Uzupełnienie braków formalnych pisma

Pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia z powodu nieusunięcia braków uniemożliwiających poddanie projektu ocenie według ustawowo określonych kryteriów wyboru. Sprawa dotyczy wniosku o dofinansowanie projektu, który został pozostawiony bez rozpatrzenia zgodnie z Regulaminem konkursu. Skarżąca złożyła poprawiony wniosek, jednakże został on odrzucony. NSA wskazał, że pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia nie stanowi czynności podlegającej skardze do sądu administracyjnego.

Tematyka: wniosek, dofinansowanie, braki formalne, Regulamin konkursu, pozostawienie bez rozpatrzenia, skarga do sądu, PostAdmU, PolitykaSpójU, bezczynność organu, WSA

Pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia z powodu nieusunięcia braków uniemożliwiających poddanie
projektu ocenie według ustawowo określonych kryteriów wyboru, nie wpływa bezpośrednio na uprawnienia
jednostki wynikające z przepisów prawa i nie może być zaskarżone do sądu na podstawie art. 3 § 2 pkt 4
PostAdmU.
Stanowisko Organu
F. Spółka Akcyjna z siedzibą w Ł. (dalej: Skarżąca) zwróciła się do Centrum Obsługi Przedsiębiorcy w Łodzi (dalej:
Organ) z wnioskiem o dofinansowanie projektu. Skarżącą została wezwana 20.2.2023 r. przez Organ (drogą
mailową) do uzupełnienia/poprawy wniosku, w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Przesyłką pocztową nadaną 1.3.2023 r. Skarżąca złożyła poprawiony wniosek o dofinansowanie. Informacją
(przesłaną drogą mailową) z 6.3.2023 r. Skarżącą poinformowano o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.
W korespondencji wyjaśniono, że zgodnie z § 12 ust. 5 Regulaminu konkursu w razie stwierdzenia we wniosku
oczywistych omyłek Organ może wezwać wnioskodawcę do jej poprawienia. Zgodnie z § 12 ust. 7 Regulaminu
konkursu wniosek nie będzie podlegał dalszej ocenie i zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia, jeśli wnioskodawca
dokona innych zmian niż wskazane w wezwaniu lub nie dostarczy uzupełnionego/poprawionego wniosku
w wyznaczonym terminie lub wskazane uzupełnienie/poprawa nie zostanie dokonana zgodnie z zaleceniami.
W niniejszej sprawie termin na złożenie poprawionego wniosku mijał 27.2.2023 r. W ww. terminie Skarżąca nie
złożyła poprawionego wniosku. W reakcji na ww. informację z 6.3.2023 r. Skarżąca wniosła skargę do WSA w Łodzi,
podnosząc, że poprawiony wniosek nadała listem poleconym 27.2.2023 r. - w wyznaczonym terminie.
Stan prawny
WSA w Łodzi wskazał, że zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej: PostAdmU), sądy administracyjne sprawują kontrolę
działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Zakres tej kontroli został sprecyzowany
w art. 3 § 2 PostAdmU, wymieniającym formy działania administracji publicznej, na które przysługuje skarga do sądu
administracyjnego. Art. 3 § 3 PostAdmU stanowi zaś, że sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których
sądową kontrolę przewidują przepisy ustaw szczególnych. Takie szczególne regulacje zostały zawarte m.in.
w ustawie z 11.7.2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych
w perspektywie finansowej 2014-2020 (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 818; dalej: PolitykaSpójU).
Zgodnie z art. 61 ust. 5 PolitykaSpójU sąd rozpoznaje skargę w zakresie, o którym mowa w art. 61 ust. 1
PolitykaSpójU. Stosownie zaś do art. 61 PolitykaSpójU w przypadku nieuwzględnienia protestu, negatywnej
ponownej oceny projektu lub pozostawienia protestu bez rozpatrzenia, w tym w przypadku, o którym mowa w art. 66
ust. 2 pkt 1 PolitykaSpójU, wnioskodawca może w tym zakresie wnieść skargę do sądu administracyjnego, zgodnie
z art. 3 § 3 PostAdmU. Zgodnie z art. 43 ust. 1 i ust. 2 PolitykaSpójU w razie stwierdzenia braków w zakresie
warunków formalnych we wniosku o dofinansowanie projektu właściwa instytucja wzywa wnioskodawcę do
uzupełnienia wniosku w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 7 dni i nie dłuższym niż 21 dni, pod rygorem
pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Podkreślić należy, że PolitykaSpójU nie przewiduje żadnego środka
odwoławczego od pisma informującego o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia na wstępnym etapie weryfikacji
wymogów formalnych. Stosownie do art. 53 ust. 1 PolitykaSpójU w przypadku negatywnej oceny projektu
wybieranego w trybie konkursowym, wnioskodawcy przysługuje prawo wniesienia protestu w celu ponownego
sprawdzenia złożonego wniosku w zakresie spełniania kryteriów wyboru projektów. Negatywną oceną jest ocena
w zakresie spełniania przez projekt kryteriów wyboru projektów, w ramach której projekt:
• nie uzyskał wymaganej liczby punktów lub nie spełnił kryteriów wyboru projektów, na skutek czego nie może być
wybrany do dofinansowania albo skierowany do kolejnego etapu oceny;
• uzyskał wymaganą liczbę punktów lub spełnił kryteria wyboru projektów, jednak kwota przeznaczona na
dofinansowanie projektów w konkursie nie wystarcza na wybranie go do dofinansowania.
Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że możliwość wniesienia protestu uzależniona jest od wcześniejszej
oceny projektu, dokonanej na podstawie kryteriów wyboru projektów. Ocena projektu dotyczy wyłącznie weryfikacji
projektu pod kątem spełniania kryteriów wyboru projektów i jest możliwa dopiero w sytuacji, gdy dany projekt spełnił
wymogi formalne, o których mowa w art. 43 ust. 1 PolitykaSpójU. Ocena ta dokonywana jest przez właściwą
instytucję przed poddaniem wniosku ocenie pod względem spełnienia kryteriów wyboru projektów zatwierdzonych
przez komitet monitorujący stanowiących załącznik do regulaminu konkursu. Z ww. regulacji wynika, że zaskarżenie
do sądu administracyjnego rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku o dofinansowanie możliwe jest tylko w przypadku

rozstrzygnięć wydanych po dokonaniu oceny wniosku według kryteriów wyboru (postanowienie WSA w Łodzi
z 10.3.2022 r., III SA/Łd 993/21,
).
Stanowisko WSA w Łodzi
W niniejszej sprawie Skarżąca wniosła skargę na pismo Organu 6.3.2023 r. o pozostawieniu wniosku
o dofinansowanie bez rozpatrzenia. Nie mamy w tym wypadku do czynienia z rozstrzygnięciem, o którym mowa
w art. 61 ust. 1 PolitykaSpójU. Oceny projektu bezspornie nie stanowi zaskarżone pismo informujące
o pozostawieniu wniosku o dofinansowanie projektu bez rozpatrzenia. Od takiego rozstrzygnięcia nie przysługuje
protest, bowiem możliwość jego wniesienia została ograniczona jedynie dla przypadku negatywnej oceny projektu.
W tych okolicznościach za niedopuszczalne należny uznać zaskarżenie takiej czynności skargą do sądu
administracyjnego. Brak jest podstaw do rozszerzania możliwości wniesienia protestu, a następnie skargi do sądu
administracyjnego na inne, niż wskazane w ustawie przypadki (postanowienie NSA z 30.7.2019 r., I GSK 1136/19,
).
NSA zwrócił uwagę, że pozostawienie wniosku o dofinansowanie projektu bez rozpatrzenia nie może być
kwalifikowane jako akt lub czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 PostAdmU (postanowienie NSA
z 7.10.2020 r., I GSK 1289/20,
). Pozostawienie bez rozpatrzenia wniosku o dofinansowanie nie jest
czynnością, która dotyczy uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Organ nie ma
obowiązku przyznania dofinansowania wszystkim zgłoszonym do konkursu projektom, spełniającym wymogi
formalne. Organ dokonuje wyboru projektów spośród prawidłowo zgłoszonych i spełniających wymogi formalne,
stosując ustawowo określone kryteria oceny. Pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia z powodu nieusunięcia
braków uniemożliwiających poddanie projektu ocenie według ustawowo określonych kryteriów wyboru nie
wpływa bezpośrednio na uprawnienia jednostki wynikające z przepisów prawa i nie może być zaskarżone do
sądu na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 PostAdmU. NSA zwrócił uwagę, że w sytuacji pozostawienia wniosku bez
rozpatrzenia wnioskodawca celem obrony własnego interesu prawnego naruszonego poprzez nierozpatrzenie jego
wniosku może podjąć próbę obrony przed bezczynnością organu administracji publicznej, mimo braku odpowiednich
regulacji prawnych. Podstawą do wniesienia skargi w tym zakresie jest bezpośrednio stosowany art. 3 § 2 pkt 8
PostAdmU, zgodnie z którym kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje
orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania. NSA zauważył, że zgodnie
z art. 50 PolitykaSpójU do postępowania w zakresie ubiegania się o dofinansowanie oraz udzielania
dofinansowania na podstawie ustawy nie stosuje się KPA, z wyjątkiem przepisów dotyczących wyłączenia
pracowników organu i sposobu obliczania terminów. Pomimo generalnego wyłączenia stosowania KPA uzasadnione
jest powołanie się na uchwałę NSA z 3.9.2013 r., I OPS 2/13,
, ponieważ występuje w nich niemal identyczna
konstrukcja prawna: w art. 64 ust. 2 KPA - pozostawienia podania bez rozpoznania, natomiast w art. 43 ust. 1
PolitykaSpójU - pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Na pozostawienie wniosku bez rozparzenia, na podstawie
art. 43 ust. 1 PolitykaSpójU przysługuje skarga na bezczynność organu, stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 PostAdmU.
Dlatego WSA w Łodzi odrzucił skargę.

Komentarz
Na gruncie stanu faktycznego rozpatrywanej sprawy WSA w Łodzi wypowiedział się na temat wzajemnej relacji
pomiędzy regulacjami KPA (przepisy ogólne), a tymi z PolitykaSpójU (przepisy szczególne). W tym kontekście WSA
w Łodzi wskazał, że KPA co do zasady nie znajduje zastosowania do postępowania prowadzonego na podstawie
PolitykaSpójU, a w szczególności do przysługujących jego stronie środków odwoławczych. Dlatego też Skarżącej
Spółce nie przysługiwało prawo do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, a jedynie - w drodze odstępstwa od
ww. reguły ogólnej - skarga na bezczynność organu.

Postanowienie WSA w Łodzi z 23.6.2023 r., III SA/Łd 277/23,

Pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia nie wpływa bezpośrednio na uprawnienia jednostki wynikające z przepisów prawa i nie może być zaskarżone do sądu na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 PostAdmU. WSA w Łodzi odrzucił skargę Skarżącej Spółki, uzasadniając, że regulacje KPA nie mają zastosowania do procedury PolitykaSpójU.