Wydanie przesyłki po upływie terminu awizowania a wpływ na bieg terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym
Fakt nieuprawnionego wydania przez urząd pocztowy przesyłki po upływie 14 dni od daty pierwszego awizowania nie niweczy fikcji prawnej doręczenia zastępczego. Termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym biegnie od ostatniego dnia 14-dniowego terminu, a nie od dnia odebrania pisma przez adresata po tym terminie. Artykuł omawia kwestie doręczania pism w postępowaniu sądowoadministracyjnym oraz konsekwencje nieodebrania przesyłki w wyznaczonym terminie.
Tematyka: awizowanie przesyłki, termin doręczenia, postępowanie sądowoadministracyjne, fikcja prawna doręczenia, skarga kasacyjna
Fakt nieuprawnionego wydania przez urząd pocztowy przesyłki po upływie 14 dni od daty pierwszego awizowania nie niweczy fikcji prawnej doręczenia zastępczego. Termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym biegnie od ostatniego dnia 14-dniowego terminu, a nie od dnia odebrania pisma przez adresata po tym terminie. Artykuł omawia kwestie doręczania pism w postępowaniu sądowoadministracyjnym oraz konsekwencje nieodebrania przesyłki w wyznaczonym terminie.
Fakt nieuprawnionego wydania przez urząd pocztowy przesyłki po upływie 14 dni od daty pierwszego awizowania nie niweczy fikcji prawnej doręczenia zastępczego. W konsekwencji termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym, np. wniesienia skargi kasacyjnej, biegnie od ostatniego dnia 14-dniowego terminu, a nie od dnia odebrania pisma przez adresata po tym terminie. Stan faktyczny WSA w Warszawie oddalił skargę „A.” sp. j. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej. Wyrok Sądu I instancji został wysłany pełnomocnikowi skarżącej pocztą. Wobec braku możliwości doręczenia przesyłki adresatowi, listonosz pozostawił zawiadomienie o pozostawieniu korespondencji w placówce pocztowej. Przesyłka została dwukrotnie awizowana, a 14-dniowy termin do jej odbioru upłynął 24.5.2022 r. Jednak gdy pełnomocnik skarżącej stawił się w placówce pocztowej dzień później, przesyłka została mu wydana. W rezultacie pełnomocnik uznał, że termin do wniesienia środka zaskarżenia należy liczyć od dnia wydania korespondencji, i wniósł skargę kasacyjną 24.6.2022 r. WSA w Warszawie stwierdził, że skarga kasacyjna została wniesiona w terminie, i nadał jej bieg. Jak obliczyć termin doręczenia w razie awizowania przesyłki? NSA odrzucił skargę kasacyjną, uznając, że została wniesiona z przekroczeniem ustawowego terminu. Zgodnie z art. 73 § 1 ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej: PostAdmU), w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72 PostAdmU, pismo składa się na okres 14 dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia adresata o złożeniu pisma i możliwości jego odbioru w terminie 7 dni od dnia pozostawienia zawiadomienia. Umieszcza się je w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, lub na drzwiach biura bądź innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe. W przypadku niepodjęcia pisma we wskazanym terminie, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia pierwszego zawiadomienia (zob. postanowienie NSA z 14.9.2016 r., II OZ 880/16, ). Jeśli adresat nie odbierze korespondencji, doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, czyli z upływem czternastego dnia przechowywania pisma w placówce pocztowej. Termin ten rozpoczyna bieg od dnia pierwszej nieudanej próby doręczenia, o której adresat dowiaduje się z awizo. Fikcja prawna doręczenia pisma polega na przyjęciu za udowodniony fakt, że adresat przesyłki zapoznał się z jej treścią ostatniego dnia tego terminu, a zatem z tą datą wiążą się również wszelkie skutki procesowe (zob. postanowienie NSA z 15.2.2016 r., II FSK 1761/15, ). Jeżeli z adnotacji czynionych przez doręczyciela na kopercie zawierającej przesyłkę jednoznacznie wynika, że nie odebrano przesyłki mimo prawidłowego jej awizowania, nie mogą powstać wątpliwości co do prawidłowości doręczenia zastępczego (zob. wyrok NSA z 17.11.2017 r., I GSK 1944/15, ). Jeśli dokument urzędowy, jakim jest zwrotne potwierdzenie odbioru, został sporządzony w ustalonej formie przez uprawniony do tego podmiot, stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone. Korzysta więc z domniemania prawdziwości i zgodności z prawdą tego, co zostało w nim stwierdzone (zob. postanowienie NSA z 21.6.2022 r., II OZ 359/22, ). Do podważenia fikcji prawnej doręczenia pisma w trybie art. 73 PostAdmU może dojść jedynie wtedy, gdy adresat pisma wskaże, że dane wynikające z dowodu doręczenia są niezgodne z rzeczywistością, i nie mógł w ogóle odebrać przesyłki pocztowej. Jedną z możliwości służących podważeniu skuteczności doręczenia jest przeprowadzenie procedury reklamacyjnej. Skutki nieodebrania pisma w ciągu 14 dni od pierwszego awizo W ocenie NSA regulacje art. 73 § 1-4 PostAdmU nie nasuwają żadnych wątpliwości interpretacyjnych, że w przypadku rozpoczęcia procedury doręczenia zastępczego, czyli pierwszej nieudanej próby doręczenia przesyłki i pozostawienia awizo, adresat jest uprawniony do odbioru korespondencji w ciągu 14 dni. Odebranie przez adresata korespondencji z sądu administracyjnego po tym terminie nie wywołuje więc żadnych skutków prawnych, w tym nie niweczy skutków doręczenia pisma w trybie art. 73 PostAdmU. W konsekwencji wprowadzona przez ustawodawcę fikcja prawna doręczenia pisma pociąga za sobą wszelkie skutki doręczenia, w tym także skutek w postaci rozpoczęcia biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. W tej sprawie 14-dniowy termin do odbioru przesyłki zawierającej odpis wyroku WSA w Warszawie upłynął 24.5.2022 r. Oznacza to, że ostatnim dniem, w którym skarga kasacyjna mogła zostać złożona przez „A.” sp.j., był 23.6.2022 r., a nie 24.6.2022 r., jak przyjął pełnomocnik skarżącej. W rezultacie skarga kasacyjna została wniesiona z przekroczeniem ustawowego terminu. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że przyjęcie, iż doręczenie nie nastąpiło w trybie doręczenia zastępczego, jeśli skarżący nie zgłosi się po jej odbiór w terminie wymaganym przepisami, ale przesyłka zostanie mu później wydana w urzędzie pocztowym, jest niedopuszczalne. Aprobata takiego poglądu podważałaby cel i zasadność przepisów o doręczeniach pism w postępowaniu sądowoadministracyjnym. W konsekwencji okoliczność, że placówka pocztowa, nie będąc do tego uprawniona, faktycznie wydała przesyłkę adresatowi 25.5.2022 r., nie może w żadnym razie przesądzać o dniu doręczenia stronie odpisu wyroku w rozumieniu przepisów PostAdmU, a tym samym o rozpoczęciu z tym dniem biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Postanowienie NSA z 25.11.2022 r., II GSK 1718/22,
Wprowadzona fikcja prawna doręczenia pisma pociąga za sobą wszelkie skutki doręczenia, w tym także skutek w postaci rozpoczęcia biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Artykuł analizuje skutki nieodebrania przesyłki w określonym terminie oraz konsekwencje dla biegu terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym.