji imiennych. Organ zwrócił uwagę, że każde z pism posiadało odrębną treść i żądanie, które
było wielokrotnie konkretyzowane w sposób odmienny, niż w pierwotnym wniosku. Wójt zaznaczył, że 7.4.2022 r.
wydał decyzję, w której częściowo odmówił przekazania informacji, w zakresie jakim godziły one w sferę prywatną
pracowników Urzędu Gminy, niepełniących funkcji publicznych. W związku z powyższym na dzień przekazywania
skargi do Sądu, sprawa została już załatwiona w całości poprzez częściowe przekazanie informacji żądanych
i wydanie decyzji odmownej w zakresie, w którym złożony wniosek nie podlegał uwzględnieniu na podstawie treści
art. 5 ust. 2 DostInfPubU. W ocenie organu treść wniosku wykracza poza zakres udostępnienia informacji publicznej,
jakim związany jest organ administracji publicznej, bowiem ingeruje w sferę prywatną pracowników Urzędu Gminy,
którzy nie pełnią funkcji publicznych i nie mają związku z ich pełnieniem zatem wniosek taki nie podlega
uwzględnieniu.
Stanowisko WSA
Wojewódzki Sąd Administracyjny umorzył postępowanie w zakresie zobowiązania Wójta Gminy Michów do
załatwienia wniosków Fundacji (...) z 10.1.2022 r., z 28.1.2022 r. i z 10.3.2022 r. oraz stwierdził, że bezczynność
Wójta nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Skarga jest trafna. Stan bezczynności rozumie się sytuację,
gdy określony podmiot, pomimo istniejącego obowiązku nie załatwia w określonej prawem formie i w określonym
prawem terminie sprawy, co do której obowiązujące regulacje czynią go właściwym i kompetentnym. Celem skargi na
bezczynność jest wówczas doprowadzenie do wydania przez niego aktu lub podjęcia czynności, jednakże, co jasne,
bez przesądzania o treści czy skutkach tych działań.
Charakter publiczny należy przypisać tym informacjom, które odnoszą się do publicznej sfery działalności.
O zakwalifikowaniu określonej informacji jako podlegającej udostępnieniu w rozumieniu ustawy decyduje kryterium
rzeczowe, tj. treść i charakter informacji. Jeśli informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, to
niewątpliwie taki charakter ma również informacja o wydatkowaniu przez organ administracji publicznej środków
publicznych z których pochodzą m.in. wynagrodzenia, dodatki do wynagrodzenia, oraz nagrody i premie osób
zatrudnionych w organach administracji publicznej, w tym w jednostkach samorządu terytorialnego. Zasadę jawności
gospodarowania środkami publicznymi określa również art. 33 FinPubU wskazując, iż wydatkowanie środków
publicznych jest jawne. Informacja o wysokości środków pieniężnych wypłacanych z zasobów publicznych na rzecz
osób zatrudnionych w urzędzie gminy mieści się w pewnym sensie także w pojęciu zasad funkcjonowania organu
władzy publicznej (art. 6 ust. 1 pkt 3 DostInfPubU) w odniesieniu do ciężarów publicznych ponoszonych na
utrzymanie aparatu administracyjnego. System nagradzania pozwala na formułowanie ocen dotyczących
efektywność aparatu administracyjnego przez zestawienie jego wyników oraz ponoszonych nakładów finansowych.
W tych ramach można zatem żądać szczegółowych danych dotyczących wydatkowania środków publicznych na
wynagrodzenia konkretnej grupy pracowników zatrudnionych na określonym stanowisku, a także składników takiego
wynagrodzenia. Słusznie natomiast organ zwrócił uwagę, że nie wszystkie informacje dotyczącej



wynagrodzeń, premii, czy nagród podlegają udostępnieniu. Ograniczenie wprowadza już art. 2 ust. 1
DostInfPubU, który zapewniając każdemu prawo dostępu do informacji publicznej, czyni to z zastrzeżeniem art. 5.
Art. 5 ust. 2 DostInfPubU stanowi zaś jasno, że prawo do informacji podlega ograniczeniu ze względu na prywatność
osoby fizycznej lub przedsiębiorcy, jednak ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje
publiczne pod warunkiem, że informacje te mają związek z pełnieniem tych funkcji, w tym warunkami powierzenia
i wykonywania funkcji oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa.
Nie ulega wątpliwości, ze wynagrodzenie, premie czy nagrody wchodzą w sferę prywatności, istotne jest
zatem rozróżnienie pomiędzy osobami pełniącymi w organie funkcje publiczne, a pozostałymi pracownikami.
Z powołanego unormowania wynika bowiem, że obowiązkiem organu jest udzielenie informacji dotyczącej każdego,
kto pełni funkcję w organach władzy publicznej lub wykonuje powierzone mu państwowe lub samorządowe zadania,
nawet jeżeli nie wyraził on zgody na udzielenie takiej informacji. Obowiązek ten nie obejmuje natomiast informacji
dotyczących pracowników niepełniących funkcji publicznych, mających związek z pełnieniem tych funkcji, gdyż w tym
przypadku podlegają one prawnej ochronie, a ich udostępnienie może nastąpić jedynie za zgodą danego pracownika.
Brak takiej zgody wyklucza udostępnienie informacji publicznej.
W szerokim ujęciu funkcję publiczną pełnią osoby, które uzyskują znaczny wpływ na treść decyzji o charakterze
indywidualnym lub ogólnospołecznym. Warto przy tym zaznaczyć, że jeżeli wynagrodzenie zawiera składanki nie
związane z pełnieniem funkcji przez daną osobę, dotyczące jej sytuacji osobistej, również ta okoliczność ma
znaczenie dla zakresu ochrony z art. 5 ust. 2 DostInfPubU. Zgodzić należy się ze skarżącą, że organ w terminach
wyznaczonych ustawą o dostępie do informacji publicznej, udzielił jedynie częściowych informacji, co jednak nie
zwalnia go z bezczynności. To na organie spoczywa obowiązek zorganizowania komunikacji elektronicznej
z obywatelami w taki sposób, aby umożliwić im pewny i bezproblemowy kontakt z organem. W rozpoznawanej
sprawie trudno jednak zarzucić organowi oczywistego braku załatwienia wniosku skarżącej, skoro na każde jej pismo
składał odpowiedzi. Wprawdzie powołana okoliczność braku odczytania wniosków, jak już wspomniano nie mogła
zwolnić od zarzutu bezczynności, miała jednak znaczenie dla jej kwalifikacji. WSA wskazał także, że bezzasadne są
rozważania organu co do motywów wystosowanego wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Warto zaznaczyć,
że stosowanie do art. 2 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej od osoby wykonującej prawo do informacji
publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego. Z punktu widzenia przepisów
DostInfPubU motywy jakie towarzyszą wnioskodawcy przy zgłoszeniu żądania nie mają żadnego znaczenia.
Ustawa nie wymaga ich podawania, a co więcej zabrania nawet podmiotowi, do którego został skierowany
wniosek domagania się ich ujawnienia.

Komentarz
Wyrok stanowi wyraz rozróżnienia w zakresie podmiotów, których dana informacja publiczna dotyczy. Wysokość
wynagrodzenia i jego składników niewątpliwie stanowi informację ściśle dotyczącą prywatności danej osoby i nie
można zgodzić się ze stanowiskiem, że samo miejsce zatrudnienia definiuje tę informację w kategorii publicznej.
Istotne jest, jak słusznie zauważył WSA, rozróżnienie pomiędzy osobami pełniącymi funkcje publiczne
a pozostałymi pracownikami. Informacje dotyczące tych ostatnich podlegają ochronie prawnej i kategorycznie nie
mogą być udostępniane bez ich zgody. Jednocześnie WSA odnosząc się do motywów żądania udostępnienia
informacji przypomniał, że jest to irrelewantne, bo dana informacja obiektywnie albo przynależy do kategorii
informacji publicznej albo nie.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 9.6.2022 r., II SAB/Lu 41/22







 

Wyrok WSA w Lublinie potwierdził istotę rozróżnienia osób pełniących funkcje publiczne od pozostałych pracowników w kontekście udostępniania informacji publicznej. Decyzja organu w zakresie odmowy udostępnienia pełnych danych stanowiła istotny punkt sporu, który został rozstrzygnięty przez sąd administracyjny.