Placówka szkolnictwa wyższego prowadząca działalność gospodarczą
Placówka szkolnictwa wyższego, która prowadzi kilka rodzajów działalności, w tym działalność badawczą, lecz której dochody pochodzą w przeważającej części z odpłatnego świadczenia usług edukacyjnych, może zostać uznana za „organizację prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę” w rozumieniu przepisów UE. Artykuł omawia spory między placówkami szkolnictwa wyższego a Łotewską Radą Naukową oraz interpretację Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczącą kryteriów kwalifikacji podmiotu jako organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę.
Tematyka: placówka szkolnictwa wyższego, działalność badawcza, organizacja prowadząca badania i upowszechniająca wiedzę, dochody z usług edukacyjnych, spory z Łotewską Radą Naukową, Trybunał Sprawiedliwości UE, kryteria kwalifikacji, status prawny wspólników i akcjonariuszy
Placówka szkolnictwa wyższego, która prowadzi kilka rodzajów działalności, w tym działalność badawczą, lecz której dochody pochodzą w przeważającej części z odpłatnego świadczenia usług edukacyjnych, może zostać uznana za „organizację prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę” w rozumieniu przepisów UE. Artykuł omawia spory między placówkami szkolnictwa wyższego a Łotewską Radą Naukową oraz interpretację Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczącą kryteriów kwalifikacji podmiotu jako organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę.
Placówka szkolnictwa wyższego, która prowadzi kilka rodzajów działalności, w tym działalność badawczą, lecz której dochody pochodzą w przeważającej części z odpłatnego świadczenia usług edukacyjnych, może zostać uznana za „organizację prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę” w rozumieniu art. 2 pkt. 83 rozporządzenia 651/2014/UE. Na tę ocenę nie wpływa okoliczność, że jest to spółka handlowa, ani to, że jej wspólnicy prowadzą działalność gospodarczą. Stan faktyczny BSA i SSE są placówkami szkolnictwa wyższego ustanowionymi na podstawie łotewskiego prawa, które są wpisane do rejestru instytucji naukowych na Łotwie. Spory pomiędzy BSA i SSE a Łotewską Radą Naukową (dalej: ŁRN) dotyczyły odrzucenia wniosków o finansowanie projektów badawczych złożonych przez te placówki. ŁRN twierdziła m.in., że BSA i SSE nie posiadają statusu instytucji naukowej w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) Nr 651/2014 z 17.6.2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.Urz. UE L z 2014 r. Nr 187, s. 1). W sprawie C-164/21 ŁRN uzasadniała, że przedstawione przez BSA dokumenty nie zawierały informacji na temat tego, czy prowadzenie niezależnych badań naukowych jest jej podstawową działalnością. Wskazała, że 84% obrotu BSA stanowiły wpływy z czesnego, co, biorąc pod uwagę rodzaj działalności przez nią prowadzonej – jest to spółka z o.o. – odpowiadało działalności gospodarczej. W konsekwencji ŁRN uznała, że podstawową działalność BSA należy uznać za mającą charakter komercyjny. W sprawie C‑ 318/21 ŁRN twierdziła, że skoro stosunek wielkości obrotów SSE z działalności niemającej charakteru gospodarczego w porównaniu z jej obrotem z działalności gospodarczej wynosił 34 do 66, to podstawowa działalność SSE ma charakter komercyjny. Zdaniem ŁRN nie można uznać, iż podstawowym celem SSE było samodzielne prowadzenie badań podstawowych, badań przemysłowych lub eksperymentalnych prac rozwojowych, czy też rozpowszechnianie na szeroką skalę wyników takich działań poprzez nauczanie, publikację lub transfer wiedzy. Stanowisko TSUE W art. 2 pkt. 83 rozporządzenia 651/2014/UE zdefiniowano „organizację prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę” jako „podmiot (jak np. uniwersytet lub instytut badawczy, agencja zajmująca się transferem technologii, pośrednik w dziedzinie innowacji, fizyczny lub wirtualny podmiot prowadzący współpracę w dziedzinie badań i rozwoju) niezależnie od jego statusu prawnego (ustanowionego na mocy prawa publicznego lub prywatnego) lub sposobu finansowania, którego podstawowym celem jest samodzielne prowadzenie badań podstawowych, badań przemysłowych lub eksperymentalnych prac rozwojowych lub rozpowszechnianie na szeroką skalę wyników takich działań poprzez nauczanie, publikację lub transfer wiedzy”. Ponadto w tym przepisie doprecyzowano, że w przypadkach, gdy tego rodzaju podmiot prowadzi również działalność gospodarczą, finansowanie, koszty i dochody związane z tą działalnością gospodarczą należy rozliczać oddzielnie. Stanowi on również, że przedsiębiorstwa mogące wywierać decydujący wpływ na taki podmiot, na przykład w roli jego akcjonariuszy lub wspólników, nie mogą mieć preferencyjnego dostępu do wyników badań prowadzonych przez ten podmiot. Trybunał stwierdził, że z językowej wykładni art. 2 pkt. 83 rozporządzenia 651/2014/UE wynika, że głównym kryterium kwalifikacji podmiotu jako organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę jest realizowany przez niego podstawowy cel, który musi polegać albo na samodzielnym prowadzeniu badań podstawowych, badań przemysłowych lub eksperymentalnych prac rozwojowych, albo na rozpowszechnianiu na szeroką skalę wyników takich działań poprzez nauczanie, publikację lub transfer wiedzy. Po pierwsze, TSUE stwierdził, że pojęcie „podstawowy cel” nie zostało zdefiniowane w rozporządzeniu 651/2014/UE, zatem do niego należy określenie znaczenia i zakresu tego pojęcia, zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku ogólnym - wyrok TSUE z 5.2.2020 r., J. i in. (Zaokrętowanie marynarzy w porcie w Rotterdamie), C- 341/18, pkt 42, . Trybunał wskazał, że cel danego podmiotu odnosi się do zamierzenia, do którego realizacji dąży, przymiotnik „podstawowy” podkreśla zaś nadrzędne znaczenie danego celu, a zatem jego pierwszeństwo przed ewentualnymi innymi celami, które zamierza on osiągnąć. Z tego punktu widzenia użycie pojęcia „podstawowego celu” w art. 2 pkt. 83 rozporządzenia 651/2014/UE sugeruje, że organizacja prowadząca badania i upowszechniająca wiedzę w rozumieniu tego przepisu może realizować wiele celów i wykonywać różne rodzaje działalności pod warunkiem, że pośród tych różnych celów samodzielne prowadzenie badań lub rozpowszechnianie na szeroką skalę wyników takich badań stanowi główne zamierzenie przeważające nad ewentualnymi innymi zamierzeniami realizowanymi przez ten podmiot. Po drugie, jeśli chodzi o działalność wykonywaną w celu realizacji podstawowego celu podmiotu, TSUE uznał, że aby zostać uznany za „organizację prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę”, dany podmiot musi samodzielnie prowadzić badania, uzupełnione ewentualnie działaniami polegającymi na upowszechnianiu wyników tych badań. Po trzecie, TSUE stwierdził, że kryteria, w świetle których należy oceniać zasadniczą przesłankę podstawowego celu podmiotu na potrzeby jego kwalifikacji jako „organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę”, zostały wyszczególnione w art. 2 pkt. 83 rozporządzenia 651/2014/UE. Zatem przepis ten pozwala na uwzględnienie wszystkich istotnych kryteriów, takich jak mające zastosowanie ramy prawne lub statut danego podmiotu. Trybunał stwierdził, że art. 2 pkt 83 rozporządzenia 651/2014/UE uściśla, iż taka kwalifikacja powinna zostać dokonana bez względu na sposób finansowania podmiotu lub jego status prawny jako podmiotu prawa publicznego lub prywatnego. Ponadto wymóg oddzielnego rozliczenia, nałożony w art. 2 pkt. 83 rozporządzenia 651/2014/UE potwierdza, że organizacja prowadząca badania i upowszechniająca wiedzę może również wykonywać działalność o charakterze gospodarczym, generującą dochody. Trybunał uznał, że kryterium struktury obrotów danego podmiotu oraz części, jaką stanowią w nich dochody uzyskane z działalności gospodarczej tego podmiotu, nie można wykorzystywać jako jedynego kryterium decydującego o ocenie podstawowego celu tego podmiotu na potrzeby ewentualnego zakwalifikowania go jako organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę. Trybunał orzekł, że art. 2 pkt 83 rozporządzenia 651/2014/UE należy interpretować w ten sposób, że podmiot prawa prywatnego, który prowadzi kilka rodzajów działalności, w tym badania naukowe, lecz którego większość dochodów pochodzi z działalności gospodarczej, takiej jak odpłatne świadczenie usług edukacyjnych, może być uznany za „organizację prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę” w rozumieniu tego przepisu. Warunkiem jest to, że w świetle wszystkich istotnych okoliczności sprawy można stwierdzić, iż jego podstawowym celem jest samodzielne prowadzenie badań podstawowych, badań przemysłowych lub eksperymentalnych prac rozwojowych lub rozpowszechnianie na szeroką skalę wyników takich działań poprzez nauczanie, publikację lub transfer wiedzy. W tym kontekście nie można wymagać, aby taki podmiot osiągał określoną część dochodów z badań i upowszechniania wiedzy niemających charakteru gospodarczego. Inwestowanie dochodów Trybunał orzekł, że art. 2 pkt 83 rozporządzenia 651/2014/UE należy interpretować w ten sposób, że aby dany podmiot mógł zostać uznany za „organizację prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę” w rozumieniu tego przepisu, nie jest konieczne, by podmiot ten ponownie inwestował dochody generowane przez jego podstawową działalność w tę samą podstawową działalność. Status prawny wspólników i akcjonariuszy Trybunał orzekł, że art. 2 pkt 83 rozporządzenia 651/2014/UE należy interpretować w ten sposób, iż status prawny wspólników i akcjonariuszy danego podmiotu oraz ewentualnie zarobkowy charakter prowadzonej przez nich działalności i realizowanych celów nie stanowią kryteriów decydujących o kwalifikacji tego podmiotu jako „organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę” w rozumieniu tego przepisu. Komentarz Niniejszy wyrok TSUE jest istotny również dla interpretacji polskich sporów. TSUE wyjaśnił bowiem, jak należy rozumieć pojęcie „organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę”, zdefiniowane w art. 2 pkt. 83 rozporządzenia 651/2014/UE. W uzasadnieniu prezentowanego wyroku TSUE doprecyzował kryteria pozwalające na kwalifikację takiej organizacji. Przede wszystkim uznał, że taka organizacja może prowadzić również inną działalność, ewentualnie o charakterze gospodarczym, taką jak odpłatne świadczenie usług edukacyjnych, jednakże pod warunkiem, że ta działalność zachowuje drugorzędny, nieprzeważający charakter w stosunku do mającego charakter podstawowy i zasadniczo niegospodarczy samodzielnego prowadzenia badań lub rozpowszechniania na szeroką skalę ich wyników. Trybunał uznał również, że art. 2 pkt 83 rozporządzenia 651/2014/UE nie ustanawia żadnego wymogu co do struktury i pochodzenia finansowania działalności podmiotu, dla oceny jego podstawowego celu oraz jego kwalifikacji jako „organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę”. Zdaniem TSUE z tego przepisu, poza obowiązkiem oddzielnego rozliczania finansowania, kosztów i dochodów z ewentualnej działalności gospodarczej wykonywanej przez dany podmiot, nie wynika żaden wymóg dotyczący wykorzystania i ewentualnego ponownego inwestowania tych dochodów w celu uznania go za ww. organizację. Z niniejszego wyroku wynika także, że dla takiej kwalifikacji nie ma znaczenia status prawny wspólników lub akcjonariuszy analizowanej organizacji. Z zakresu pojęcia „organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę” wyłączone są natomiast placówki zajmujące się wyłącznie działalnością dydaktyczną i szkoleniową, które upowszechniają w sposób ogólny aktualny stan nauki. Wyrok TSUE z 13.10.2022 r., BALTIJAS STARPTAUTISKĀ AKADĒMIJA, C-164/21 i C-318/21, (sprawy połączone)
Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 13.10.2022 r. wyjaśnił kryteria kwalifikacji podmiotu jako organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę. Decydujący jest samodzielny charakter badań oraz rozpowszechnianie wyników. Dodatkowo TSUE wskazał, że status prawny wspólników i akcjonariuszy nie decyduje o kwalifikacji organizacji.