Wydanie przesyłki po upływie terminu awizowania a wpływ na bieg terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym

Fakt nieuprawnionego wydania przez urząd pocztowy przesyłki po upływie 14 dni od daty pierwszego awizowania nie niweczy fikcji prawnej doręczenia zastępczego. Termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym biegnie od ostatniego dnia 14-dniowego terminu, a nie od dnia odebrania pisma przez adresata po tym terminie. Artykuł omawia kwestie doręczania pism w postępowaniu sądowoadministracyjnym oraz konsekwencje nieodebrania przesyłki w wyznaczonym terminie.

Tematyka: awizowanie przesyłki, termin doręczenia, postępowanie sądowoadministracyjne, fikcja prawna doręczenia, skarga kasacyjna

Fakt nieuprawnionego wydania przez urząd pocztowy przesyłki po upływie 14 dni od daty pierwszego awizowania nie niweczy fikcji prawnej doręczenia zastępczego. Termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym biegnie od ostatniego dnia 14-dniowego terminu, a nie od dnia odebrania pisma przez adresata po tym terminie. Artykuł omawia kwestie doręczania pism w postępowaniu sądowoadministracyjnym oraz konsekwencje nieodebrania przesyłki w wyznaczonym terminie.

 

Fakt nieuprawnionego wydania przez urząd pocztowy przesyłki po upływie 14 dni od daty pierwszego
awizowania nie niweczy fikcji prawnej doręczenia zastępczego. W konsekwencji termin do dokonania
czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym, np. wniesienia skargi kasacyjnej, biegnie od
ostatniego dnia 14-dniowego terminu, a nie od dnia odebrania pisma przez adresata po tym terminie.
Stan faktyczny
WSA w Warszawie oddalił skargę „A.” sp. j. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego w przedmiocie
cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej. Wyrok Sądu I instancji został wysłany pełnomocnikowi
skarżącej pocztą. Wobec braku możliwości doręczenia przesyłki adresatowi, listonosz pozostawił zawiadomienie
o pozostawieniu korespondencji w placówce pocztowej. Przesyłka została dwukrotnie awizowana, a 14-dniowy
termin do jej odbioru upłynął 24.5.2022 r. Jednak gdy pełnomocnik skarżącej stawił się w placówce pocztowej dzień
później, przesyłka została mu wydana. W rezultacie pełnomocnik uznał, że termin do wniesienia środka zaskarżenia
należy liczyć od dnia wydania korespondencji, i wniósł skargę kasacyjną 24.6.2022 r. WSA w Warszawie stwierdził,
że skarga kasacyjna została wniesiona w terminie, i nadał jej bieg.
Jak obliczyć termin doręczenia w razie awizowania przesyłki?
NSA odrzucił skargę kasacyjną, uznając, że została wniesiona z przekroczeniem ustawowego terminu. Zgodnie z art.
73 § 1 ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329;
dalej: PostAdmU), w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72 PostAdmU, pismo
składa się na okres 14 dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia
adresata o złożeniu pisma i możliwości jego odbioru w terminie 7 dni od dnia pozostawienia zawiadomienia.
Umieszcza się je w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub
w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, lub na drzwiach biura bądź innego pomieszczenia, w którym adresat
wykonuje swoje czynności zawodowe. W przypadku niepodjęcia pisma we wskazanym terminie, pozostawia się
powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia pierwszego
zawiadomienia (zob. postanowienie NSA z 14.9.2016 r., II OZ 880/16, 
).
Jeśli adresat nie odbierze korespondencji, doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia
okresu, czyli z upływem czternastego dnia przechowywania pisma w placówce pocztowej. Termin ten
rozpoczyna bieg od dnia pierwszej nieudanej próby doręczenia, o której adresat dowiaduje się z awizo. Fikcja
prawna doręczenia pisma polega na przyjęciu za udowodniony fakt, że adresat przesyłki zapoznał się z jej treścią
ostatniego dnia tego terminu, a zatem z tą datą wiążą się również wszelkie skutki procesowe (zob. postanowienie
NSA z 15.2.2016 r., II FSK 1761/15, 
). Jeżeli z adnotacji czynionych przez doręczyciela na kopercie
zawierającej przesyłkę jednoznacznie wynika, że nie odebrano przesyłki mimo prawidłowego jej awizowania, nie
mogą powstać wątpliwości co do prawidłowości doręczenia zastępczego (zob. wyrok NSA z 17.11.2017 r., I GSK
1944/15, 
). Jeśli dokument urzędowy, jakim jest zwrotne potwierdzenie odbioru, został sporządzony
w ustalonej formie przez uprawniony do tego podmiot, stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo
zaświadczone. Korzysta więc z domniemania prawdziwości i zgodności z prawdą tego, co zostało w nim stwierdzone
(zob. postanowienie NSA z 21.6.2022 r., II OZ 359/22, 
). Do podważenia fikcji prawnej doręczenia pisma
w trybie art. 73 PostAdmU może dojść jedynie wtedy, gdy adresat pisma wskaże, że dane wynikające z dowodu
doręczenia są niezgodne z rzeczywistością, i nie mógł w ogóle odebrać przesyłki pocztowej. Jedną z możliwości
służących podważeniu skuteczności doręczenia jest przeprowadzenie procedury reklamacyjnej.
Skutki nieodebrania pisma w ciągu 14 dni od pierwszego awizo
W ocenie NSA regulacje art. 73 § 1-4 PostAdmU nie nasuwają żadnych wątpliwości interpretacyjnych, że
w przypadku rozpoczęcia procedury doręczenia zastępczego, czyli pierwszej nieudanej próby doręczenia
przesyłki i pozostawienia awizo, adresat jest uprawniony do odbioru korespondencji w ciągu 14 dni.
Odebranie przez adresata korespondencji z sądu administracyjnego po tym terminie nie wywołuje więc
żadnych skutków prawnych, w tym nie niweczy skutków doręczenia pisma w trybie art. 73 PostAdmU.
W konsekwencji wprowadzona przez ustawodawcę fikcja prawna doręczenia pisma pociąga za sobą wszelkie skutki
doręczenia, w tym także skutek w postaci rozpoczęcia biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. W tej sprawie
14-dniowy termin do odbioru przesyłki zawierającej odpis wyroku WSA w Warszawie upłynął 24.5.2022 r. Oznacza
to, że ostatnim dniem, w którym skarga kasacyjna mogła zostać złożona przez „A.” sp.j., był 23.6.2022 r., a nie




24.6.2022 r., jak przyjął pełnomocnik skarżącej. W rezultacie skarga kasacyjna została wniesiona z przekroczeniem
ustawowego terminu.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że przyjęcie, iż doręczenie nie nastąpiło w trybie doręczenia zastępczego,
jeśli skarżący nie zgłosi się po jej odbiór w terminie wymaganym przepisami, ale przesyłka zostanie mu później
wydana w urzędzie pocztowym, jest niedopuszczalne. Aprobata takiego poglądu podważałaby cel i zasadność
przepisów o doręczeniach pism w postępowaniu sądowoadministracyjnym. W konsekwencji okoliczność, że
placówka pocztowa, nie będąc do tego uprawniona, faktycznie wydała przesyłkę adresatowi 25.5.2022 r., nie
może w żadnym razie przesądzać o dniu doręczenia stronie odpisu wyroku w rozumieniu przepisów
PostAdmU, a tym samym o rozpoczęciu z tym dniem biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Postanowienie NSA z 25.11.2022 r., II GSK 1718/22, 








 

Wprowadzona fikcja prawna doręczenia pisma pociąga za sobą wszelkie skutki doręczenia, w tym także skutek w postaci rozpoczęcia biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Artykuł analizuje skutki nieodebrania przesyłki w określonym terminie oraz konsekwencje dla biegu terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym.